Od zawsze byłam bałaganiarą. No, może nie od zawsze, ale od pewnego czasu. Kiedyś w domu sprzątała mama, ale po nowotworze nasz dom już nie jest taki piękny jak kiedyś. Właściwie, to się sypie i nigdy nie udaje nam się utrzymać idealnego porządku.

Przez jakiś czas mieszkałam tutaj ze swoim byłym, które było wszystko jedno, czy brudne majtki leżą w koszu na pranie, czy na podłodze. Trochę mnie to przerażało, ale rok wytrzymałam. Potem wywaliłam go z domu (i nie przez te majtki - serio!). Żeby w ogóle wiedzieć, od czego mam zacząć sprzątanie po wyprowadzce tego pana (znów nazwijmy go M.), sięgnęłam po książkę, którą zachwalały dziewczyny na grupie Pań Swojego Czasu. No, bo skoro odgraciłam swoje życie uczuciowe, to dlaczego dalej mam żyć w bałaganie?

Marie Kondo uważa się za specjalistkę od sprzątania. Swoją metodę uważa za innowacyjną, swoją. Nazywa ją "Metodą KonMari" (to od imienia i nazwiska, jakby ktoś nie zauważył). Myślę, że gdyby nie ta książka, to nie miałabym sumienia wyrzucić połowy rzeczy z pokoju, chociaż metoda jako-tako znana jest i wymyślana pewnie przez każdego z nas choć raz w życiu. Nie powiem, żeby autorka miała równo pod sufitem. Odczuwanie współczucia do zwiniętych w kulkę skarpetek czy rajstop to już dla mnie przesada, ale z drugiej strony, to właściwie dlaczego zawijamy skarpetki w kulki, jedna w drugą? Być może dlatego, że potem jak wyjmujemy parę, to łatwiej jest ją znaleźć. Bo przecież nikt nie bawi się w układanie skarpetek w szufladzie, każdy je tam po prostu wrzuca. Ot, domena Polaków, a przynajmniej mojej kochanej rodziny. Tylko potem jest problem z tym, że skarpetki zjeżdżają z nóg, bo ściągacz się rozciągnął.

Marie ma manię sprzątania od dziecka - o czym nie omieszkała nas poinformować w książce (osobiście uważam to za zbędny fragment poradnika). Mówi jak dobrze okrzesać wstępnie mieszkanie. Najpierw ciuchy, potem inne rzeczy, a na końcu rzeczy, które mają wartość sentymentalną, jak kartki, listy, zdjęcia. Muszę się tutaj z autorką zgodzić w stu procentach, ponieważ zawsze najwięcej czasu zajmowało mi przeglądanie kartek okolicznościowych i zdjęć. Jak miałam zetrzeć kurz z półki z albumami, to automatycznie popadałam we własne wspomnienia i patrzyłam, jak to było pięknie na wakacjach.

Metodę KonMari może stosować każdy. Czy podziała - nie wiem. Wiem natomiast to, że po gruntownym wyrzucaniu rzeczy należy utrzymywać porządek systematycznie. Inaczej znowu zagracimy sobie mieszkanie czy dom.

Język Marie Kondo jest przystępny (pewnie dzięki tłumaczom). Każdy jest w stanie zrozumieć, co jest napisane i o czym. Być może czytałam tą książkę przyzwyczajona już do tłumaczeń z języka japońskiego i niektórym pewne rzeczy mogą sprawić trudność (japoński ma wiele różnych dziwnych konstrukcji).

Od zawsze byłam bałaganiarą. No, może nie od zawsze, ale od pewnego czasu. Kiedyś w domu sprzątała mama, ale po nowotworze nasz dom już nie jest taki piękny jak kiedyś. Właściwie, to się sypie i nigdy nie udaje nam się utrzymać idealnego porządku.

Przez jakiś czas mieszkałam tutaj ze swoim byłym, które było wszystko jedno, czy brudne majtki leżą w koszu na pranie, czy na...