Pierwsze rozdziały są mylące. Sugerowały, że będzie to lekkie (czytaj: nienajwyższych lotów) i zabawne science fiction, w sam raz do czytania w aucie. Tymczasem pierwsza historia skończyła się akurat, gdy zaczęła się robić ciekawa i żadna z postaci już się więcej nie pojawiła. Reszta książki miała ton wprawdzie lekki (jw), ale przesadnie poważny. Zmęczyłam tę historię tylko z poczucia obowiązku.

Przykład pierwszy: więźniowie co do jednego chcą popełnić samobójstwo (3 sekundy prysznica i papkowaty obiad ssany przez rurkę, kto by to wytrzymał?). Przykład drugi: stacja kosmiczna obserwuje obcą cywilizację - naukowcy profesjonalnie, ale żołnierze tak się litują nad brutalnymi stworzeniami, że bawią się w ich "bogów", żeby ich uratować. Z tego powodu dowództwo na kluczowe stanowisko na stacji wzięło byłego więźnia, żeby ze strachu przed więzieniem nie dał się wciągnąć w spisek. Takich logicznych kwiatków jest więcej. Kolejne minusy za rozdziały o obcych, ich uczuciach, ich odnóżach, błonach, broniach, wypustkach, membranach dźwiękowych, itp. co jest wystarczająco nudne i bez neologizmu co trzy wyrazy. Tylko dla fanów science fiction.

Pierwsze rozdziały są mylące. Sugerowały, że będzie to lekkie (czytaj: nienajwyższych lotów) i zabawne science fiction, w sam raz do czytania w aucie. Tymczasem pierwsza historia skończyła się akurat, gdy zaczęła się robić ciekawa i żadna z postaci już się więcej nie pojawiła. Reszta książki miała ton wprawdzie lekki (jw), ale przesadnie poważny. Zmęczyłam tę historię tylko...