Po przeczytaniu wielu tych surrealistycznych książek fantasy miło jest czasem oderwać się od czegoś takiego i sięgnąć po coś prawdziwego. Przebrnęłam przez Hopeless i inne nie-fantstyczne książki. Moim zdaniem najtrudniej stworzyć coś na gruncie realnego świata. Sądziłam, że przy tej książce sobie odpocznę.
Najbardziej nietrafne założenie.
Wciąga od pierwszych stron. Intryguje i skłania do myślenia. To chyba najodważniejsza książka jaką czytałam, bo pokazuje ludzi od tej najgorszej i najlepszej ze stron. Wydawałoby się, że ani dla Nastyii ani Josha nie ma ratunku. Popadałam ze skrajności w skrajność, obrzydzenie, śmiech, smutek. Mimo wszystkich złych stron, ze straconej nadziei i tak naprawdę do reszty przegranym życiu, jest jeszcze ten drugi beznadziejny i stracony człowiek, który może nas wyciągnąć z tej ogromnej beznadziei.
Zakochałam się w tej książce. Myślę, że największym celem, często nieosiągalnym i nieuchwytnym, autora jest sprawienie, aby czytelnik nie mógł wymazać jego książki z pamięci.
Takie jest "Morze spokoju". Jeszcze długo nie przestanę myśleć o tej książce.
Niesamowita.

Po przeczytaniu wielu tych surrealistycznych książek fantasy miło jest czasem oderwać się od czegoś takiego i sięgnąć po coś prawdziwego. Przebrnęłam przez Hopeless i inne nie-fantstyczne książki. Moim zdaniem najtrudniej stworzyć coś na gruncie realnego świata. Sądziłam, że przy tej książce sobie odpocznę.
Najbardziej nietrafne założenie.
Wciąga od pierwszych stron....