Aktualności
2
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
Star Wars: Z pewnego punktu widzenia. 40 opowiadań na 40-lecie Nowej nadziei
202 czytelników 14 opinii
2023
2021
2018
2018
2018
Patronat LC2017
2017
Patronat LC2017
2015
2015
2013
Powiązane treści
Dziewczyna ognia i cierni Rae Carson 
Dość trudno mi ocenić tę powieść. Ogólnie mi się podobała, było kilka zwrotów akcji i zaskakujących wydarzeń, co działa zdecydowanie na plus. Natomiast akcja mnie jakoś specjalnie nie porwała, dlatego troszkę się z książką męczyłam. Co więcej główna bohaterka bardzo mnie irytowała. Denerwowało mnie w niej przede wszystkim jej ciągłe myślenie o jedzeniu oraz podkreślanie jej masy. Zarówno przed podróżą, kiedy była pulchniejsza, jak i później, gdy podkreślała, że już nie jest... Nie przypadła mi również do gustu ogromna liczba opisów jedzenia. Wybijało mnie to z rytmu i niekoniecznie czułam potrzebę wracania do historii.
Nie przekonały mnie także wątki romantyczne. Poprowadzone były całkiem dobrze, natomiast książka nic by nie straciła, gdyby ich nie było.
Ale podobała mi się kreacja postaci drugoplanowych. Zwłaszcza Ximena i Hektor :)
Cykl nie doczekał się w Polsce ostatniego tomu, co mnie bardzo zniechęcało do rozpoczęcia Dziewczyny ognia i cierni. Jednak historia w tym tomie tworzy względną całość i nie ma potrzeby zaznajomienia się z kolejnymi, co jest ogromną zaletą ;)
Gwiezdne Wojny: Skywalker. Odrodzenie - Opowieść filmowa Rae Carson 
Przeklejam opinię dotyczącą oryginału, bo "Skywalker. Odrodzenie" czytałam po angielsku. Nie będzie zatem oceny jakości tłumaczenia tej książki.
-----
Książka jest dużo lepsza niż film. Pokazuje, że szczegóły mają ogromne znaczenie, a delikatne zwolnienie tempa akcji nie szkodzi, a potrafi nadać sens całej historii. Uświadamia też jak bardzo realizacja filmu leży i kwiczy. Jak tanio wyszły efekty specjalne (mam tu na myśli głównie te związane z Palpatinem i finałową walką) i jak bardzo Daisy Ridley nie umiała oddać emocji targających jej postacią. To nie tak, że w książce Rey przestaje być Mary Sue, ale przynajmniej daje się odczuć jej emocje i wzbierającą w niej Ciemną Stronę. Oczywiście książka nie daje rady uratować wszystkiego, bo w końcu musi bazować na scenariuszu filmu, więc nadal mamy sceny wywołujące zażenowanie... ale już nie tak duże jak w trakcie seansu. To co dało się uratować, zostało uratowane, a to czego się nie dało... to już wina J.J. Abramsa, Chrisa Terrio i Kathleen Kennedy, a nie Rae Carson. I w ten oto sposób adaptację oceniam na 8/10, a sam film na 4/10.
