Mistrz małych form w małej publikacji pod tytułem "Zabić Jelenia" zawarł cztery opowiadania; "Zabić jelenia", "Doxa", "Chwila, w której wszystkie jężyki..." oraz "Moja kochana, dumna prowincja".
Piewca prowincji i natury niezwykle barwnym, nieśpiesznym krokiem pomiędzy wiejskimi domostwami, pasą się gąski, w oddali las przyozdobiony białymi kwiatami, w tle słychać kończące się nabożeństwo majówkowe...Obraz sielanki urzeka klimatem wiosny i nadziei, by za chwilę zderzyć nas z brutalną, prymitywną rzeczywistością wiejskiej gawiedzi, która w zabawie dopuszcza się gwałtu i barbarzyństwa na tytułowym jelenia...
W spokojny, wyważony sposób przyglądamy się scenie z księdzem, który bez emocji i nagany przechodzi do spraw dnia codziennego i spaceru.
Obraz miejsca po widowisku igrzysk śmierci pozostaje cisza, spokój i zapach krwi, który się unosi.

Bardzo ciekawa jest historia z Doxą i Jadwigą. Doxa, w języku greckim znaczy chwała, to doskonała firma z branży zegarmistrzowskiej, z długą 132 letnią tradycją. Doceniono nie tylko sam mechanizm, ale również niezwykle piękny design i ponadczasowość szwajcarskiej firmy.
Wszystko zaczeło się, gdy Georges Ducommun rozpoczął pracę w wieku 12 lat jako uczeń do manufaktury zajmującej się składaniem zegarków kieszonkowych.
20-latek, który ma 8 lat doświadczenia w zawodzie brzmi dziś nieprawdopodobnie, wtedy był to dobry wstęp do otwarcia własnej firmy, szczególnie, jeśli umiejętności zegarmistrzowskie i chęć doskonalenia się przewyższały zdolności rówieśników. Georges nie marzył tylko o naprawianiu zegarków, a o budowaniu całkiem nowych mechanizmów i tworzeniu czasomierzy od początku do końca...
W tym momencie zaczyna się nasza historia z zegarkiem, który jest symbolem luksusu, prestiżu i przepustką do lepszego świata. Wiejska dziewczyna perspektywy na zmianę swojego życia widzi w zatrudnieniu w sklepie. Wyrwanie się od rodziców, szybka możliwość zarobienia kilku groszy, zakup lepszych ciuchów i poprawa bytu wiąże się ze zdobyciem zegarka firmy Doxa.
Na przykładzie pragnień Jadwigi autor obnaża naturę ludzka, jej mroczność w działaniu do osiągnięcia celu. Statyczność miejsca, proza życia, banalność w prostym ujęciu z dozowanymi informacjami o życiu dziewczyny, pochodzeniu, otoczeniu i oczekiwaniach, apetyt rośnie w miarę jedzenia...
Z mrocznym obiektem pożądania....nic nie może się złego stać.

"...Krzyknąłem:
- Boję się, że fala połamie wiosła! - Może nie tak, może inaczej to
brzmiało, na przykład: - Fala chce mi złamać wiosło! - lub coś w tym rodzaju, w
każdym razie on to zrozumiał, bo odpowiedział. Rozumieliśmy obaj naszą mowę.
Niby w godzinie śmierci, w ostatnim olśnieniu, zostało nam przywrócone
słyszenie i rozumienie wszystkiego. Dano nam na chwilę to, co wkrótce miało już
nam nie być potrzebne.
Usłyszałem więc głos człowieka i znów zrozumiałem każde jego słowo:
- Nie rzucaj tak daleko wiosłami do tyłu. Nie zabieraj tyle wody.
Ciągnij wiosłami krócej, ale częściej!..."
Analogia do Wieży Babel, na pełnym morzu szaleje burza, w małej łupince rybackiej łodzi znalazł się autor opowiadania i obcokrajowiec. Abberacja i niemożliwość porozumienia się w jednym języku stanowi doskonałą satyrę na komunikację i bariery werbalno - niewerbalne.
Obcokrajowcy w sytuacji silnego stresu i zagrożenia życia przekraczają barierę komunikacji, ludzie rozumieją co do siebie mówią, komunikują.
Skuteczna komunikacja i przekaz informacji jest na tyle jasny i przejrzysty, że nadawca i odbiorca rozumieją informację, uzyskują zdolność zrozumienia.
Komunikacja jest niezbędną umiejętnością społeczną, dzięki której ludzie mogą
nie tylko przekazywać i wymieniać informacje, ale także
wyrażać siebie i zaspokajać ważne dla nich potrzeby
(bliskości, przynależności, integracja, grupy, bezpieczeństwo i zagrożenie życia itd.).
Proces ten odbywa się na różnych poziomach przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.
Minimalizm formy a maksymalizm treści.

Mistrz małych form w małej publikacji pod tytułem "Zabić Jelenia" zawarł cztery opowiadania; "Zabić jelenia", "Doxa", "Chwila, w której wszystkie jężyki..." oraz "Moja kochana, dumna prowincja".
Piewca prowincji i natury niezwykle barwnym, nieśpiesznym krokiem pomiędzy wiejskimi domostwami, pasą się gąski, w oddali las przyozdobiony białymi kwiatami, w tle słychać kończące...

"Jestem kimś, kto zajmuje się pisaniem książek, a więc czynnością, która jak zważyć na istnienie kina, radia i telewizji, wydawać się może zajęciem bardzo staromodnym, a nawet w ogóle niepotrzebnym"

Fragment ww. książki. Mimo, że minęło już tyle lat, pisanie książek nadal nie "umarło".

Zbiór 4 historyjek:
- "Zabić jelenia" - o ataku miejscowych chłopów na jelenia.
- "Moja kochana, dumna prowincja" - o pisarzu
- "Doxa" - o sprzedawczyni w sklepie
- "Chwila, w której wszystkie języki świata..." - o mężczyźnie, który znalazł się na obcej wyspie bez znajomości języka.

Całość 65 str (mały format) więc czyta się szybko, pisane lekko.

"Jestem kimś, kto zajmuje się pisaniem książek, a więc czynnością, która jak zważyć na istnienie kina, radia i telewizji, wydawać się może zajęciem bardzo staromodnym, a nawet w ogóle niepotrzebnym"

Fragment ww. książki. Mimo, że minęło już tyle lat, pisanie książek nadal nie "umarło".

Zbiór 4 historyjek:
- "Zabić jelenia" - o ataku miejscowych chłopów na jelenia.
-...