Kawał wspaniałej literatury! Naprawdę po lekturze "Żaru" myślałem, że nic lepszego nie znajdę w twórczości węgierskiego pisarza. Może "Sindbad powraca do domu" nie przewyższył "Żaru", ale jestem w stanie postawić te książki na równi. Naprawdę jest to jeden z tych utworów, który pozostanie w mojej pamięci. Można by wypisywać multum cytatów, które urzekają swoją trafnością czy zwykłym urokiem dobrania odpowiednich słów na opisywanie rzeczy bliskich sercu wielu osób. W ogóle nie zraża, że właściwie cała książka to monolog wewnętrzny głównego bohatera. Jest tam poruszanych tyle cudownych tematów: literatura, patriotyzm, refleksja za przemijaniem, szacunek do historii, dlaczego podejmuje się próby pisania oraz hołd dla wielkich postaci węgierskiej literatury. Nie można zapomnieć, że jest to forma memoriału dla Gyula Krúdy'ego - mistrza Sandora Maraia. Podziwiam to, jak autor wszedł w umysł swojego autorytetu i stworzył dzieło, które tak trafnie oddaje charakter i literaturę Krudy'ego. A te fragmenty, gdy opisywane jest dlaczego Sindbad pisał - boskie! Niezaprzeczalnie Marai potrafi uchwycić małe szczegóły i opisać je w wyjątkowy sposób, co czyni go wielki pisarzem. Naprawdę tak jak w przypadku Hrabala czy Hessego mogę delektować się wirtuozerią słowa. Oczywiście przy tym winszuję tłumaczowi, który zrobił kawał dobrej roboty. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam!

Kawał wspaniałej literatury! Naprawdę po lekturze "Żaru" myślałem, że nic lepszego nie znajdę w twórczości węgierskiego pisarza. Może "Sindbad powraca do domu" nie przewyższył "Żaru", ale jestem w stanie postawić te książki na równi. Naprawdę jest to jeden z tych utworów, który pozostanie w mojej pamięci. Można by wypisywać multum cytatów, które urzekają swoją trafnością...