Jest to moje czwarte spotkanie z twórczością autorki, ale po dość długim czasie, gdyż ostatni raz czytałam serię Oddechy w roku... 2016! Siedem lat temu i pamiętałam, że te książki mnie rozłożyły na łopatki. Trafiły do mnie w stu procentach i dlatego chciałam je mieć u siebie, a dwie pozostałe autorki kupiłam z myślą, że przypadną mi do gustu, a jeśli nie, to znajdę im nowy dom. Jednak tą dzisiejszą sobie zostawię, gdyż... przypadła mi do gustu. Nawet bardzo. Może nie zmiotło mnie tak jak niegdyś, ale wydaje mi się, że recenzowany tytuł zasługuje na uwagę.
Czyta się lekko i przyjemnie, nie ma jakichś blokad podczas lektury, co jest niewątpliwym plusem. Jest to powieść z gatunku romans, powieść obyczajowa, jednak dodałabym do tego że jest młodzieżówką. Na etapie dorastania myślę, że śmiało można czytać już takie pozycje.
Na pewno duża zasługa jest w tłumaczeniu, że czyta się bez jakichkolwiek blokad i przeszkód. Jestem zadowolona. Może nie dostałam mnóstwa emocji, które by mnie miały zdruzgotać, bo niestety jestem na takim etapie życia, że trochę już doświadczyłam, przeżyłam i może jestem nieco... odporna? Tak, to będzie dobre słowo. Jestem odporna i dlatego uważam, że na młodszym gronie czytelników może zrobić większe wrażenie.

Mamy kilku bohaterów, ale głównie rozchodzi się tutaj o Nicole z przeszłości i o Nyelle z teraźniejszości. Nasz bohater twierdzi, że to jedna i ta sama osoba. Że ją zna, tyle, że Nicole była całkowitym przeciwieństwem tej dziewczyny, z którą przypadkiem się spotyka. Cal nie może tego zrozumieć i za wszelką cenę dąży do tego, by odkryć sekret dziewczyny. Z kolei ona jest tak zwariowana, a raczej jej pomysły. Raz jest, raz jej nie ma, ciężko ją namierzyć. Ma specyficzny humor, zachowanie i jest tajemnicza... Im więcej czasu chłopak z nią przebywa, tym większy mętlik ma w głowie i zaczyna darzyć sympatią młodą kobietę.
Są to postacie, których nie da się nie lubić. Są dobrze wykreowani, każdy z nich jest inny, a gdy czytamy o przeszłości Nicoli, to aż nóż w kieszeni się otwiera... Niestety takie sytuacje w życiu mają miejsce, a my sobie często z tego nie zdajemy sprawy... Dzięki temu, że mamy opisywaną nie tylko teraźniejszość, ale i przeszłość, jesteśmy w stanie zrozumieć postępowanie bohaterów i po prostu ich poznajemy i stąd zaczyna się nasza sympatia do nich. Bo widzimy ich, kiedy są dziećmi, a one zawsze są najszczersze...
Emocji tym razem nie czułam, ale to w niczym nie przeszkadzało. Wspomnę raz jeszcze, że sporo doświadczyłam i jestem odporna, dlatego książka naprawdę musi mnie sponiewierać bym poczuła emocje towarzyszące bohaterom. Ta wydała się być lekką opowieścią, naruszającą trudne tematy, dla młodszych czytelników z pewnością mają jeszcze cięższy wymiar.
Akcja ma swoje odpowiednie tempo, które nie jest ani zbyt szybkie, ani powolne. Po prostu płynie się przez całość. Opisałabym ją jako w większej, przeważającej części jako smutną opowieść. Mało w niej tych chwil szczęścia, radości czy beztroskiego dzieciństwa.

Reasumując uważam, że jest to niezwykle mądra książka, pełna refleksji, ale też niebywale smutna opowieść o młodych ludziach. O ich dzieciństwie - tak bardzo różniącym się od siebie... O dojrzewaniu - gdzie popełnia się wiele złych decyzji... O wyrastaniu już na dorosłych ludzi, kiedy to powoli człowiek zaczyna zdawać sobie sprawę ze swojego wcześniejszego postępowania. Kiedy prawda uderza nas ze zdwojoną siłą, nasze błędy i przewinienia bolą mocniej i uczą, by nie popełniać ich kolejny raz. Ta książka to mierzenie się nie tylko ze swoimi trudnościami, słabościami, ale i problemami, które nas bezpośrednio dotyczą, ale nie są powodowane przez nas, a przez kogoś... Wreszcie to historia o dorastaniu, przyjaźni, miłości i stracie. Tak chcę ją podsumować i zachęcić Was do sięgnięcia po ten tytuł. Mnie się podobała, była dobra, ale nie szałowa, uważam, że gdybym czytała ją kilka lat temu, byłaby dla mnie naprawdę świetną historią.

