Kupiłam tę książkę w 2015 roku i cały czas czekała na półce. Lubię dobre książki YA, ale to po prostu nie była jedna z nich - a przynajmniej zupełnie mi się nie podobała. Główny bohater jest niesamowicie irytującym nastolatkiem, który ma problem z alkoholem i bierze sobie za cel "uratować" dziewczynę, jakoś ją "naprawić". Przez calutką książkę liczyłam na to, że w końcu wjedzie w jakieś drzewo albo zaliczy innego rodzaju wypadek samochodowy, skoro cały czas jest pijany, ale wychodzi na to, że jest świetnym pijanym kierowcą. Jego problemy nie są w stanie w żaden sposób usprawiedliwić jego zachowania, które zresztą nie pociąga za sobą żadnych realnych konsekwencji - jakimś cudem wszyscy dorośli są zbyt ślepi lub uważają, że to nie jest ich sprawa, więc w żaden sposób nie reagują. Cóż za smutna wizja. Nie mogę się doczekać, żeby się tej książki pozbyć.

Kupiłam tę książkę w 2015 roku i cały czas czekała na półce. Lubię dobre książki YA, ale to po prostu nie była jedna z nich - a przynajmniej zupełnie mi się nie podobała. Główny bohater jest niesamowicie irytującym nastolatkiem, który ma problem z alkoholem i bierze sobie za cel "uratować" dziewczynę, jakoś ją "naprawić". Przez calutką książkę liczyłam na to, że w końcu...

Pozycja, wobec której ma się oczekiwania szczęśliwego zakończenia od samego patrzenia na okładkę. W rzeczywistości to historia zagubionego, zranionego chłopaka, który chce dla kogoś coś znaczyć.

Pozycja, wobec której ma się oczekiwania szczęśliwego zakończenia od samego patrzenia na okładkę. W rzeczywistości to historia zagubionego, zranionego chłopaka, który chce dla kogoś coś znaczyć.

Tę książkę kupiłam za jakieś 10 złotych w sklepie. Ciesze się z tego, bo nie wydałam na to tyle pieniędzy, żeby żałować. Czemu żałować? Bo ta powieść nie za bardzo mi się podobała. Zacznę może od plusów, bo będzie ich niewiele. Postać Aimee na początku była dobrze wykreowana, ale potem, gdy Sutter zaczął się do niej zbliżać, ta bohaterka zboczyła na złe tory. Drugim i ostatnim plusem jest styl autora, bo nie jest na siłę młodzieżowy i czyta się to szybko i sprawnie. Przejdźmy do minusów, po pierwsze główny bohater jest okropny. Dokonuje takich wyborów i robi takie rzeczy, które stanowią zły przykład, np. jazda pod wpływem alkoholu. Szczerze, nie wiem do czego doprowadziła fabuła. Zakończenie jest bardzo nijakie. Doczytałam te książkę do końca, ale tylko dlatego, że myślałam, że końcówka zwali mnie z nóg. Tak się nie stało. Nie wiem, co jeszcze mogę napisać, bo gdybym chciała Wam przekazać to, co bym chciała, to musiałabym zawrzeć tu wiele spoilerów. Na tym zakończę, ale jeśli ktoś czytał i chciałby podyskutować, to zapraszam. Ja nie polecam, ale komuś może się spodobać.

Tę książkę kupiłam za jakieś 10 złotych w sklepie. Ciesze się z tego, bo nie wydałam na to tyle pieniędzy, żeby żałować. Czemu żałować? Bo ta powieść nie za bardzo mi się podobała. Zacznę może od plusów, bo będzie ich niewiele. Postać Aimee na początku była dobrze wykreowana, ale potem, gdy Sutter zaczął się do niej zbliżać, ta bohaterka zboczyła na złe tory. Drugim i...

Niesamowite jest to, jak wielki wpływ mają na nas nasi rodzice i z pozoru niewiele znaczący dla nas ludzie.
Jesteśmy samym sobą, a jednocześnie zlepkiem poglądów, opinii, wydarzeń i wspomnień nie nas, a innych. Jesteśmy sobą, ale na podwalinach kogoś innego.

Kolejna kwestia - miłość.
Staramy się ją pochwycić ująć w słowa, wyrazić.
Ale takich rzeczy nie da się w pełni wyrazić słowem.
Dopiero poprzez czyny (nie odkrycie, a jednak!) i to nie te monumentalne, wręcz przeciwnie - najprostsze, takie, które nie przewracają życia do góry nogami, ale takie, które usuwają kamyki z drogi.
I nie chodzi o to, aby usuwać wszystkie kamyki, ale usuwać subtelnie, po cichu wręcz takie i tyle, ile sami jesteśmy w stanie.
Jeśli człowiek jest w stanie to robić bez cierpiętnictwa dla drugiej osoby, wierzę, że w taki sposób objawia się miłość.

