Pozycja idealna dla osób, które nie są obeznane z tematem po profesorsku. W głównej mierze, ze względu na szeoką perspektywę autora od ciągotek militarnych po aspekty relacji między znanymi nazwiskami z naszej historii a często wiedza o nich jest tyko hasłowa lub gorzej znana z nazw mijanych ulic. Lektura ta dla ciekawskich jest dobrym wstępem do prześledzenia dalszych losów wybranych bohaterów a ze względu na okres w dziejach można to robić na osi czasu i w przód i w tył. Książkaprzetykana fotografiami na plus brak mapek na minus. Zachęcająca do zapoznania się z kolejnymi pozycjami tego autora.

Pozycja idealna dla osób, które nie są obeznane z tematem po profesorsku. W głównej mierze, ze względu na szeoką perspektywę autora od ciągotek militarnych po aspekty relacji między znanymi nazwiskami z naszej historii a często wiedza o nich jest tyko hasłowa lub gorzej znana z nazw mijanych ulic. Lektura ta dla ciekawskich jest dobrym wstępem do prześledzenia dalszych...

Z każdą kolejną książką coraz bardziej lubię pisarstwo Kacpra Śledzińskiego. To już moja trzecia pozycja. Tym razem zdecydowałem się właśnie na wojnę bolszewicką będąc pod wpływem niedawnej rocznicy odzyskania niepodległości. A co do książki. Zawiera w sobie świetny miraż historii mikro z perspektywy makro. Autor stara się ułożyć opowiadanie używając do tego bohaterów liniowych (jak choćby Broniewski, Bocheński, Lepecki i wielu innych) co jakiś czas zaglądając do pokojów sztabowych (Rozwadowski) oraz gabinetu Naczelnego Wodza. Moim zdaniem świetnie wyszło to połączenie. Z jednej strony widziałem po co sytuacja się rozgrywa znając jej szczegółowy przebieg. Może powinno być więcej map sytuacyjnych. Za to plusem są przejmujące fotografie z tamtej epoki. Książka bardzo dobra i na pewno nie ostatnia tego autora.

Z każdą kolejną książką coraz bardziej lubię pisarstwo Kacpra Śledzińskiego. To już moja trzecia pozycja. Tym razem zdecydowałem się właśnie na wojnę bolszewicką będąc pod wpływem niedawnej rocznicy odzyskania niepodległości. A co do książki. Zawiera w sobie świetny miraż historii mikro z perspektywy makro. Autor stara się ułożyć opowiadanie używając do tego bohaterów...

Jak na szumny tytuł - opisanie wojny - jest słabo. Autora nosi ku jakiejś beletrystyce, choć to nie jest powieść, więc wyczytamy co czas jakiś ze zdziwieniem opis przyrody niczym z "Nad Niemnem". Sporo takich wstawek, ni z gruszki ni z pietruszki - w książce popularnonaukowej, mającej opowiedzieć maksymalnie dużo o wojnie, nie tak znów bardzo znanej. Co powinno w takiej książce być, a czego nie ma? Najbardziej banalne rzeczy, których szuka czytelnik wojnami zainteresowany.
Od broni się zaczyna. Choćby parę słów - jakiego uzbrojenia używały strony, w jakiej ilości (gdy np. mowa o armatach, samolotach czy pojazdach pancernych). Jakich karabinów z jaką amunicją - rzecz istotna w przypadku strony polskiej, używającej demobilu paru różnych armii. Dalej iść powinna struktura jednostek - napisać, co to był pułk, jakie miał części składowe (czy się kawaleria od piechoty różniła?). Jakiś spis jednostek by się przydał. Parę słów o taktyce i sztuce operacyjnej. W tego typu książkach bardzo przydatne są i zwykle występują - tabelki, mapki z wyrysowanym rozmieszczeniem jednostek. Inaczej, by zrozumieć ruchy wojsk, trzeba czytać z mapą pod ręką, a to niekoniecznie jest wygodne czy wszędzie do osiągnięcia.
No i opisy walk... Żenada. Najsławniejsza, podobno ostatnia wielka bitwa kawalerii pod Komarowem... Owszem, czytamy że walczyła ta kawaleria. Ale już takiej kluczowej informacji - pieszo czy konno - nie uświadczysz.
To jest ogromny problem tej książki. Brak konkretów. Autor pisze, że tu i tu walczono - ale jak, kto w czym miał przewagę? Jakimi sposobami i dlaczego uzyskiwano przewagę? Nie wiadomo. Zamiast opisu bitew - jakieś opisy przyrody.