Jest to moje czwarte spotkanie z twórczością autorki, ale po dość długim czasie, gdyż ostatni raz czytałam serię Oddechy w roku... 2016! Siedem lat temu i pamiętałam, że te książki mnie rozłożyły na łopatki. Trafiły do mnie w stu procentach i dlatego chciałam je mieć u siebie, a dwie pozostałe autorki kupiłam z myślą, że przypadną mi do gustu, a jeśli nie, to znajdę im nowy...

𝐑𝐞𝐛𝐞𝐜𝐜𝐚 𝐃𝐨𝐧𝐨𝐯𝐚𝐧 „𝐂𝐨, 𝐣𝐞𝐬́𝐥𝐢...”
„Czasami żałuję, że nie jestem inna: spontaniczna, żądna przygód, że nie umiem zrobić czegoś tylko dla zabawy, nie przejmować się tym, co inni pomyślą o moim wyglądzie czy zachowaniu, że nie umiem po prostu być …sobą.”

🍂 𝐍𝐲𝐞𝐥𝐥𝐞 & 𝐂𝐚𝐥 🍂

🍂 Ta książka w trakcie czytania, jak i po przeczytaniu daje bardzo dużo do myślenia. Zostawia w głowie to jedno pytanie, takie samo jak jej tytuł „Co jeśli…”. Według mnie właśnie to zdanie idealnie pasuje do całej historii. Jednak jak serię „Oddechy” tej autorki uwielbiam, tak ta mi jakoś nie podpasowała. Cała historia trochę się ciągnie ale trzyma w napięciu do ostatniej chwili. Podsumowując mam co do niej mieszane uczucia.

Instagram: @book_talia

𝐑𝐞𝐛𝐞𝐜𝐜𝐚 𝐃𝐨𝐧𝐨𝐯𝐚𝐧 „𝐂𝐨, 𝐣𝐞𝐬́𝐥𝐢...”
„Czasami żałuję, że nie jestem inna: spontaniczna, żądna przygód, że nie umiem zrobić czegoś tylko dla zabawy, nie przejmować się tym, co inni pomyślą o moim wyglądzie czy zachowaniu, że nie umiem po prostu być …sobą.”

🍂 𝐍𝐲𝐞𝐥𝐥𝐞 & 𝐂𝐚𝐥 🍂

🍂 Ta książka w trakcie czytania, jak i po przeczytaniu daje bardzo dużo do myślenia. Zostawia w głowie to...

Cal myśli, że w końcu odnalazł swoją przyjaciółkę i miłość, którą dawno temu stracił. Ale mylił się. Dziewczyna, którą wziął za Nicole tak naprawdę nazywa się Nyelle. Jest zupełnie inna niż dziewczyna, którą chłopak zapamiętał, ale jedyna rzecz, przez którą Cal wierzy, że to jednak Nicole są jej oczy. Których nigdy nie zapomniał. Po spotkaniu w kawiarni chłopak stara się "wpadać" na dziewczynę jak najczęściej, ale niestety nie udaje mu się to. Dziewczyna potrafi zniknąć nawet na tydzień bez słowa. Ale Cal się nie poddaje. Umawia się z dziewczyną, odbiera ją po pijaku z imprezy, zgadza się na jej szalone pomysły jak wchodzenie po drzewach czy pływanie łódką po zamarzniętym jeziorze.
Książka jest naprawdę dobra, ale jakoś nie została mi na dłużej w pamięci. Mamy tu problem jakim jest kontrola rodzicielska i co ona potrafi zrobić z młodym człowiekiem. Że aż ten chce zmienić całe swoje życie i wypchnąć je z pamięci. Słyszałam, że seria "Oddechy" tej autorki jest bardzo dobra i mam zamiar się za nią wziąć w najbliższym czasie. A tą książkę polecam każdemu, kto ma ochotę ją przeczytać, bo warto. Jest to taka odskocznia od trudniejszych powieści, chociaż tu czasami też łezkę uroniłam.

