Zdecydowanie najlepsza część. Przeczytałam ja w ciągu kilku godzin. Cieszę się, że Ania w końcu zaczęła patrzeć bardziej pozytywnie na świat.

Zdecydowanie najlepsza część. Przeczytałam ja w ciągu kilku godzin. Cieszę się, że Ania w końcu zaczęła patrzeć bardziej pozytywnie na świat.

Bardzo Fajna seria :)

Bardzo Fajna seria :)

Najgorsza część tej serii. Powiem szczerze, że nic się w niej ciekawego nie działo. Nie, może inaczej, nic nie zostało w niej napisane ciekawie. Niby coś się dzieje, ale czytelnika to nie interesuje. Przy okazji te ciągłe przeskoki w czasie były denerwujące. Tak jak każda poprzednia część opisywała mniej więcej rok z życia bohaterki, to tu mamy 3 lata, a jest to najkrótsza część. W dodatku to w niej najbardziej irytował mnie styl autorki, taki infantylny, ech. I Zakończenie też jest słabe, nagle urwane i takie nierealne, moim zdaniem, zwłaszcza wątek miłosny, meeeeeeeeee. Mimo wszystko podoba mi się cały pomysł na historie, po przeczytaniu pierwszego tomu raczej nie spodziewalibyśmy się czegoś takiego. Polecam tylko młodszej młodzieży, starsi nie mają co tu szukać

Najgorsza część tej serii. Powiem szczerze, że nic się w niej ciekawego nie działo. Nie, może inaczej, nic nie zostało w niej napisane ciekawie. Niby coś się dzieje, ale czytelnika to nie interesuje. Przy okazji te ciągłe przeskoki w czasie były denerwujące. Tak jak każda poprzednia część opisywała mniej więcej rok z życia bohaterki, to tu mamy 3 lata, a jest to najkrótsza...

Takie rozbudzenie ciekawości i co? Jestem zawiedziona. Z jednej strony jestem ciekawa jak się potoczy Wycieczka Anny ale z drugiej nasuwa mi się pytanie Naprawdę?
Wydaje mi się, że autorka totalnie nie wykorzystała potencjału jaki miała w opowieści. Z jednej strony Anna dojrzewa emocjonalnie (choć czasem wydaje się, że stoi w miejscu wręcz chowa się w skorupie obojętności) Może nie zgadzam się z jej wyborami konsekwencja w nich jest prawie do końca.
W kilku miejscach zabrakło opisów, które pięknie by uzupełniły całość. I na litość Sophia?! zdaje się, że to żart autorki. nic nie wniosła, nie skomplikowała akcji nie pomogła ani nie przeszkodziła.
Szkoda, że każda z książek ma w sobie przynajmniej dwa trupy. Czy potrzebne? nie wiem.
Jestem zadowolona, że ją przeczytałam ale czuję niedosyt.

Takie rozbudzenie ciekawości i co? Jestem zawiedziona. Z jednej strony jestem ciekawa jak się potoczy Wycieczka Anny ale z drugiej nasuwa mi się pytanie Naprawdę?
Wydaje mi się, że autorka totalnie nie wykorzystała potencjału jaki miała w opowieści. Z jednej strony Anna dojrzewa emocjonalnie (choć czasem wydaje się, że stoi w miejscu wręcz chowa się w skorupie...

Lubię takie zakończenia

Lubię takie zakończenia

Gorąco polecam całą serię !

Naprawdę przyjemnie się czyta ;)

Gorąco polecam całą serię !

Naprawdę przyjemnie się czyta ;)

