"Gdy wchodzi się w układ z ciemnością, nie ma żadnych negocjacji co do warunków kontraktu."

Jakub Żulczyk w swojej historii w perfekcyjny sposób wprowadza nas do świata w którym mrok rozgościł się już na stałe. W którym brutalność jest konstytutywnym elementem radzenia sobie z codziennością. I mimo pewnego odrealnienia, wcale nie czujemy się w nim jak nieproszeni goście. Gdzieś, w głębi duszy czujemy, że świat Jacka - dilera kokainy, naprawdę istnieje, gdzieś tam, biegnący równolegle do naszego "uporządkowanego" życia.

Ślepnąc od świateł przedstawia rzeczywistość w której króluje złota zasada: jeśli chcesz utrzymać się na powierzchni, bierz co jest ci dane. Marzenia to niewybaczalny błąd. Pomysł, że to w naszych rękach znajduje się kontrola nad naszym życiem, jest bezlitośnie wyszydzony. Odgrywamy w nim tylko swoje role. I nawet jeśli robimy to najlepiej jak potrafimy, i tak każda decyzja prowadzi nas do finału na który nie mamy wpływu.

Świetnie przedstawiona historia o dwóch twarzach człowieka: dziennej i tej odkrytej dopiero późną porą, kiedy dzieci już dawno poszły spać. I o tym, jak skrajnie potrafią się od siebie różnić.

Studium przypadku człowieka, który zawarł pakt z diabłem. Co najciekawsze - zrobił to zanim tak naprawdę podpisał się pod tym kontraktem.
"Nie licząc niektórych rodzajów raka, wszystko, co spotyka ludzi, wyrządzają sobie sami."

Z każdą kolejną stroną wchłaniamy coraz mocniej atmosferę nocnej, mrocznej Warszawy. Razem z Jackiem odkrywamy znane nam miejsca w zupełnie nowej odsłonie.
A gdzieś w tle, delikatnie brzmią nam w uszach Wariacje Goldbergowskie.

( Zastanawialiście się dlaczego wątek Wariacji Golbergowskich tak często przewija się w książce? Utwór ten miał podobno służyć jako lekarstwo na bezsenność hrabiego Hermana Karla von Keyserlinga, dla którego Bach go napisał. Dopracowanie każdego szczegółu to naprawdę wisienka na torcie, który zaserwował nam Żulczyk. )

"Gdy wchodzi się w układ z ciemnością, nie ma żadnych negocjacji co do warunków kontraktu."

Jakub Żulczyk w swojej historii w perfekcyjny sposób wprowadza nas do świata w którym mrok rozgościł się już na stałe. W którym brutalność jest konstytutywnym elementem radzenia sobie z codziennością. I mimo pewnego odrealnienia, wcale nie czujemy się w nim jak nieproszeni goście....