Jak na szumny tytuł - opisanie wojny - jest słabo. Autora nosi ku jakiejś beletrystyce, choć to nie jest powieść, więc wyczytamy co czas jakiś ze zdziwieniem opis przyrody niczym z "Nad Niemnem". Sporo takich wstawek, ni z gruszki ni z pietruszki - w książce popularnonaukowej, mającej opowiedzieć maksymalnie dużo o wojnie, nie tak znów bardzo znanej. Co powinno w takiej...

Kolejna książka tego autora w której w interesujący sposób przedstawia on wydarzenia nie unikając przy tym trudnych tematów takich jak choćby ludzkie sympatie i antypatie przekładające się na konkretne decyzje, losy i wydarzenia. Warto sięgnąć po tę pozycję, gdyż nie jest ona powielaniem schematów i suchym opisem kolejnych działań, a wartkim językiem napisaną, popartą bogatą bibliografią solidną książką. Brakowało mi jednak map wspomagających zrozumienie toczących się wydarzeń, w niektórych przypadkach musiałem posiłkować się choćby Google maps, żeby lepiej zrozumieć sytuację na froncie.

Kolejna książka tego autora w której w interesujący sposób przedstawia on wydarzenia nie unikając przy tym trudnych tematów takich jak choćby ludzkie sympatie i antypatie przekładające się na konkretne decyzje, losy i wydarzenia. Warto sięgnąć po tę pozycję, gdyż nie jest ona powielaniem schematów i suchym opisem kolejnych działań, a wartkim językiem napisaną, popartą...

Zazwyczaj gdy zbliża się kolejna rocznica Bitwy Warszawskiej karmieni jesteśmy w mediach propagandowych niestrawną porcją peanów na cześć Piłsudskiego i oskarżeniami z gatunku inwektyw pod adresem bolszewików i ludzi Lenina, którego Śledziński poprawnie nazywa w swym dziele Uljanowem. A skoro już jestem przy rzeczony dziele, to od razu napiszę, że chyba po raz pierwszy czytałem tak wnikliwe i rzetelne opracowanie na temat wojny z sowiecką Rosją w 1920 roku. Uznanie dla autora tym większe z mojej strony, że z aptekarską niemal dokładnością przedstawia okoliczności rodzenia się napięcia, a w rezultacie konfliktu z bolszewikami, od ostatnich miesięcy wojny. Tym samym pokazując jak bardzo różni politycy i dowódcy od Marszałka różnili się w kwestiach kształtowania granicy na Wschodzie. Jednocześnie pokazując jak wiele tarć i chaosu tej politycznej otoczce towarzyszyło. Wreszcie jak nieustępliwym w negocjacjach z wysłannikami Uljanowa (Marchlewski) był Piłsudski, z rękojmi którego negocjował Kossakowski. Słusznie zwraca też autor w swej pracy uwagę na pierwiastek ukraiński i białoruski jako te, które stanowiły jedne z ognisk rodzących się nieporozumień na linii Warszawa - Moskwa. Rzadko kiedy autorzy o tym wspominają, a już na pewno nie politycy bijący podczas okolicznościowych przemówień tylko w jeden bęben, dopuszczając się tym samym - moim zdaniem - do nieuprawnionej manipulacji historią. Nie będę "streszczał" pracy Kacpra Śledzińskiego, lecz polecę ją każdemu, kogo interesuje w szerokiej perspektywie ukazana prawda na temat przyczyn i przebiegu wojny polsko-radzieckiej z 1920 roku. Polecę tym chętniej, że publikacja napisana jest bardzo przystępnym językiem, momentami wręcz jak trzymający w napięciu thriller.

Zazwyczaj gdy zbliża się kolejna rocznica Bitwy Warszawskiej karmieni jesteśmy w mediach propagandowych niestrawną porcją peanów na cześć Piłsudskiego i oskarżeniami z gatunku inwektyw pod adresem bolszewików i ludzi Lenina, którego Śledziński poprawnie nazywa w swym dziele Uljanowem. A skoro już jestem przy rzeczony dziele, to od razu napiszę, że chyba po raz pierwszy...

Brawo! Jest tu wszystko co trzeba. Brakuje tylko, albo aż map.

Brawo! Jest tu wszystko co trzeba. Brakuje tylko, albo aż map.

Ciekawe, mało znane epizody. Nie wiedziałem, że Maczek w młodości to był taki kozak. Styl - jakby Sienkiewicz.

Ciekawe, mało znane epizody. Nie wiedziałem, że Maczek w młodości to był taki kozak. Styl - jakby Sienkiewicz.

ciekawa książka wojnie polsko-bolszewickiej. Polecam

ciekawa książka wojnie polsko-bolszewickiej. Polecam