Bardzo poruszająca książka.

Bardzo poruszająca książka.

Bardzo dobre zakończenie trylogii. Uważam, że lepszego zakończenia ta seria nie mogła dostać. Trylogię bardzo polecam, tylko trzeba uważać na pojawiającą się przemoc.

Bardzo dobre zakończenie trylogii. Uważam, że lepszego zakończenia ta seria nie mogła dostać. Trylogię bardzo polecam, tylko trzeba uważać na pojawiającą się przemoc.

Pierwsza część najbardziej wciągająca, ale ogólnie cała seria super!

Pierwsza część najbardziej wciągająca, ale ogólnie cała seria super!

𝐑𝐞𝐛𝐞𝐜𝐜𝐚 𝐃𝐨𝐧𝐨𝐯𝐚𝐧 „𝐎𝐝𝐝𝐲𝐜𝐡𝐚𝐣𝐚̨𝐜 𝐳 𝐭𝐫𝐮𝐝𝐞𝐦”
"Tak trudno oddychać, gdy upiorna przeszłość wciąż daje o sobie znać, a teraźniejszość nie daje taryfy ulgowej...."

𝐑𝐞𝐛𝐞𝐜𝐜𝐚 𝐃𝐨𝐧𝐨𝐯𝐚𝐧 „𝐁𝐢𝐨𝐫𝐚̨𝐜 𝐨𝐝𝐝𝐞𝐜𝐡”
"W życiu doświadczyłam miłości i straty. Utrata rzuciła mi wyzwanie, czyniąc mnie silną ,ale to miłość mi pomagała, gdy byłam słaba. Przetrwałam..."

◾ Zarówno druga jak i trzecia część serii „Oddechy" identycznie jak pierwsza w zaskakująco szybkim tempie wciągnęły mnie do reszty. Obie wycisnęły, ze mnie wiele łez, jednak już nie tak dużo jak pierwsza. Uwielbiam w tej serii to, że czytając ją, utożsamiam się z główną bohaterką i wraz z nią przeżywam wszystkie jej emocje.

Instagram: @book_talia

𝐑𝐞𝐛𝐞𝐜𝐜𝐚 𝐃𝐨𝐧𝐨𝐯𝐚𝐧 „𝐎𝐝𝐝𝐲𝐜𝐡𝐚𝐣𝐚̨𝐜 𝐳 𝐭𝐫𝐮𝐝𝐞𝐦”
"Tak trudno oddychać, gdy upiorna przeszłość wciąż daje o sobie znać, a teraźniejszość nie daje taryfy ulgowej...."

𝐑𝐞𝐛𝐞𝐜𝐜𝐚 𝐃𝐨𝐧𝐨𝐯𝐚𝐧 „𝐁𝐢𝐨𝐫𝐚̨𝐜 𝐨𝐝𝐝𝐞𝐜𝐡”
"W życiu doświadczyłam miłości i straty. Utrata rzuciła mi wyzwanie, czyniąc mnie silną ,ale to miłość mi pomagała, gdy byłam słaba. Przetrwałam..."

◾ Zarówno druga jak i trzecia część...

Trzeci tom to historia porwana na fragmenty, strzępki całej drogi bohaterki przez to, co musiała przeżyć. Ciężko było odnaleźć się w jej nowym środowisku. Na początku wprowadzenie czytelnika w niepewność lub zagubienie może i było celowym zabiegiem autorki na rzecz historii, ale w odbiorze na tyle wymuszonym, że wydawał się on sztuczny i naciągany. Dlatego też nie było to tak płynne i przyjemne, jak w poprzednich częściach. Jednak do czasu. Później historia toczyła się szybko i ponownie dość mocno wciągała odbiorcę. Bardzo spodobali mi się nowi bohaterowie i budowane z nimi przez Emmę relacje. Autorka wprowadziła dialogi na wysokim poziomie, bardzo głęboko działające na emocje podczas czytania. Nieprzewidywalne i poniekąd zabawne zwroty akcji przytrzymywały mnie przy książce na kolejne kilka godzin. Dodatkowym atutem była z pewnością obecność wątku oceanu, który odgrywa w historii dość ważną rolę, dodatkowo wprowadzając lekki wakacyjny nastrój. W pewnym momencie nie mogłam wytrzymać z niepewności i pragnęłam jak najszybciej poznać zakończenie.

