Ciekawe przestawienie Fagina z "Olivera Twista", próba zadośćuczynienia Eisnera za stereotypowe przedstawienie czarnego chłopca we wcześniejszym "Spiricie". Z dodatków dowiadujemy się też, że sam Dickens próbował naprawić swoje negatywne przedstawienia Żydów z wcześniejszych powieści.

Moses Fagin przechodzi drogę przypominającą historie postaci Dickensa (Oliver Twist, David Copperfield, Pip),ale kończy tak jak w pierwotnej powieści. Próba odejścia od stereotypowego przedstawienia postaci udaje się w przypadku głównego bohatera, chociaż niekoniecznie w przypadku postaci pobocznych (np. wygląd autentycznej postaci Josepha Freya).

Wielkim plusem jest pierwsza połowa komiksu, gdzie młodość Fagina jest pełna obrazów londyńskich Żydów z początku XIX wieku (podział na aszkenazyjczyków i sefardyjczyków, kontakt z postaciami autenatycznymi).

Druga część związana z wydarzeniami znanymi z "Olivera Twista" wydaje się mniej pasjonująca, jednak całość dowodzi, że Eisner wielkim twórcą komiksów był.

Ciekawe przestawienie Fagina z "Olivera Twista", próba zadośćuczynienia Eisnera za stereotypowe przedstawienie czarnego chłopca we wcześniejszym "Spiricie". Z dodatków dowiadujemy się też, że sam Dickens próbował naprawić swoje negatywne przedstawienia Żydów z wcześniejszych powieści.

Moses Fagin przechodzi drogę przypominającą historie postaci Dickensa (Oliver Twist,...

Nie rozumiem az tylu tak negatywnych opinii.
Nie jest to dzielo, ale bardzo sprawnie skontruowany komiks o ciekawej fabule. Autor stara sie przedstawic dzieje tytulowego Fagina i usprawiedliwic jego zachowanie.
Czytalo mi sie z duza przyjemnoscia, wielokrotnie sie usmiechalam. Komiks ma bardzo ladne rysunki na ktore sie patrzy z prawdziwa przyjemnoscia.
Polecam.

Nie rozumiem az tylu tak negatywnych opinii.
Nie jest to dzielo, ale bardzo sprawnie skontruowany komiks o ciekawej fabule. Autor stara sie przedstawic dzieje tytulowego Fagina i usprawiedliwic jego zachowanie.
Czytalo mi sie z duza przyjemnoscia, wielokrotnie sie usmiechalam. Komiks ma bardzo ladne rysunki na ktore sie patrzy z prawdziwa przyjemnoscia.
Polecam.

Nie wiem czemu tak wiele tu słabych opinii o tej historii. Może czytelnicy liczyli na więcej. Ja myśle że historia jest znakomita i stanowi świetne uzupełnienie tego czego Dickensowi się nie udało przedstawić. Kreska typowa dla Eisnera. Dla mnie piękna, nie agresywna, bajkowa na swój sposób. Sama opowieść mnie też poruszyła, bo jak się okazuje nawet złe charaktery nie rodzą się złe a to że ktoś jest Żydem czy Polakiem nie powinno być powodem do szufladkowania człowieka. Żyd Fagin to bardzo dobra historia z morałem i zwróceniem uwagi na fakt że to nie narodowość czy pochodzenie determinuje to kim jesteśmy tylko okoliczności w których żyjemy. I wydaje mi się ze Will Eisner osiągnął to co chciał osiągnąć, pokazać że to nie Żyd jest zbójem tylko Zbój jest Żydem. Drobna acz ważna zmiana perspektywy, jeśli się temu przyjrzeć….

Nie wiem czemu tak wiele tu słabych opinii o tej historii. Może czytelnicy liczyli na więcej. Ja myśle że historia jest znakomita i stanowi świetne uzupełnienie tego czego Dickensowi się nie udało przedstawić. Kreska typowa dla Eisnera. Dla mnie piękna, nie agresywna, bajkowa na swój sposób. Sama opowieść mnie też poruszyła, bo jak się okazuje nawet złe charaktery nie rodzą...

Ciekawe spojrzenie zarówno na słynną powieść, jak i na kwestie stereotypizacji Żydów. Nigdy i tym nie myślałem, ale rzeczywiście tego typu wzory literackie, razem z ikonicznymi ilustracjami betonowaly wizerunek Żydów jako chciwcow, bezdusznych oszustów, z haczykowatym nosem.
Sama opowieść dobrze wpisuje się w tamte czasy, choć brak jej nieco emocjonalnej głębi. Ale przeczytać i obejrzeć warto.

Ciekawe spojrzenie zarówno na słynną powieść, jak i na kwestie stereotypizacji Żydów. Nigdy i tym nie myślałem, ale rzeczywiście tego typu wzory literackie, razem z ikonicznymi ilustracjami betonowaly wizerunek Żydów jako chciwcow, bezdusznych oszustów, z haczykowatym nosem.
Sama opowieść dobrze wpisuje się w tamte czasy, choć brak jej nieco emocjonalnej głębi. Ale...

