Książka Kacpera Śledzińskiego, naszego historyka młodego pokolenia, jest kompletną historią 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Oczywiście można się przyczepiać do szczegółów, jednakże są nie istotne. Dostajemy solidną porcję historii, zwłaszcza kampanii wrześniowej, ucieczek na zachód oraz Francuskich i Norweskich "przypadków", a na deser Normandia, Falaise oraz Breda... Żal serce ściska, w rozdziałach Koszmarny Sen oraz Epilog. Polecam wszystkim, którzy chcą poznać lepiej wkład Polski w zwycięstwo nad Rzeszą Niemiecką. CHWALA BOHATEROM I CZEŚĆ ICH PAMIĘCI

Książka Kacpera Śledzińskiego, naszego historyka młodego pokolenia, jest kompletną historią 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Oczywiście można się przyczepiać do szczegółów, jednakże są nie istotne. Dostajemy solidną porcję historii, zwłaszcza kampanii wrześniowej, ucieczek na zachód oraz Francuskich i Norweskich "przypadków", a na deser Normandia, Falaise oraz Breda... Żal...

Mi się "Czarną kawalerię" w miarę dobrze czytało tylko dlatego, że nie miałam właściwie żadnej wiedzy w temacie pancernych Maczka, więc było tu z mojej perspektywy sporo nowości. Patrząc jednak obiektywnie, nie jest to dobra książka. Przede wszystkim w dużej mierze odtwórcza, pełna cytatów - często nawet niepotrzebnych dla treści lektury. Po drugie przeplatana ogólnymi informacjami o wojnie, które raczej są znane każdemu Polakowi i nie tworzą zarysu całej historii wojennej (bo takie tło historyczne jeszcze bym zrozumiała),ani też w szczególny sposób nie uzupełniają historii brygady pancernej. Ponadto mocno irytowało mnie niemal hagiograficzne podejście Śledzińskiego do polskich pancernych - niemal z każdego rozdziału, jacy wspaniali to nie byli Polacy podczas wojny, a wszyscy dookoła... no szkoda słów, nie dorastali naszym do pięt. Autor używa tu też często języka potocznego, więc ciężko tu nawet zakwalifikować "Czarną kawalerię" do poważnych książek historycznych. Na plus wychodzi jednak to, że czyta się ją szybko i jest przystępniejsza od wielu innych lektur tematycznych, wciąż jednak jest to książka mocno przeciętna.

Mi się "Czarną kawalerię" w miarę dobrze czytało tylko dlatego, że nie miałam właściwie żadnej wiedzy w temacie pancernych Maczka, więc było tu z mojej perspektywy sporo nowości. Patrząc jednak obiektywnie, nie jest to dobra książka. Przede wszystkim w dużej mierze odtwórcza, pełna cytatów - często nawet niepotrzebnych dla treści lektury. Po drugie przeplatana ogólnymi...

Styl autora jest znakomity. Książkę czyta się jak powieść. Świetnie, że historia jest osadzona od 1939. Walki brygady we wrześniu 39 rzucają nowe światło na wiele aspektów taktycznych. To jeden z wielu plusów. Trzeba czytać by poznać inne. Swoją drogą jest to materiał na serial jak amerykański "Pacyfik".

Styl autora jest znakomity. Książkę czyta się jak powieść. Świetnie, że historia jest osadzona od 1939. Walki brygady we wrześniu 39 rzucają nowe światło na wiele aspektów taktycznych. To jeden z wielu plusów. Trzeba czytać by poznać inne. Swoją drogą jest to materiał na serial jak amerykański "Pacyfik".

Strasznie źle mi się tą książkę czytało. Ten dojmujący smutek wynikający z wiedzy jak to się wszystko skończyło ...

Samą książkę mogę polecić. Jest pewnie wtórna względem cytowanych źródeł, pewnie nie wnosi wiele odkrywczego, ale jest sprawnie napisana, widać że autor się przyłożył.
O wiele lepsza kandydatka na lekturę szkolną niż ciągłe hołubienie przegranych powstań.

Strasznie źle mi się tą książkę czytało. Ten dojmujący smutek wynikający z wiedzy jak to się wszystko skończyło ...

Samą książkę mogę polecić. Jest pewnie wtórna względem cytowanych źródeł, pewnie nie wnosi wiele odkrywczego, ale jest sprawnie napisana, widać że autor się przyłożył.
O wiele lepsza kandydatka na lekturę szkolną niż ciągłe hołubienie przegranych powstań.

