Książkę pochłonęłam jednym tchem. Czyta się bardzo dobrze, język jest trochę taki jaki być może powinien być w książce o takiej tematyce - pisanej do tego z pierwszej osoby, opisującej nie tylko swoje aktualne rozterki, ale również przeżycia wewnętrzne. Świetnie dobrane postacie, trzymająca w napięciu do końca.

Książkę pochłonęłam jednym tchem. Czyta się bardzo dobrze, język jest trochę taki jaki być może powinien być w książce o takiej tematyce - pisanej do tego z pierwszej osoby, opisującej nie tylko swoje aktualne rozterki, ale również przeżycia wewnętrzne. Świetnie dobrane postacie, trzymająca w napięciu do końca.

Książka raczej dobrze oceniana przez czytelników. Na mnie jednak wrażenia nie zrobiła. Przez dużą część męczyłem ją. Choć rozumiem czemu może się podobać. Nie przypadł mi do gustu styl pisania autora. Mocno przerysowane postaci.

Książka raczej dobrze oceniana przez czytelników. Na mnie jednak wrażenia nie zrobiła. Przez dużą część męczyłem ją. Choć rozumiem czemu może się podobać. Nie przypadł mi do gustu styl pisania autora. Mocno przerysowane postaci.

Odjelam jedna gwaizdke za brutalność i obrzydliwosc ale taka książka musi taka być. Wciągająca, w zupełnie innym stylu, niż zazwyczaj czytam, ale to ciekawa fascynujaca odmiana. Tak jak i ta ksiazka....

Odjelam jedna gwaizdke za brutalność i obrzydliwosc ale taka książka musi taka być. Wciągająca, w zupełnie innym stylu, niż zazwyczaj czytam, ale to ciekawa fascynujaca odmiana. Tak jak i ta ksiazka....

Chyba rozumiem zamysł i widziałam, dokąd zmierza akcja, ale to, co dzieje się pomiędzy ważniejszymi wydarzeniami/przemyśleniami bohatera, zamazywało mi się w jedną breję, a każdy dialog tak bardzo przypominał fanfiki na wattpadzie, że nie dało się tego za bardzo czytać (stylistycznie: opis na odwrocie książki >>>> książka).

Zepsuty do szpiku świat, a w nim skorumpowani i zdemoralizowani ludzie, którzy są niewolnikami pieniądza i systemu - tak to jest przedstawione oczami głównego bohatera, który myśli, że jest ponad to, choć w rzeczywistości jest integralną częścią tego wszystkiego, czego się brzydzi iiii... to tyle, to cała książka. Podsumowując, motyw i problematyka bardzo ambitna i ciekawa, ale to, w jaki sposób została zaserwowana? Zupełnie nie rozumiem zachwytów.

Chyba rozumiem zamysł i widziałam, dokąd zmierza akcja, ale to, co dzieje się pomiędzy ważniejszymi wydarzeniami/przemyśleniami bohatera, zamazywało mi się w jedną breję, a każdy dialog tak bardzo przypominał fanfiki na wattpadzie, że nie dało się tego za bardzo czytać (stylistycznie: opis na odwrocie książki >>>> książka).

Zepsuty do szpiku świat, a w nim skorumpowani i...

Kolejna odsłona opowieści z cyklu jak zostałem gangsterem. Bardzo dobrze się czyta. Dobrze skreślone postaci. Sporo przemyśleń głównego bohatera / narratora, ma chłopina bogate życie wewnętrzne. Mają momentami klimat jak z horrorów Kinga, jak dla mnie na plus. Dialogi jak u Tarantino. Tempo w sam raz. Teraz kolej na kontynuację.

Kolejna odsłona opowieści z cyklu jak zostałem gangsterem. Bardzo dobrze się czyta. Dobrze skreślone postaci. Sporo przemyśleń głównego bohatera / narratora, ma chłopina bogate życie wewnętrzne. Mają momentami klimat jak z horrorów Kinga, jak dla mnie na plus. Dialogi jak u Tarantino. Tempo w sam raz. Teraz kolej na kontynuację.

Nie chcę, żeby zabrzmiało to jakbym zarzucał Żulczykowi brak własnego stylu, bo jakoś w połowie książki naszła mnie myśl, że brutalność języka ma coś z prozy Hłaski, a struktura i sposób prowadzenia narracji ma coś z nieco komiksowego oddawania rzeczywistości jaki prezentował Tyrmand - w sumie dobrze to o autorze świadczy, a nie wierze, że z tymi dwoma panami nie miał do czynienia. Jak tak teraz myślę, więcej jest tu tego drugiego; u Hłaski brutalność tyczyła się bardziej konfliktów wewnętrznych czy zmagań z losem w zupełnie innym kontekście. Tutaj dominuje świat gangsterskich porachunków, konflikt wewnętrzny bohatera szyty jest na miarę innych czasów, pojawiają się rozdźwięki, inna brutalność.