Dlaczego? Dlaczego to, co dobre, tak szybko się kończy? Mam już za sobą całą Trylogię czekoladową i nawet nie zdajecie sobie sprawy, jak ciężko jest mi pożegnać się z jej bohaterami. Gabrielle Zevin stworzyła naprawdę doskonałą mafijną serię dla młodzieży, z którą każdy powinien się zapoznać. Pierwsza i druga część były naprawdę ciekawe i czytałam je z zapartym tchem, a trzecią, „Czas miłości i czekolady” również. Autorka trzyma poziom!
Ania Balanchine jest już pełnoletnia i wie, że to ona musi zadbać o swoją młodszą siostrę i niepełnosprawnego brata. To na niej spoczywa ogromna odpowiedzialność, a dziewczyna musi pamiętać o tym, że nie może wejść na ścieżkę przestępczości, bo nie trafi już do poprawczaka, a do normalnego więzienia. Jej doradcą zostaje były prokurator i kandydat na prezydenta, ojciec jej byłego chłopaka, Charlesa Delacroix. Ania otwiera własny klub, w którym legalnie sprzedaje kakao. Jednak, gdy nosi się nazwisko Balanchine, bardzo łatwo jest narobić sobie zawistnych wrogów…
Naprawdę szczerze pokochałam tę serię. Jest czymś nowym, oryginalnym i wprowadza nas do świata przyszłości, nieco przypominającego ten dystopijny, gdzie panuje prohibicja na… czekoladę. Początkowo byłam zdziwiona pomysłem autorki, ale z czasem bardzo go doceniłam. Autorka doskonale potrafiła wykorzystać potencjał swojej historii i pomysł, z którym w przypadku żadnej innej książki się nie spotkałam. Dzięki temu z łatwością przenosimy się do książkowego świata, tym bardziej, że pani Zevin poradziła sobie również ze stworzeniem osobliwego klimatu, który jeszcze dodatkowo to ułatwia.
Uwielbiam główną bohaterkę i nie zmieniło to się ani razu! Ania stała się moją przyjaciółką, której wiernie towarzyszyłam w każdym momencie jej życia. Wspierałam ją, współczułam jej, poznałam jej mocne i słabe strony. Świetna narracja sprawia, że czytelnik ma wrażenie, jakby główna bohaterka zwracała się bezpośrednio do niego, a to był doskonały zabieg zastosowany przez autorkę. Fascynowała mnie również postać Yujiego Ono, a nawet nieco Charlesa Delacroix – oni wydawali mi się najbardziej nieprzewidywalnymi osobowościami w tej powieści i tacy właśnie byli. Każdy z nich zaskoczył mnie na swój własny sposób. Nieco irytujący okazał się Win z swoim zachowaniem, ale z bliższej perspektywy jestem go nawet w stanie zrozumieć. I o dziwo, wątek romantyczny nie działał mi na nerwy, co ostatnimi czasy rzadko się zdarza.
W „Czasie miłości i czekolady” akcja toczy się szybkim tempem, ale autorka nie zapomina nam wyjaśnić każdej zmiany, jaka następuje w życiu Ani. Z nastolatki staje się młodą kobietą, zaradną i rozsądną, która chce zupełnie zmienić postrzeganie rodziny Balanchine przez społeczeństwo. Chociaż wciąż są tutaj obecne morderstwa, groźby i gangsterka, Ania jasno dąży do wyznaczonego sobie celu. A co najważniejsze – ma przyjaciół, którzy ją w tym wspierają. Gabrielle Zevin nie raz potrafiła mnie zaskoczyć obrotem spraw i rozwojem wydarzeń – tak naprawdę nie byłam do końca pewna, jak zakończy się ta trylogia, bo mogło się wydarzyć dosłownie wszystko.
„Czas miłości i czekolady” to książka, którą przeczytałam jednym tchem. I niech mi ktoś tylko powie… dlaczego to już koniec? Czy naprawdę muszę się pożegnać z bohaterami, którzy stali się bliscy memu sercu? Czy naprawdę już nigdy nie przyjdzie mi się zżyć z Anią i kibicować jej na każdym kroku? To jak cios prosto w serce… Tak doskonale czytało mi się tę powieść, że przepadłam na kilka godzin, ale z drugiej strony w ogóle nie chciałam jej skończyć. Chciałam zostać w świecie wykreowanym przez autorkę, chociaż doskonale wiem, że musiałabym wkroczyć na ścieżkę przestępczości, bo bez czekolady bym nie wytrzymała. Znakomita trylogia, która na długo ze mną pozostanie!

www.bookeaterreality.blogspot.com

Dlaczego? Dlaczego to, co dobre, tak szybko się kończy? Mam już za sobą całą Trylogię czekoladową i nawet nie zdajecie sobie sprawy, jak ciężko jest mi pożegnać się z jej bohaterami. Gabrielle Zevin stworzyła naprawdę doskonałą mafijną serię dla młodzieży, z którą każdy powinien się zapoznać. Pierwsza i druga część były naprawdę ciekawe i czytałam je z zapartym tchem, a...

"Czas miłości i czekolady" to już ostatni tom opowieści o mafijnej rodzinie Balanchine. Szkoda.... zdążyłam już zaprzyjaźnić się z niepokorną Anią.

Ania Balanchine kończy 18 lat i próbuje poukładać swoje życie. Niestety, życie to pasmo wyborów i nasza bohaterka musi ich dokonać. Jednym z nich, najbardziej bolesnym, jest rezygnacja z miłości i związku z Winem, na rzecz tworzenia klubu nocnego. Wraz z ojcem Wina, dziewczyna otwiera nocny klub, serwujący napoje i wyroby z czekolady, zwany Ciemnym pokojem. Serwowane w nim jest ziarno kakaowca podawane w celach leczniczych, przepisywane przez zatrudnionych w klubie lekarzy. Ani nie jest łatwo, zmaga się z aktami sabotażu, groźbami, nienawiścią rodziny oraz z własną, dorastającą siostrą, a najbardziej doskwiera jej brak zrozumienia Wina.....
Klub błyskawicznie nabiera powietrza w żagle i zaczyna świetnie prosperować, jest "na fali", wszyscy zabiegają, aby w nim bywać - a Ania im to ułatwia. Jej życie zmienia się.... Czy na lepsze? Przeczytajcie!