Cal myśli, że w końcu odnalazł swoją przyjaciółkę i miłość, którą dawno temu stracił. Ale mylił się. Dziewczyna, którą wziął za Nicole tak naprawdę nazywa się Nyelle. Jest zupełnie inna niż dziewczyna, którą chłopak zapamiętał, ale jedyna rzecz, przez którą Cal wierzy, że to jednak Nicole są jej oczy. Których nigdy nie zapomniał. Po spotkaniu w kawiarni chłopak stara się...

Tej książki się nie czyta, przez nią się płynie.
Jest tak mocno refleksyjna i chwytająca nawet za te najczarniejsze zakątki naszego serca, że każdemu kto po nią sięga, nie raz wyskoczy szczery uśmiech na twarzy. Momentami nietrudno uronić także łzę. Akcja toczy się powoli, ale czy to naprawdę jest wada? Nie wyobrażam sobie przedstawić tej fabuły szybciej, czytelnik nie potrafiłby wtedy tak mocno poczuć emocji, które targają bohaterami - jak robi to teraz. Nietuzinkowa historia, sam zamysł niby spotykany, ale cała metamorfoza i życie Nyelle jest dość oryginalne. Romantyczny wątek urzeka i pozwola na poznanie nowej odpowiedzi na pytanie "czym jest prawdziwa miłość?" Zakończenie mnie mocno zaskoczyło, a przynajmniej jeden wątek, który zmienia pogląd na wszystko co działo się w powieści wcześniej. Problem przemocy psychicznej (bo myślę, że mogę to tak nazwać) w domu jest opisany genialnie i trzyma w napięciu do samego końca. No i ten tytuł, który chodzi po głowie przy czytaniu, cały czas można zadawać sobie pytania "co jeśli...", a odpowiedzi, okazują się bardzo szokujące.
Szczerze polecam, każdemu kto chce przenieść się w emocjonalny, kruchy świat dwojga, młodych, skrzywdzonych przez świat osób.

Tej książki się nie czyta, przez nią się płynie.
Jest tak mocno refleksyjna i chwytająca nawet za te najczarniejsze zakątki naszego serca, że każdemu kto po nią sięga, nie raz wyskoczy szczery uśmiech na twarzy. Momentami nietrudno uronić także łzę. Akcja toczy się powoli, ale czy to naprawdę jest wada? Nie wyobrażam sobie przedstawić tej fabuły szybciej, czytelnik nie...

Książka bardzo długo się rozciągała. Ja rozumiem, że trzeba się zapoznać z bohaterami itd., ale cała książka posiada niecałe 400 stron i tak naprawdę dopiero na 300 stronie akcja się rozwija. Ale uważam, że jest fajna ale faktycznie trzeba przebrnąć przez niecałe 300 stron i potem jest git. Myślę też, że zakończenie jest fajne. Pozwala na różne rozmyślania i zmusza także abyśmy po prostu korzystali z życia, cieszyli się nim, nie zwracali uwagi na innych ludzi i żyli tak jak my chcemy.

Książka bardzo długo się rozciągała. Ja rozumiem, że trzeba się zapoznać z bohaterami itd., ale cała książka posiada niecałe 400 stron i tak naprawdę dopiero na 300 stronie akcja się rozwija. Ale uważam, że jest fajna ale faktycznie trzeba przebrnąć przez niecałe 300 stron i potem jest git. Myślę też, że zakończenie jest fajne. Pozwala na różne rozmyślania i zmusza także...

Wciągnęła mnie, popłakałam trochę, więc chyba całkiem dobra książka.

Wciągnęła mnie, popłakałam trochę, więc chyba całkiem dobra książka.

Przedziwna pozycja. Najpierw nudna,potem wciągająca, później załamująca. Chciałoby się przeczytać oryginał. Tłumacz przeniósł akcję w polskie realia, nie zachowując nawet amerykańskiego systemu szkolnictwa, co czyni tę książkę niezrozumiałą w niektórych odniesieniach do czasu. Ponadto zamiennie stosuje nazwy Cambridge i Harvard, chociaż to nie tylko inne uczelnie, ale inne kraje. Ciekawa historia, literatura kiepska.

Przedziwna pozycja. Najpierw nudna,potem wciągająca, później załamująca. Chciałoby się przeczytać oryginał. Tłumacz przeniósł akcję w polskie realia, nie zachowując nawet amerykańskiego systemu szkolnictwa, co czyni tę książkę niezrozumiałą w niektórych odniesieniach do czasu. Ponadto zamiennie stosuje nazwy Cambridge i Harvard, chociaż to nie tylko inne uczelnie, ale inne...