Bardzo przyjemna popularnonaukowa lektura pisana lekkim piórem, wzbogacona wieloma cytatami uczestników tamtych zdarzeń. Ci, którzy szukają tutaj szczegółowych analiz czy nowych faktów mogą się czuć rozczarowani, jednak dla kogoś, kto rozpoczyna przygodę z historią jednostek dowodzonych przez gen. Maczka jest to pozycja jak najbardziej godna polecenia.

Bardzo przyjemna popularnonaukowa lektura pisana lekkim piórem, wzbogacona wieloma cytatami uczestników tamtych zdarzeń. Ci, którzy szukają tutaj szczegółowych analiz czy nowych faktów mogą się czuć rozczarowani, jednak dla kogoś, kto rozpoczyna przygodę z historią jednostek dowodzonych przez gen. Maczka jest to pozycja jak najbardziej godna polecenia.

Przyjemna popularnonaukowa lektura. Główną częścią składową książki są cytaty z wspomnień weteranów 10 BKZmot. i 1 Dyw. Panc., co może być dla niektórych zletą jak też wadą.

Przyjemna popularnonaukowa lektura. Główną częścią składową książki są cytaty z wspomnień weteranów 10 BKZmot. i 1 Dyw. Panc., co może być dla niektórych zletą jak też wadą.

bardzo ciekawa i dobrze napisana książka

bardzo ciekawa i dobrze napisana książka

Spodziewałem się, że 35 lat po wydaniu książki "Pierwsza pancerna" Franciszka Skibińskiego, będę mógł poznać pełniejszy, ciekawszy, wzbogacony mnóstwem nagromadzonych w tym czasie publikacji i opracowań obraz 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Jednak "Czarna kawaleria" jest raczej kalendarium stylizowanym momentami na (okraszone patosem) sprawozdania z akcji bojowych. Gubiłem się w numerach dywizji, nazwach holenderskich wsi i francuskich wzgórz. Pozostaje zgodzić się ze stwierdzeniem autora, padającym w końcowej części książki: "Rozpoczął Skibiński jeszcze w Wielkiej Brytanii, pisząc wspomnienia z wojny 1940 roku. Później dodał dwie kolejne części i tak powstała Pierwsza pancerna, najlepsza relacja pamiętnicza. Szczegółowa i bogata w niuanse taktyczne, cóż, w końcu pisana przez jednego z lepszych oficerów.". Nic dodać, nic ująć.

Spodziewałem się, że 35 lat po wydaniu książki "Pierwsza pancerna" Franciszka Skibińskiego, będę mógł poznać pełniejszy, ciekawszy, wzbogacony mnóstwem nagromadzonych w tym czasie publikacji i opracowań obraz 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Jednak "Czarna kawaleria" jest raczej kalendarium stylizowanym momentami na (okraszone patosem) sprawozdania z akcji bojowych. Gubiłem...

Książka napisana dobrym językiem. Nie jest może odkrywcza, nie wnosi nowych faktów ale stanowi dobry wstęp dla tych, którzy chcą dokładniej przyjrzeć się szlakowi bojowemu "maczkowców".

Książka napisana dobrym językiem. Nie jest może odkrywcza, nie wnosi nowych faktów ale stanowi dobry wstęp dla tych, którzy chcą dokładniej przyjrzeć się szlakowi bojowemu "maczkowców".

Książka godna polecenia.
Napisana w lekki sposób, o poważnych rzeczach. Moim skromnym zdaniem (mimo że nie jestem fanatykiem historycznym) mogłaby się pojawić w liście lektur szkolnych, właśnie dlatego że łatwo się ją czyta, a jednocześnie zapoznaje z historią. Idealnie zbalansowane poszczególne rozdziały, spojrzenie z szerszej perspektywy niż jedna osoba na historię jednostki, krótko mówiąc warto. Pozycja dla fanów historii i osób, które chcą się czegoś więcej dowiedzieć o wkładzie Polaków w walki II wojny światowej.
Żeby nie było, że same zachwyty: autor obiektywizmem nie grzeszy, w wydaniu e-bookowym mapy mogłyby być lepiej dopasowane do rozdziałów i brakowało mi schematów organizacyjnych jednostki w poszczególnych okresach. Jednak całość in plus, z chęcią sięgnę po inne pozycje tego autora.

Książka godna polecenia.
Napisana w lekki sposób, o poważnych rzeczach. Moim skromnym zdaniem (mimo że nie jestem fanatykiem historycznym) mogłaby się pojawić w liście lektur szkolnych, właśnie dlatego że łatwo się ją czyta, a jednocześnie zapoznaje z historią. Idealnie zbalansowane poszczególne rozdziały, spojrzenie z szerszej perspektywy niż jedna osoba na historię...