Publicystyka
5
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2021
2019
2019
2016
2015
2011
2011
2009
2008
2002
Powiązane treści
Monica Daniel Clowes 
"Monica" Daniel Clowes @kultura_gniewu @daniel_clowes
Czytałem dwie powieści, które tematycznie zbliżają się do najnowszego komiksu Amerykanina. A były to "Zanim Cię znajdę" Irvinga oraz "Niksy" Hilla. Wszystkie one opowiadają o poszukiwaniach matki, która odeszła, pozostawiając po sobie pustkę i egzystencjonalną dziurę. "Monica" wpasowuje się więc w podany opis doskonale, a pod względem jakości samej opowieści, nie odstaje od tychże tytułów w ogóle. Oprócz tego ma przecież do zaoferowania całe bogactwo medium komiksowego, którego Clowes jest wielkim twórcą.
"Monica" składa się z dziewięciu rozdziałów, które wzajemnie się przenikają. Każdy z nich stworzony został przy pomocy innych wrażliwości, sposobów oddziaływania na czytelnika, każdy z nich ma inny feeling, inny temperament i wywołuje inne wibracje. Clowes znowu przybliża Amerykę z całym dobrodziejstwem inwentarza, miksując różne motywy, plejadę osobowości i tworząc totalnie bizarne wydarzenia.
I k***a, jak to wygląda! Zresztą, wygląda jak zwykle u tego autora.
Clowes jest przede wszystkim estetą, tutaj nie ma zbędnych rzeczy w kadrze, jego styl jest klarowny, czysty, nastawiony na zbudowanie klimatu, oddający ducha miejsc które pokazuje i czasów o których opowiada.
Clowes to geniusz.
P.s Te dymki wzajemnie się na siebie nakładające to normalny zabieg dla tego autora, stosował go już wielokrotnie wcześniej. Wasz egzemplarz jest w 100% poprawnie wydany ;)
Monica Daniel Clowes
Wielopoziomowość „Moniki” może wywołać konsternację. Pierwsza lektura jest zaledwie zapowiedzią kolejnych. Intertekstualność dzieła Clowesa objawia się w zaczepkach w kierunku horrorów spod znaku „EC Comics”, opowiadań wojennych czy powieści gotyckich. Z kolei trop interpretacyjny każący szukać nawiązań do biografii autora, podąża w kierunku jego relacji z rodzicami. Całość można postrzegać jako próbę podsumowania pokolenia lat 60, które po zachłyśnięciu się wolnością, próbowało odnaleźć się w kompletnych chaosie, w jakim ostatecznie wylądowało. To paniczne szukanie oparcia w kolejnych związkach czy społecznościach o charakterze sekty, jest wynikiem szukania czegoś stałego w czasach ciągłej i nieograniczonej zmiany.
Strasznie podoba mi się kompozycja tego komiksu. Elementy, które tylko pozornie nie mają nic wspólnego z fabułą, z czasem trzeba poskładać w większą całość. Przyznam, że przy pierwszym podejściu byłem pewny, że mam do czynienia ze zbiorem opowiadań, dopiero po chwili zorientowałem się, że poruszam się ciągle w ramach tej samej historii. Tu nie ma przypadku -„Monica” wydaje się dziełem dopracowanym w każdym aspekcie (łącznie z kolorystyką papieru poszczególnych rozdziałów). Mam wrażenie, że dostaliśmy właśnie jeden z najważniejszych komiksów ostatnich lat