Ostatni tom powieści Gabrielle Zevin jest kwintesencją całości. Pokazuje, jak wiele Ania przeszła i jakie metamorfozy musiały się dokonać w jej życiu, aby wyjść na prostą. Dziewczyna nie miała łatwego życia, ale okazała siłę i hart ducha. Dążyła do celu i wierzyła, w to co robi, na przekór wszystkiemu i wszystkim. Musiała być jednocześnie dziewczyną i kobietą, siostrą i matką, nastolatką i bizneswomen. Trochę przytłaczające jak na jedną osobę, ale temu podołała.
Bardzo podobał mi się oryginalny pomysł n fabułę, jaki miała Gabrielle Zevin i przyznam, że wykorzystała go w pełni. Czekoladowa trylogia intryguje czytelnika i porywa go w wir wydarzeń, które rozgrywają się błyskawicznie. Całość ma "pazur" i świetnie się ją czyta :)
Polubiłam styl pisania Autorki i na pewno będę się rozglądać za jej innymi książkami - a Wam polecam Czekoladową Trylogię :)

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/09/czas-miosci-i-czekolady-t3-gabrielle.html

"Czas miłości i czekolady" to już ostatni tom opowieści o mafijnej rodzinie Balanchine. Szkoda.... zdążyłam już zaprzyjaźnić się z niepokorną Anią.

Ania Balanchine kończy 18 lat i próbuje poukładać swoje życie. Niestety, życie to pasmo wyborów i nasza bohaterka musi ich dokonać. Jednym z nich, najbardziej bolesnym, jest rezygnacja z miłości i związku z Winem, na rzecz...

Osiemnastoletnia Ania rezygnuję z własnego szczęścia by otworzyć klub nocny i sprzedawać wyroby na bazie kakao. Dziewczyna uczy się życia, poznaje brutalną rzeczywistość biznesu i coraz bardziej zatraca się w samotności. Przed Anią trudne zadanie, lecz pomaga jej były wróg oraz ojciec szkolnej miłość, Charles Delacroix. Emocjonujące zakończenie „Czekoladowej trylogii”, która porwie was w wir zakazanej słodyczy.

Czekałam na finał tej serii z kilku powodów, głównie interesowało mnie zwieńczenie losów głównej bohaterki, która zaintrygowała mnie swoimi wyborami i oddaniem. Dziewczyna nigdy nie miała łatwego życia, córka mafii, na którą szybko spadła wielka odpowiedzialność. Opieka nad rodzeństwem nie jest łatwym zadaniem, ale Ania radzi sobie najlepiej jak potrafi. Wszystko to brzmi intrygującą, lecz to błędy, które dziewczyna popełnia dziwnie mnie zafascynowały. W trudnych chwilach, charakter człowieka się wyostrza i trudno udawać kogoś, kim się nie jest, dlatego bohaterka pomimo swoich licznych, lecz z pewnością ludzkich wad jest pełna empatii i poświęcania a przy tym zaskakuję ostrością i nie ukrywam bezwzględnością. Dziewczyna bardzo surowo ocenia samą siebie, dlatego miło mi było obserwować jej wędrówkę ku dorosłości i akceptacji przede wszystkim samej siebie.

Czytając ostatni tom „Czekoladowej trylogii” miałam wrażenie, że ta seria towarzyszy mi już klika lat. Akcja jest dosłownie zawrotna, szczególnie w tej części. Śledzimy losy bohaterów na przestrzeni kilku lat. Wpłynęło to również na pobieżnie podejście do kilku tematów, bo nie ukrywam, że niespełna trzysta stron to zbyt mało by w satysfakcjonujący sposób zakończyć przygody Ani. Oczywiście jej przygody porwały mnie całkowicie i autorka poświeciła uwagę większości interesujących mnie bohaterów, lecz znacznie bardziej cieszyłabym się z większej ilości informacji. Sam pomysł na serię, czyli czekolada, która jest zakazana, początkowo mnie zaskoczył i wydał się troszkę mało realny, lecz po zgłębieniu tematu sprawa staje się realna i w pełni zrozumiała. Cała kreacja mafijnego świata, rodzina Ani oraz jej powiązania z niedoszłym burmistrzem układa się w spójną i interesującą całość. Autorka zaskoczyła mnie swoim pomysłem i z łatwością oddałam się lekturze, którą zbyt szybko pochłonęłam. Jeśli ktoś się zastanawia, co z wątkiem miłosnym, to po części był rozczarowujący, jednak emocji nie brakowała. Relacje między Anią a Winem do łatwych nie należą i dlatego tak emocjonalnie śledziłam ich trudną miłość, która wycisnęła ze mnie kilka szczerych, smutnych łez.

