Świetna książka, naprawdę. Sam tytuł książki oraz wygląd jej okładki mogą nam wiele powiedzieć na temat jej treści. To że dziewczyna widniejąca na niej ma na sobie sukienkę oraz… trampki może pokazywać, że główna bohaterka nie zwraca uwagi ani na to jak się ubiera (i czy części garderoby pasują do siebie) ani na to co uważają na jej temat inni ludzie.
Już na samym początku książki możemy zobaczyć, że autorka zmyślnie utrzymuje ton tej pozycji w bezczelnym akcencie. Mi jednakowoż to nie przeszkadza. Wręcz przeciwnie zachęciło mnie to jeszcze bardziej do przeczytania całości.
Główna bohaterka to Magda (choć na początku książki nie znamy nawet jej imienia czy innych danych, o tym jak ma na imię dowiadujemy się przez przypadek), która jest jak tytuł książki, czyli bezczelna. Dzięki temu nie daje sobie w kaszę dmuchać i radzi sobie w życiu doskonale. Każdemu powie co o nim myśli i nie ugryzie się w porę w język. Jednak nagle zostaje bez pracy, coraz bardziej jest znudzona szukaniem nowej (zwłaszcza jak musi spotykać obleśnych typów). Ale w końcu udaje jej się załatwić sobie pracę w firmie komputerowej. I gdy poznaje swojego szefa ten okazuje się przystojnym facetem i choć Magda nigdy tak naprawdę nikogo nie kochała, zaczyna się zastanawiać czy jego mogłaby pokochać. Potem dochodzi do wniosku, że jednak nie, ale los płata jej figla. Otóż w firmie szef jest dla niej miły, docenia to co robi, jak dobrą pracę wykonuje, lecz gdy spotyka go przez przypadek w pewnym barze, ten jest z jakąś inną laseczką i do tego…. udaje, że jej nie zna. Ta zwymyśla go i odchodzi. Mało tego, jest bliska rezygnacji z pracy, bo już nie chcę mieć do czynienia z takim gburem. Jednak gdy prawda wychodzi na jaw… Magda jest zaskoczona i brak jej słów. W sumie takiego obrotu spraw się spodziewałam, ale tak czy siak zaskoczenie pewne było. Dalej losy się już toczą z ekspresową wręcz prędkością. Przeczytajcie sami jeśli chcecie się dowiedzieć co jeszcze przytrafi się Magdzie i jak zakończą się jej problemy – w pracy, sercowe.
Książkę oceniam na 9/10. Za humor z jakim została napisana. Za bohaterów, a zwłaszcza Dominikę, czyli przyjaciółkę naszej Magdy, która spadała z krzesła na wieści co się dzieje w jej życiu (te sceny były chyba najbardziej humorystyczne). Nawet przekleństwa, które pojawiały się co jakiś czas w książce miały jakiś swój urok. Szczerze polecam tę pozycję!

Świetna książka, naprawdę. Sam tytuł książki oraz wygląd jej okładki mogą nam wiele powiedzieć na temat jej treści. To że dziewczyna widniejąca na niej ma na sobie sukienkę oraz… trampki może pokazywać, że główna bohaterka nie zwraca uwagi ani na to jak się ubiera (i czy części garderoby pasują do siebie) ani na to co uważają na jej temat inni ludzie.
Już na samym początku...