Całkiem fajne i przyjemne new adult, ale bez szału. Spodziewałam się czegoś lepszego, czasem przynudzało, ale mimo to była to dość interesująca pozycja.

Całkiem fajne i przyjemne new adult, ale bez szału. Spodziewałam się czegoś lepszego, czasem przynudzało, ale mimo to była to dość interesująca pozycja.

W pewnym wieku każdy marzy o tym, aby być lubianym, otaczającym się wieloma osobami. Przyjaźń to bardzo ważna rzecz w życiu człowieka, tak samo sadzić Cal Logan. Aż do momentu, kiedy jego paczka nagle, z nie do końca wiadomych przyczyn, rozpada się. Co, jeśli...

Jakiś czas po tych wydarzeniach chłopak zobaczy osobę, która bardzo będzie przypominać mu dawną przyjaciółkę - Nicole. Ale coś jest nie tak. To nie jest ta sama dziewczyna. Nicole była cicha, nieśmiała, zamknięta, natomiast Nyelle jest zakręcona, pełna zwariowanych pomysłów, a przede wszystkim spontaniczna i impulsywna.

Czy to druga szansa na poznanie kogoś po raz pierwszy? Cal za wszelką cenę chce poznać tajemniczą dziewczynę, odkrywając jej sekrety. Jedno jest pewne - nic nie jest takie, jakim wydawało się w przeszłości.

To pierwsza książka od Rebekki Donavan, jaką miałam szansę przeczytać. Szczerze mówiąc, po zobaczeniu okładki, a także opisu myślę, że sama nie zdecydowałabym się na kupienie książki. Jednak dostałam ją jako prezent, a to do czegoś zobowiązuje... 😊

Mogę śmiało powiedzieć, że przeczytania nie żałuję. Sam pomysł na fabułę okazał się bardzo ciekawy, choć tak naprawdę momentami przewidywalny. Mimo tego, autorka tworzyła aurę tajemniczości, co jakiś czas powodując, że przypuszczenia czytelnika nie okazywały się być słuszne. Pojawiały się też pytania, które pozostawały bez odpowiedzi.

Od pierwszych stron polubiłam bohaterów, którzy mieli swoje charaktery, nie byli papierowi. Jednak trochę denerwowała mnie postać Nyelle, której momentami było za dużo.

Jeżeli chodzi o styl pisania autorki, jest on zdecydowanie lekki i przyjemny. Jako czytelnik czułam, że nie była to jedna z tych książek, które pisze się z weną na początku i z brakiem pomysłu na zakończenie, co niestety zdarza się często. Narracja w głównej mierze prowadzona jest przez Cal'a, ale pojawiają się także punkty widzenia innych postaci. Dużo dają retrospekcje, które pomagają zrozumieć całość historii.

"Co, jeśli..." czytało mi się naprawdę dobrze. Szalona, uczuciowa, a momentami nawet smutna - mogę zdecydowanie ją polecić, a tym samym powiedzieć, że z chęcią przeczytam inne dzieła tej autorki.

W pewnym wieku każdy marzy o tym, aby być lubianym, otaczającym się wieloma osobami. Przyjaźń to bardzo ważna rzecz w życiu człowieka, tak samo sadzić Cal Logan. Aż do momentu, kiedy jego paczka nagle, z nie do końca wiadomych przyczyn, rozpada się. Co, jeśli...

Jakiś czas po tych wydarzeniach chłopak zobaczy osobę, która bardzo będzie przypominać mu dawną przyjaciółkę -...

Mam trochę mieszane uczucia. Pomysł mało realny ale całkiem dobry. Akcja trochę się ociągała. W pierwszej połowie miałam wrażenie, że w kółko czytam o tym samym. Bohaterka w swej radości z życia czasem sprawiała wrażenie wręcz obłąkanej.
Ogromny minus za domestykację w tłumaczeniu.

Mam trochę mieszane uczucia. Pomysł mało realny ale całkiem dobry. Akcja trochę się ociągała. W pierwszej połowie miałam wrażenie, że w kółko czytam o tym samym. Bohaterka w swej radości z życia czasem sprawiała wrażenie wręcz obłąkanej.
Ogromny minus za domestykację w tłumaczeniu.