Nie chcę, żeby zabrzmiało to jakbym zarzucał Żulczykowi brak własnego stylu, bo jakoś w połowie książki naszła mnie myśl, że brutalność języka ma coś z prozy Hłaski, a struktura i sposób prowadzenia narracji ma coś z nieco komiksowego oddawania rzeczywistości jaki prezentował Tyrmand - w sumie dobrze to o autorze świadczy, a nie wierze, że z tymi dwoma panami nie miał do...

Główny bohater, Kuba, jest dilerem narkotyków w sercu Warszawy, obsługującym klientów z różnych kręgów społecznych. Mimo że prowadzi życie pełne luksusów, przywilejów i pozornego sukcesu, jego rzeczywistość jest przesiąknięta przemocą, korupcją i uzależnieniem. Świat, w którym żyje, jest błyszczący na powierzchni, ale ciemny i niebezpieczny w głębi. Książka jest mroczną podróżą przez warszawskie podziemie, a zarazem głęboką refleksją nad kondycją społeczeństwa i wpływem hedonizmu na jednostkę. Styl pisania Żulczyka jest ostry i bezpośredni, pełen żywych dialogów i surowych opisów. Narracja jest szybka, a fabuła pełna napięcia, co sprawia, że trudno oderwać się od książki. Jednocześnie autor wprowadza elementy refleksji, zmuszając czytelnika do zastanowienia się nad konsekwencjami wyborów głównego bohatera i szerszymi aspektami moralności.

Główny bohater, Kuba, jest dilerem narkotyków w sercu Warszawy, obsługującym klientów z różnych kręgów społecznych. Mimo że prowadzi życie pełne luksusów, przywilejów i pozornego sukcesu, jego rzeczywistość jest przesiąknięta przemocą, korupcją i uzależnieniem. Świat, w którym żyje, jest błyszczący na powierzchni, ale ciemny i niebezpieczny w głębi. Książka jest mroczną...

Słuchając/czytając miałem wrażenie, że jeżdżę po Warszawie samochodem razem z Jackiem i z nim przeżywam całą historię. Na początku głos Krzysztofa Skoniecznego nie za bardzo mi podszedł, ale tylko na początku. Żulczyk mistrz!

Słuchając/czytając miałem wrażenie, że jeżdżę po Warszawie samochodem razem z Jackiem i z nim przeżywam całą historię. Na początku głos Krzysztofa Skoniecznego nie za bardzo mi podszedł, ale tylko na początku. Żulczyk mistrz!

Dawno nie czytałam tak męczącej książki. Serial był świetny, ale przez książkę przebrnęłam tylko dzięki przyspieszonemu na 1,5 audiobookowi. Jedyny jasny punkt tej powieści to postać Dario. Sam zarys fabuły też był niezły, ale z wykonaniem niestety gorzej. Mnogość metafor i porównań, a z drugiej strony toporne i proste dialogi.

Dawno nie czytałam tak męczącej książki. Serial był świetny, ale przez książkę przebrnęłam tylko dzięki przyspieszonemu na 1,5 audiobookowi. Jedyny jasny punkt tej powieści to postać Dario. Sam zarys fabuły też był niezły, ale z wykonaniem niestety gorzej. Mnogość metafor i porównań, a z drugiej strony toporne i proste dialogi.

Moje pierwsze spotkanie z Jakubem Żulczykiem. Mocna książka, ciężka nie tylko z racji objętości ale i tematyki. Obraz półświatka stolicy, wyborów jakie wpływają w każdej chwili na nasze życie. Historia o kilku dniach życia bohatera, które zmieniły jego świat choć zapewne nie zmieniły nic a tylko uświadomiły mu jaki ten świat naprawdę jest. I kim naprawdę jest w tym świecie bohater.

Moje pierwsze spotkanie z Jakubem Żulczykiem. Mocna książka, ciężka nie tylko z racji objętości ale i tematyki. Obraz półświatka stolicy, wyborów jakie wpływają w każdej chwili na nasze życie. Historia o kilku dniach życia bohatera, które zmieniły jego świat choć zapewne nie zmieniły nic a tylko uświadomiły mu jaki ten świat naprawdę jest. I kim naprawdę jest w tym świecie...