Należy również zwrócić uwagę na ogromną przemianę bohaterów i trzeba zaznaczyć, że nie tylko Ania dorasta, lecz inne postacie ulegają równie gwałtownej przemianie, co główna bohaterka. Wydarzenia opisane w książce miały wpływ na wszystkich i to odbiło się w ostatecznym rozrachunku. Niezwykle dynamiczni bohaterowie, którzy nie są idealni, lecz swoją umiejętnością uczenia się na błędach zasługują na uwagę a w niektórych przypadkach na mieszankę podziwu i potępienia.

Ponieważ „Czas miłości i czekolady” jest finałem serii, ciężko ocenić tylko tę książkę, więc w dużej mierze oceniam całą trylogię. Książki bardzo dobrze wspominam, fabuła na trwałe zagnieździła się w mojej pamięci, dlatego szczerze polecam. Mafijne dziedzictwo Ani intryguje do tego stopnia, że można przymknąć oka na kilka niedociągnięć. Polecam 4+/6

Osiemnastoletnia Ania rezygnuję z własnego szczęścia by otworzyć klub nocny i sprzedawać wyroby na bazie kakao. Dziewczyna uczy się życia, poznaje brutalną rzeczywistość biznesu i coraz bardziej zatraca się w samotności. Przed Anią trudne zadanie, lecz pomaga jej były wróg oraz ojciec szkolnej miłość, Charles Delacroix. Emocjonujące zakończenie „Czekoladowej trylogii”,...

Gabrielle Zevin poznałam dzięki czekoladowej trylogii, z którą zaczęłam zapoznawać się blisko pół roku temu. Pierwszy tom mi się spodobał, drugi mniej. Zastanawiałam się, czy sięgnąć po zwieńczenie trylogii, ale zdecydował za mnie los - całość znalazłam na bibliotecznym regale. Postanowiłam poznać dalsze losy Ani i Wina.

Ania Balanchine wbrew swojemu chłopakowi Winowi postanowiła przy pomocy jego ojca założyć lokal, oferujący legalne kakao. Nie miało być to prostą sprawą, gdyż reszta rodziny mogła przeszkodzić jej w tym zadaniu. Dodatkowo rosyjscy krewni także nie byli z tego powodu zachwyceni. Główna bohaterka postanowiła jednak postawić na swoim i założyć ten lokal. Nie wiedziała, że już niedługo jej życie będzie miało się zmienić o 180 stopni...

Po książkę sięgnęłam w wolnej chwili i przeczytałam w jeden dzień. Ten tom uważam za lepszy od poprzedniego, jednak i tak nie dostarczył mi większych emocji. Przeczytałam i zanim dobrnęłam do końca niemal zapomniałam, co było na początku. Jest to lekka lektura, której można poświęcić kilka godzin życia, jedna ten tom moim zdaniem nie był za bardzo ekscytujący. Pod koniec obawiałam się, że powstanie jeszcze kontynuacja, jednak na skrzydełku powieści napisana została informacja, że jest to zakończenie trylogii.

Nie wszystkie wątki zostały domknięte. Pisarka pozwoliła czytelnikowi samodzielnie stworzyć dalsze losy głównych bohaterów. Mam wrażenie, że Gabrielle Zevin nie wykorzystała potencjału tego tomu. Akcja opisywana w tej części trwała kilka lat, a książka ma nieco ponad 280 stron. Większość wątków została bardzo powierzchownie przedstawiona, co chwilę pojawiały się kolejne miesiące, lata. Nie za bardzo za tym nadążałam. Wolałabym przeczytać opis krótszego, ale zarazem dokładniejszego czasu zdarzeń.

,,Czas miłości i czekolady" to zwieńczenie trylogii, które można przeczytać, gdy zdarzy się okazja. Jeśli jednak jesteście zachwyceni dwoma poprzednimi tomami powinna być to dla Was pozycja obowiązkowa. Moim zdaniem zwieńczenie trylogii jest średnie i mało zachwycające. Plasuje się jednak po środku, oceniając oddzielnie kolejne tomy.

Moja ocena: 4,5/6

Gabrielle Zevin poznałam dzięki czekoladowej trylogii, z którą zaczęłam zapoznawać się blisko pół roku temu. Pierwszy tom mi się spodobał, drugi mniej. Zastanawiałam się, czy sięgnąć po zwieńczenie trylogii, ale zdecydował za mnie los - całość znalazłam na bibliotecznym regale. Postanowiłam poznać dalsze losy Ani i Wina.

Ania Balanchine wbrew swojemu chłopakowi Winowi...