Trzeci tom to historia porwana na fragmenty, strzępki całej drogi bohaterki przez to, co musiała przeżyć. Ciężko było odnaleźć się w jej nowym środowisku. Na początku wprowadzenie czytelnika w niepewność lub zagubienie może i było celowym zabiegiem autorki na rzecz historii, ale w odbiorze na tyle wymuszonym, że wydawał się on sztuczny i naciągany. Dlatego też nie było to...

Po zachwycie pierwszą częścią, od razu zabrałam się za pozostałe tomy. Niestety ta pozycja była chyba najgorszym elementem tej układanki. Napisana trochę na siłę, bardzo chaotyczna przez wprowadzenie dwóch perspektyw oraz niezrozumiała dla mnie chęć wprowadzania dalszego cierpienia głównej bohaterki na każdej stronie. U mnie pozostało jedynie rozczarowanie.

Po zachwycie pierwszą częścią, od razu zabrałam się za pozostałe tomy. Niestety ta pozycja była chyba najgorszym elementem tej układanki. Napisana trochę na siłę, bardzo chaotyczna przez wprowadzenie dwóch perspektyw oraz niezrozumiała dla mnie chęć wprowadzania dalszego cierpienia głównej bohaterki na każdej stronie. U mnie pozostało jedynie rozczarowanie.

Wkurzała mnie ta książka. Przede wszystkim była pisana z dwóch perspektyw, które potrafiły się dosłownie co chwilę zmieniać. Jeszcze jakby to było co drugi rozdział, ale tutaj w środku rozdziału po paru zdaniach mieliśmy inną perspektywę.

Dodatkowo główna bohaterka mega mnie irytowała swoim zachowaniem. Z całej serii tylko 1 tom mi się podobał.

Wkurzała mnie ta książka. Przede wszystkim była pisana z dwóch perspektyw, które potrafiły się dosłownie co chwilę zmieniać. Jeszcze jakby to było co drugi rozdział, ale tutaj w środku rozdziału po paru zdaniach mieliśmy inną perspektywę.

Dodatkowo główna bohaterka mega mnie irytowała swoim zachowaniem. Z całej serii tylko 1 tom mi się podobał.

Ta ostatnia część wiele wyjaśniła. Była idealną ramą kończącą całą historię. Dla mnie była plastrem po drugiej części, która jak dla mnie była o wiele słabsza niż cała reszta. Dobre zakończenie, dobre objaśnienie wszystkiego, klamra idealna :)

Ta ostatnia część wiele wyjaśniła. Była idealną ramą kończącą całą historię. Dla mnie była plastrem po drugiej części, która jak dla mnie była o wiele słabsza niż cała reszta. Dobre zakończenie, dobre objaśnienie wszystkiego, klamra idealna :)

Czytając tą książkę nie da się chociaż w najmniejszym stopniu nie utożsamić z główną bohaterka i nie przeżywać wszystkiego razem z nią. To jakie ta książka wzbudziła we mnie emocje to nie zrobiła jeszcze żadna inna książka. Nie ma osoby, której bym nie poleciła tej książki. Zdecydowanie najlepsza z całej trylogii.

Czytając tą książkę nie da się chociaż w najmniejszym stopniu nie utożsamić z główną bohaterka i nie przeżywać wszystkiego razem z nią. To jakie ta książka wzbudziła we mnie emocje to nie zrobiła jeszcze żadna inna książka. Nie ma osoby, której bym nie poleciła tej książki. Zdecydowanie najlepsza z całej trylogii.

Myślałam, że trzecia część będzie najlepsza albo chociaż tak samo dobra jak pierwsza, ale nieco się rozczarowałam. Nadal dobra, nadal wciągająca, ale mam wrażenie, że z finałowej części można by stworzyć coś o wiele bardziej spektakularnego czy też poruszającego.

Myślałam, że trzecia część będzie najlepsza albo chociaż tak samo dobra jak pierwsza, ale nieco się rozczarowałam. Nadal dobra, nadal wciągająca, ale mam wrażenie, że z finałowej części można by stworzyć coś o wiele bardziej spektakularnego czy też poruszającego.