Na tor tych drobnych przemyśleń skłoniła mnie właśnie
historia Suttera i Aimee, za co jestem wdzięczna.

Niesamowite jest to, jak wielki wpływ mają na nas nasi rodzice i z pozoru niewiele znaczący dla nas ludzie.
Jesteśmy samym sobą, a jednocześnie zlepkiem poglądów, opinii, wydarzeń i wspomnień nie nas, a innych. Jesteśmy sobą, ale na podwalinach kogoś innego.

Kolejna kwestia - miłość.
Staramy się ją pochwycić ująć w słowa, wyrazić.
Ale takich rzeczy nie da się w pełni...

Książka ma przede wszystkim piękne przesłanie. Wbrew pozorom miło czyta się rozmyślania nastolatka płci męskiej, który dla znajomych jest duszą towarzystwa. Historia mogłaby być ciekawsza, bo zdarzenia w niej zawarte są raczej przewidywalne. Nie podobały mi się również wstawki o science fiction, bo moim zdaniem niczego tu nie wniosły.

Książka ma przede wszystkim piękne przesłanie. Wbrew pozorom miło czyta się rozmyślania nastolatka płci męskiej, który dla znajomych jest duszą towarzystwa. Historia mogłaby być ciekawsza, bo zdarzenia w niej zawarte są raczej przewidywalne. Nie podobały mi się również wstawki o science fiction, bo moim zdaniem niczego tu nie wniosły.

Dobra książka ujawniająca współczesne problemy młodego człowieka, który wkracza w dorosły świat. Sutter jest młodym, energicznym młodzieńcem, który nie bierze życia zbyt poważnie oraz żyje z dnia na dzień.Pewnego ranka na trawniku znajduje go Aimee, która jest zupełnym przeciwieństwem Suttera. Chłopak jednak nie wie, że tamto spotkanie z biegiem czasu będzie miało na niego ogromny wpływ.

Dobra książka ujawniająca współczesne problemy młodego człowieka, który wkracza w dorosły świat. Sutter jest młodym, energicznym młodzieńcem, który nie bierze życia zbyt poważnie oraz żyje z dnia na dzień.Pewnego ranka na trawniku znajduje go Aimee, która jest zupełnym przeciwieństwem Suttera. Chłopak jednak nie wie, że tamto spotkanie z biegiem czasu będzie miało na niego...

Pierwsza książka, która mnie tak zawiodła od wielu lat. Jedynym plusem jest to, że czyta się ją bardzo szybko. Ogólnie mam wrażenie, że autor w trakcie pisania zapomniał do czego zmierzał. Zaczął wątki, których później nie kończył. Kiedy czekałam na finał książki, licząc w końcu na jakieś wielkie boom... Autor uznał, że nie tym razem. Taka niedokończona książka. Jakby zabrakło jakiegoś epilogu.

Pierwsza książka, która mnie tak zawiodła od wielu lat. Jedynym plusem jest to, że czyta się ją bardzo szybko. Ogólnie mam wrażenie, że autor w trakcie pisania zapomniał do czego zmierzał. Zaczął wątki, których później nie kończył. Kiedy czekałam na finał książki, licząc w końcu na jakieś wielkie boom... Autor uznał, że nie tym razem. Taka niedokończona książka. Jakby...

Największym plusem tej książki, o dziwo, jest to, że bardzo szybko się ją czyta. Niestety książka nie jest zaskakująca, do niczego nie prowadzi, nie widać to żadnego celu czy przesłania. Jak dla mnie najgorsze jest to, że nie polubiłam żadnego z bohaterów.

Największym plusem tej książki, o dziwo, jest to, że bardzo szybko się ją czyta. Niestety książka nie jest zaskakująca, do niczego nie prowadzi, nie widać to żadnego celu czy przesłania. Jak dla mnie najgorsze jest to, że nie polubiłam żadnego z bohaterów.

Raczej nie przypadła mi do gustu. Czuję się na nią za stara.

Raczej nie przypadła mi do gustu. Czuję się na nią za stara.

Książka która czytałam 3 razy. Jak dla mnie bardzo dobry wybór.

Książka która czytałam 3 razy. Jak dla mnie bardzo dobry wybór.