Może ten komiks nie jest tak fabularnie dobry, jak pozostałe tego autora, ale było to moje pierwsze spotkanie z Eisnerem, po którym sięgnęłam po więcej jego prac. Spodobała mi się kreska i złożoność losów amerykańskich Żydów, które Eisner porusza. Komiks dobry na początek przygody z Eisnerem.

Może ten komiks nie jest tak fabularnie dobry, jak pozostałe tego autora, ale było to moje pierwsze spotkanie z Eisnerem, po którym sięgnęłam po więcej jego prac. Spodobała mi się kreska i złożoność losów amerykańskich Żydów, które Eisner porusza. Komiks dobry na początek przygody z Eisnerem.

Główny bohater jest postacią zaczerpniętą z powieści Karola Dickensa „Oliwier Twist”. Autor komiksu chce w pełni przedstawić jego dzieje, co sprawiło, że stał się paserem wykorzystującym dzieci do kradzieży. Twierdził przy tym, że się nimi opiekuje i zapewnia im byt. Niestety sama książka jest średnio ciekawa, a postaci są papierowe. Jakoś nie czuć ich emocji, przeżyć. Po prostu są. Może to wina adaptacji książki, która narzuciła swoją formę. Poczytać można, jednakże spodziewałam się czegoś ciekawszego.

Główny bohater jest postacią zaczerpniętą z powieści Karola Dickensa „Oliwier Twist”. Autor komiksu chce w pełni przedstawić jego dzieje, co sprawiło, że stał się paserem wykorzystującym dzieci do kradzieży. Twierdził przy tym, że się nimi opiekuje i zapewnia im byt. Niestety sama książka jest średnio ciekawa, a postaci są papierowe. Jakoś nie czuć ich emocji, przeżyć. Po...

Jestem zawiedziony. Gdy książka wchodziła do księgarń, było o niej bardzo głośno, pojawiło się mnóstwo pozytywnych opinii. Tymczasem mam wrażenie, że temat został potraktowany po macoszemu. Wszystko dzieje się za szybko, nawet jak na komiks. Mimo, że zgadzam się z tezami Eisnera to fabuła mnie nie przekonuje. Głównemu bohaterowi współczułem tylko w kilku momentach, ale w zasadzie opowieść odebrałem jako kolejne tłumaczenie "ach, tak mi w życiu ciężko, każdy stałby się zły na moim miejscu". I jeszcze to zakończenie. Nie chcę zdradzać fabuły, ale gdy drugi z ważnych bohaterów z zadowoloną miną podsumowuje, że w sumie Fagin był przyzwoity i po swoim ciężkim życiu choć na jego koniec osiągnął symboliczne odkupienie, miałem ochotę wykrzyczeć cytat innego znanego Żyda - Woody'ego Allena "Nie chcę osiągnąć nieśmiertelności przez moje dzieła, chcę ją osiągnąć, nie umierając. Nie chcę żyć w sercach moich rodaków, chcę wciąż żyć w swoim mieszkaniu."

Jestem zawiedziony. Gdy książka wchodziła do księgarń, było o niej bardzo głośno, pojawiło się mnóstwo pozytywnych opinii. Tymczasem mam wrażenie, że temat został potraktowany po macoszemu. Wszystko dzieje się za szybko, nawet jak na komiks. Mimo, że zgadzam się z tezami Eisnera to fabuła mnie nie przekonuje. Głównemu bohaterowi współczułem tylko w kilku momentach, ale w...

Nie samą powieścią człowiek żyje, czasami warto sięgnąć po sztukę komiksu. Niestety "Żyd Fagin" to fabularne dno, którego nie ratuje nawet charakterystyczna kreska Eisnera. Komiks ten to niestrawny, propagandowy rzyg, nachalna anty-antysemicka agitka, gdzie fabuła zostaje poświęcona na ołtarzu poprawności politycznej.
Zeby nie było - ja rozumiem potrzebę walki ze stereotypami, no ale to nie wystarczy stworzyć arcysztampowej fabuły, bo efekt może być odwrotny od zamierzonego. I tak też jest z "Żydem Faginem" - zamiast uwierzyć w sztampową historyjkę Eisnera, zewsząd atakowany nachalną propagandą (prologi i opisy też tylko mielą lewackie motywy),jeszcze bardziej utwierdziłem się w stereotypie. I od razu nasunęło mi się popularne powiedzenie, że dobrymi chęciami jest pewne miejsce wybrukowane.

Nie samą powieścią człowiek żyje, czasami warto sięgnąć po sztukę komiksu. Niestety "Żyd Fagin" to fabularne dno, którego nie ratuje nawet charakterystyczna kreska Eisnera. Komiks ten to niestrawny, propagandowy rzyg, nachalna anty-antysemicka agitka, gdzie fabuła zostaje poświęcona na ołtarzu poprawności politycznej.
Zeby nie było - ja rozumiem potrzebę walki ze...

Mistrzowska kreska Eisnera dopowiada historię z Dickensa

Mistrzowska kreska Eisnera dopowiada historię z Dickensa

Zachwyt, że wyprzedzono epokę. W poprawności politycznej:d

Zachwyt, że wyprzedzono epokę. W poprawności politycznej:d