Przyjemny mix kryminału i realizmu magicznego, mimo że momentami nietrudno jest się zgubić w narracji.

Przyjemny mix kryminału i realizmu magicznego, mimo że momentami nietrudno jest się zgubić w narracji.

Siegnęłam po tę niewielką książeczkę głównie z ciekawości, bo reprezentuje literaturę mozambicką, a z taką egzotyką rzadko mam do czynienia. Magiczna opowieść wprowadza w dość specyficzną atmosferę goracej wyspy, zmęczonej po wojnie. Pokazuje koniec pewnej epoki, ktora odchodzi wraz ze staruszkami zamieszkujacymi w niemalże całkowicie odizolowanym od świata domu opieki. Rzeczywistość miesza sie z fikcją, co osobiście bardzo lubię. Jednak ta opowieść nie pochłonęła mnie jakoś szczególnie. Jeśli ktos lubi realizm magiczny, to na pewno znajdzie ciekawsze historie.

Siegnęłam po tę niewielką książeczkę głównie z ciekawości, bo reprezentuje literaturę mozambicką, a z taką egzotyką rzadko mam do czynienia. Magiczna opowieść wprowadza w dość specyficzną atmosferę goracej wyspy, zmęczonej po wojnie. Pokazuje koniec pewnej epoki, ktora odchodzi wraz ze staruszkami zamieszkujacymi w niemalże całkowicie odizolowanym od świata domu opieki....

Po Taras z uroczynem prawdopodobnie bym nie sięgnęła, gdyby nie polecenie Niespodziegadek. Bo choć sam zarys fabuły brzmi intrygująco, to niskie oceny nie zachęcają do lektury. Czytałam jednak z rosnącym zachwytem i po wszystkim stwierdzam, że książka ta to po prostu kolejna ofiara chybionego marketingu (jak na przykład "Dziennik panny służącej"). Jeśliście ciekawi, o czym w takim razie opowiada Mia Couto, to zapraszam Was nad Ocean Indyjski.

Ciąg dalszy na:
http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2017/09/296-mia-couto-taras-z-uroczynem.html

Po Taras z uroczynem prawdopodobnie bym nie sięgnęła, gdyby nie polecenie Niespodziegadek. Bo choć sam zarys fabuły brzmi intrygująco, to niskie oceny nie zachęcają do lektury. Czytałam jednak z rosnącym zachwytem i po wszystkim stwierdzam, że książka ta to po prostu kolejna ofiara chybionego marketingu (jak na przykład "Dziennik panny służącej"). Jeśliście ciekawi, o czym...

realizm magiczny w afrykanskim wydaniu

realizm magiczny w afrykanskim wydaniu

...że oryginalna to fakt....

...że oryginalna to fakt....

Nie wiem do końca co w tej książce mi nie grało. Skusiłem się egzotyką, bo jest to moja pierwsza przeczytana książka mozambicka. Jest w niej realizm magiczny i to miejscami świetny, ale nawet on nie wciąga. Zamiast przeczytać tę krótką powieść jednym tchem, męczyłem się nad nią kilka dni. Opisana historia nie przykuła mojej uwagi. Być może jest to wina narracji - można się pogubić w tym kto mówi w danej chwili i w ogóle kto jest kim.

Nie wiem do końca co w tej książce mi nie grało. Skusiłem się egzotyką, bo jest to moja pierwsza przeczytana książka mozambicka. Jest w niej realizm magiczny i to miejscami świetny, ale nawet on nie wciąga. Zamiast przeczytać tę krótką powieść jednym tchem, męczyłem się nad nią kilka dni. Opisana historia nie przykuła mojej uwagi. Być może jest to wina narracji - można się...

Powieść jest reklamowana jako kryminał z kręgu realizmu magicznego. Akcja toczy się w byłej portugalskiej kolonii w Afryce, w domu opieki dla starców, gdzie pewnego dnia zostały znalezione zwłoki jego dyrektora. Śledztwo prowadzi inspektor policji, w którego ciało wchodzi duch nieżyjącego od 20 lat cieśli Ermelinda. Inspektor może przesłuchiwać świadków jedynie nocą, a na dodatek okazuje się, że każdy z mieszkańców przyznaje się do morderstwa. Nie jest to typowy kryminał, jest to raczej wolno snująca się opowieść o odchodzeniu, o starości, o tym, że nic nie jest takie, jakim się być wydaje... Dla mnie bardziej powieść magiczna, tym bardziej, że toczy się w nieznanym mi kręgu kulturowym. Polecam tym, którzy mają ochotę odkryć coś nowego. Zdecydowanie.

Powieść jest reklamowana jako kryminał z kręgu realizmu magicznego. Akcja toczy się w byłej portugalskiej kolonii w Afryce, w domu opieki dla starców, gdzie pewnego dnia zostały znalezione zwłoki jego dyrektora. Śledztwo prowadzi inspektor policji, w którego ciało wchodzi duch nieżyjącego od 20 lat cieśli Ermelinda. Inspektor może przesłuchiwać świadków jedynie nocą, a na...

Powieść kryminalna... Ani powieść, ani kryminalna jak dla mnie. Jeśli się uprzeć, to rzeczywiście można stwierdzić, że obraca się w kręgu realizmu magicznego. I chociaż uwielbiam takie klimaty, ta książka mnie wymęczyła. Stylem, językiem i historią.

Powieść kryminalna... Ani powieść, ani kryminalna jak dla mnie. Jeśli się uprzeć, to rzeczywiście można stwierdzić, że obraca się w kręgu realizmu magicznego. I chociaż uwielbiam takie klimaty, ta książka mnie wymęczyła. Stylem, językiem i historią.