W książkach lubię wiele rzeczy, ale z największą przyjemnością czytam te, które nie tylko zaciekawiają akcją, ale również są pisane pięknym językiem... To właśnie dostałam od Maryli Szymiczkowej, a właściwie od jej dwóch twórców – Jacka Dehela i Piotra Tarczyńskiego.


Dom Helclów nie jest zwyczajnym Domem Pomocy Społecznej, gdyż jest przeznaczony przede wszystkim dla VIPów... Dlatego znajdujemy tam wiele szlachetnie urodzonych dam i nielicznych "normalnych" mieszkańców. Mogłoby się wydawać, że wśród starszych osób życie jest nudne i monotonne. Jedni mieszkańcy umierają, a w ich miejsce pojawiają się nowi i wszystko się toczy własnym rytmem... Spojrzenie na ten ośrodek zmienia się w momencie, kiedy śmierć nie jest naturalnym końcem życia! Ktoś bowiem ową śmierć wyraźnie zaprasza do Domu Helclów i zmusza do zabrania na tamten świat zamordowanych starszych pań...

Wspomnianymi wyżej zbrodniami postanowiła zająć się znudzona obowiązkami domowymi Szczupaczyńska… Nasza główna bohaterka jest osobą o nieprzeciętnej inteligencji i zaskakującym talencie detektywistycznym. Ta niepozorna kobieta czerpię przyjemność z rozwiązywania zagadek, jednak robi to w tajemnicy przed mężem. Żyje bowiem w czasach, kiedy to mężczyzna musi być najmądrzejszy, a kobieta ma się zajmować jedynie prowadzeniem ogniska domowego… Nic dziwnego, że nudziła się sama w domu, kiedy jej jedynym obowiązkiem było wymyślanie obiadów na cały tydzień i pilnowanie służącej.

Największą zaletą książki jest jednak jej klimat! Mamy bowiem do czynienia z retro kryminałem, który toczy się w XIX wiecznym Krakowie… Autorzy zadbali o to, abyśmy mogli się dokładnie przyjrzeć temu miastu, poczuć jego atmosferę, poznać mentalność ludzi i zrozumieć tamtejszą rzeczywistość. Dodatkowo książka jest wzbogacona o sporą dawkę historii Polski, a zwłaszcza polskiej kultury i nauki. Niesamowitym atutem jest dla mnie zatem wiedza – dzięki tej lekturze czuję się odrobinę mądrzejsza! Warto przy tym wspomnieć, że tytułowy Dom Helclów naprawdę istnieje!

Zwykle nie lubię, kiedy rozdziały w książkach mają tytuł… Tym razem było jednak inaczej, gdyż autorzy potrafią (tym tytułem) zaintrygować i sprawić, że po prostu chce się czytać dalej! Autorzy bawią się tutaj z czytelnikiem w kotka i myszkę – niby dają trochę informacji, ale tak naprawdę tylko nas drażnią i prowokują do dalszej lektury. Nie da się przy tym ukryć, że czynią to z błyskiem w oku i sporą dawką humoru, co jest kolejną zaletą Tajemnicy Domu Helclów.


Jeżeli ktoś się spodziewa wartkiego kryminału pełnego krwi i zwrotów akcji, to może się przeliczyć… Moim zdaniem wątek kryminalny jest tutaj jedynie bonusem do wspaniale wykreowanego obrazu XIX wiecznego Krakowa… Dzięki śledztwu Szczupaczyńskiej i jej rozmyślaniom książka jest intrygującą lekturą i do ostatnich stron trzyma nas w niepewności… Któż bowiem chciałby mordować staruszki, które przecież nie byłby w stanie skrzywdzić nawet muchy? Rozwikłanie intrygi znajdujemy dopiero na ostatnich stronach książki… I choć rozwiązanie zagadki jest dosyć zaskakujące, to największą zaletą Tajemnicy Domu Helclów jest dla mnie po prostu klimat tej książki i niezwykle starannie skonstruowany obraz XIX wiecznego Krakowa!

Dziękuję serdecznie Wydawnictwu Znak Literanova za możliwość przeczytania tej książki! :)

W książkach lubię wiele rzeczy, ale z największą przyjemnością czytam te, które nie tylko zaciekawiają akcją, ale również są pisane pięknym językiem... To właśnie dostałam od Maryli Szymiczkowej, a właściwie od jej dwóch twórców – Jacka Dehela i Piotra Tarczyńskiego.


Dom Helclów nie jest zwyczajnym Domem Pomocy Społecznej, gdyż jest przeznaczony przede wszystkim dla...