Sookie Stackhouse jest kelnerką w pewnym barze w Luizjanie. Nie wielu ludzi naprawdę ją lubi, niektórzy mówią o niej nawet „stuknięta Sookie”. Sookie jest bardzo zamknięta w sobie, ale prawie nikt nie wie, z jakiego powodu. Pewnego dnia w czasie jej zmiany, w barze pojawia się wampir Bill, którego myśli dziewczyna nie jest w stanie usłyszeć. Idealny mężczyzna dla niej. Wampiry jednak nie są zbyt lubiane w tym mieście, szczególnie wtedy, gdy w pobliżu dochodzi do kilku morderstw, a na ciałach ofiar policja znajduje ślady kłów.

Kupiłam tę książkę, bo byłam prawie pewna, że zanim znajdę ją w bibliotece, miną całe wieki. Mimo to nie byłam do niej pozytywnie nastawiona. Po prostu – kolejna książka o wampirach, jakich jest w tej chwili trochę za dużo. Tematyki na pewno oryginalną nazwać nie można, ale styl jest za to dobry i chyba głównie to ratuje tę książkę.

Szczerze mówiąc, nie wiem, co jest w niej tak niezwykłego, że wszyscy nagle zaczęli czytać tę serię. A może to serial zachęcił do tego ludzi? Mam nadzieję, że nie, bo według mnie powinno się raczej zaczynać od pierwowzoru, w tym przypadku książki. Opowieść, jak każda inna. Przez większość czasu odnosiłam wrażenie, że nic się nie dzieje, chociaż wcale tak nie było. Sposób narracji wydawał mi się jakoś dziwnie obojętny, jakby główna bohaterka w ogóle nie posiadała uczuć, które niezwiązane są z wampirami. Całość przeczytałam szybko, ale to wcale nie świadczy o tym, że bardzo mnie to wciągnęło. Wręcz przeciwnie – jeśli odłożyłabym tę książkę na dłuższy czas, nie chciałoby mi się do niej wracać, wolałabym zapoznać się z czymś ciekawszym.

Były dwa elementy fabuły, które mnie zaciekawiły i które zachęciły mnie do tego, co zrobiłam dzisiaj, a mianowicie do kupienia drugiej części tej serii. Pierwszym była postać szefa Sookie – Sama i jego dziwne ‘właściwości’. Może nie jest to jednak zwykła seria tylko o wampirach? Może pojawi się tam jeszcze coś ciekawszego, wyjątkowego? Drugim elementem było to, że nie spodziewałam się zupełnie, kto był mordercą. Charlaine Harris powinna chyba dużo bardziej skupić się na kryminałach, niż na fantastyce, bo widać tu, że z tym pierwszym radzi sobie dużo lepiej, niż z drugim.

Na pewno nie żałuję, że przeczytałam tę książkę, ale jakiegoś wielkiego szału nie ma. Właściwie czuję się trochę rozczarowana, bo przez ten szum wokół tego dzieła wyobrażałam sobie niewiadomo co na temat tej powieści. Ale trudno, może druga część mnie nie rozczaruje?

Sookie Stackhouse jest kelnerką w pewnym barze w Luizjanie. Nie wielu ludzi naprawdę ją lubi, niektórzy mówią o niej nawet „stuknięta Sookie”. Sookie jest bardzo zamknięta w sobie, ale prawie nikt nie wie, z jakiego powodu. Pewnego dnia w czasie jej zmiany, w barze pojawia się wampir Bill, którego myśli dziewczyna nie jest w stanie usłyszeć. Idealny mężczyzna dla niej....