"...ludzie, których dziś uważamy za "zaburzonych", dawniej bywali geniuszami w sztuce, nauce czy literaturze, lecz obecnie,za sprawą leków i diagnoz, temperujemy ich, ujednolicamy i otępiamy ich zmysły."

Miałam ostatnio konkretny zastój w czytaniu. Cokolwiek zaczynam ciągle czułam, że to nie to i tak doszłam do momentu, w którym miałam rozpoczęte sześć książek, wszystkie chciałam wywalić, aż w końcu uznałam, że albo Coben uratuje sytuację, albo rezygnuję z czytania na dłuższy czas. Harlan oczarował już od pierwszych stron i całe szczęście, bo nie wiem co bym zrobiła bez lekury pod ręką.
"Tęsknię za Tobą" okazała się jednak mimo wszystko mało błyskotliwą powieścią. Pierwszy raz zdarzyło mi się, żebym rozgryzła zagadkę Cobena już w połowie czytania, ale wcale mi to nie przeszkadzało, ale żeby nie było, kilka elementów mnie bardzo zaskoczyło. Harlan ma w sobie coś co sprawia, że czuję się zahipnotyzowana i nie spocznę, dopuki nie skończę książki. Bardzo podobało mi się zakończenie - ostatnie kilka zdań wyrażało więcej niż cokolwiek co zostało tutaj napisane. Dziękuję autorowi za wyrwanie mnie z letargu, mam nadzieję, że dalej pójdze już tylko lepiej.

"...ludzie, których dziś uważamy za "zaburzonych", dawniej bywali geniuszami w sztuce, nauce czy literaturze, lecz obecnie,za sprawą leków i diagnoz, temperujemy ich, ujednolicamy i otępiamy ich zmysły."

Miałam ostatnio konkretny zastój w czytaniu. Cokolwiek zaczynam ciągle czułam, że to nie to i tak doszłam do momentu, w którym miałam rozpoczęte sześć książek, wszystkie...