W wielu rankingach "Chemia śmierci" figuruje jako jeden z najlepszych thrillerów wszech czasów. Musiałam zweryfikować te niezwykle entuzjastyczne opinie. Jakie są moje wrażenia po lekturze?

Chyba za wiele oczekiwałam po takim bestsellerze, bo lektura bardzo mnie rozczarowała. Szczerze mówiąc, ledwo udało mi się dobrnąć do końca. Książka momentami jest tak nudna, że miałam już złamać własną zasadę i nie doczytać do końca. Żałowałabym, bo ostatnie 60 stron to istne mistrzostwo thrillera. Tylko tyle i aż tyle.

Manham to małe, senne miasteczko. Życie płynie tam swoim rytmem, wszyscy wszystkich znają, bywa wręcz nudno. Wszystko zmienia się w dniu, w którym dwóch chłopców znajduje na mokradłach zmasakrowane, mocno już nieświeże ludzkie zwłoki. Rozpoczyna się dochodzenie. Komisarz prowadzący sprawę dowiaduje się, że główny bohater powieści, doktor David Hunter jest wykwalifikowanym antropologiem sądowym z wieloletnim stażem. Porzucił zawód i wyprowadził się z Londynu kilka lat wcześniej, gdy w wypadku samochodowym zginęły jego żona i córeczka.

Hunter zostaje nieoficjalnie członkiem zespołu śledczego. Jego wiedza pozwala na bardzo dokładne określenie czasu zgonu czy sposobu zadania śmierci. Atmosfera gęstnieje, gdy zostają odnalezione szczątki młodego mężczyzny, co zbiega się w czasie z zaginięciem kolejnej mieszkanki miasteczka. Manham pogrąża się w nieufności i podejrzliwości. Trzecie porwanie jest mocnym ciosem dla Davida. Powoduje, że całym sobą angażuje się w sprawę. To, co odkryje pewnego deszczowego wieczoru, będzie przerażające i smutne jednocześnie. Wydarzenia zmienią na zawsze życie kilku osób.

Książka, wbrew ostrzeżeniom na okładce, nie przeraża. Opisy rozkładających się zwłok nie są drastyczne, tylko rzeczowe i dokładne. Zabrakło napięcia. Powieść ma momentami wręcz usypiające właściwości. Spodziewałam się zdecydowanie lepszej prozy, a otrzymałam zaledwie średnią.

Fabuła też kuleje. Jest dość przewidywalna. Śladowe ilości opisów śledztwa, a o samej "chemii śmierci" również dowiadujemy się niewiele. Osobę sadystycznego mordercy udało mi się wytypować dość szybko, co też uważam za spory minus. Mimo naprawdę genialnej końcówki, jestem powieścią rozczarowana. Raczej nie sięgnę po kolejne części cyklu o Davidzie Hunterze.

W wielu rankingach "Chemia śmierci" figuruje jako jeden z najlepszych thrillerów wszech czasów. Musiałam zweryfikować te niezwykle entuzjastyczne opinie. Jakie są moje wrażenia po lekturze?

Chyba za wiele oczekiwałam po takim bestsellerze, bo lektura bardzo mnie rozczarowała. Szczerze mówiąc, ledwo udało mi się dobrnąć do końca. Książka momentami jest tak nudna, że miałam...