No i przeczytałem, spodziewając się "klasycznych" podróży w czasie a tu jednak okazuje się coś innego. Książka podzielona jest na trzy księgi. a akcja dzieje się dwutorowo i w pewnym momencie się łączy. Muszę też przyznać iż sam początek ciągnął się i nie był zbyt zachęcający, wystarczyło jednak przebrnąć przez te kilkanaście stron by znaleźć swoisty klimat. Wprowadzenie postaci H. G. Wellsa bardzo uatrakcyjniło powieść. Książka wydaje się rozwlekła ale ma to swój niezapomniany klimat, przypominający powieści XIX wieczne. Akcja rozwija się powoli i jest zaskakująca, tworząc atmosferę pewnej tajemnicy i trudno się oderwać od czytania. Sama powieść jest hołdem złożonym H. G. Wellsowi.

No i przeczytałem, spodziewając się "klasycznych" podróży w czasie a tu jednak okazuje się coś innego. Książka podzielona jest na trzy księgi. a akcja dzieje się dwutorowo i w pewnym momencie się łączy. Muszę też przyznać iż sam początek ciągnął się i nie był zbyt zachęcający, wystarczyło jednak przebrnąć przez te kilkanaście stron by znaleźć swoisty klimat. Wprowadzenie...

Tragedia. Tak beznadziejnej, przegadanej, rozlazłej książki, pełnej bohaterów, których nie da się polubić, nie da się im współczuć ani współodczuwać - dawno nie przeczytałam. Droga przez tę powieść była niestety drogą przez mękę. W pewnym momencie już gdzieś powolutku, żółwim tempem wychodziła na prostą (co nie zmieniało faktu, że bohaterowie są po prostu nie do polubienia i sympatii do nich nie odczuwałam żadnej),to akurat musiała się zmienić w bełkot o jakichś rozwidleniach rzeczywistości, życia Wellsa jako "podróżnika w czasie" (jego list do siebie samego to istna przeprawa przez mękę). O czym właściwie była zatem ta książka? Jak dla mnie - o niczym. Okropną stratą czasu, nadużyciem mojej naiwności - wiary, że coś, mimo że zaczyna się absolutnie beznadziejnie, może jednak zakończyć się całkiem znośnie (nie, tak nie jest i nigdy nie będzie! Dość tej wiary!). Lektura pozostawiła mnie wściekłą, że zmarnowałam tyle mojego czasu na taki gniot. Jak najszybciej o tym doświadczeniu chcę zapomnieć.

Tragedia. Tak beznadziejnej, przegadanej, rozlazłej książki, pełnej bohaterów, których nie da się polubić, nie da się im współczuć ani współodczuwać - dawno nie przeczytałam. Droga przez tę powieść była niestety drogą przez mękę. W pewnym momencie już gdzieś powolutku, żółwim tempem wychodziła na prostą (co nie zmieniało faktu, że bohaterowie są po prostu nie do polubienia...

Pamiętam, że kupiłam tę książkę na jakiejś wyprzedaży, bez przekonania. I czekała na półce chyba ze dwa lata. Ale jak już zaczęłam czytać, to wpadłam z uszami... przynajmniej do pierwszej niespodzianki. Potem było ich jeszcze kilka i złapałam się na tym, że zaglądam podejrzliwie na następną stronę, bo trochę jestem obrażona, że mnie autor co chwilę nabiera :)
Zabawne doświadczenie. A sama opowieść mi się spodobała, wyraźny głęboki ukłon w stronę Wellsa również.

Pamiętam, że kupiłam tę książkę na jakiejś wyprzedaży, bez przekonania. I czekała na półce chyba ze dwa lata. Ale jak już zaczęłam czytać, to wpadłam z uszami... przynajmniej do pierwszej niespodzianki. Potem było ich jeszcze kilka i złapałam się na tym, że zaglądam podejrzliwie na następną stronę, bo trochę jestem obrażona, że mnie autor co chwilę nabiera :)
Zabawne...

Napisana w stylu XIX-wiecznych powieści (z wszechwiedzącym narratorem) mistrzowsko wplata elementy fantastyczne w zwykłą codzienność. Pełnokrwiste postacie, plastyczne opisy, mistrzowsko poprowadzona narracja i duża dawka humoru. Częste i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że trudno napisać coś sensownego o fabule (opis na okładce książki to żenada).
Powieść składa się z trzech części, ale dotyczy tych samych wydarzeń (w roku 1896) i postaci, na które patrzymy z różnych perspektyw. W każdym z opisanych zdarzeń występuje Wells. poznajemy jego dzieła literackie i biografię. Poznajemy bardzo intymne (choć trudno odróżnić prawdziwe od fikcyjnych) szczegóły z jego życia.
"Jeżeli jak każdy człowiek przy zdrowych zmysłach sądzisz, że czas jest strumieniem, który porywa wszystko, co przyszło na ten świat, ku ciemniejszemu brzegowi, tutaj odkryjesz, że może on na nowo po toczyć się swoim torem, że można zawrócić, by stąpać po własnych śladach ... Emocje i zdumienie gwarantowane." - czytamy we wstępie. I tak jest.

Napisana w stylu XIX-wiecznych powieści (z wszechwiedzącym narratorem) mistrzowsko wplata elementy fantastyczne w zwykłą codzienność. Pełnokrwiste postacie, plastyczne opisy, mistrzowsko poprowadzona narracja i duża dawka humoru. Częste i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że trudno napisać coś sensownego o fabule (opis na okładce książki to żenada).
Powieść składa się z...

Męczyłam się z tą książką rok odkładając ją i sięgając ponownie by znów odłożyć, ostatecznie nie doczytałam. Bardzo mizerna pozycja, w ogóle nie wciągnęłam się w jej treść pomimo, że tematyka wydawała się intersująca.

Męczyłam się z tą książką rok odkładając ją i sięgając ponownie by znów odłożyć, ostatecznie nie doczytałam. Bardzo mizerna pozycja, w ogóle nie wciągnęłam się w jej treść pomimo, że tematyka wydawała się intersująca.

Ciekawa, wciągająca i z lekka zaskakująca powieść, która zadziwiająco dobrze się czyta (z uwagi na strony litego tekstu).
Sprawnie skonstruowani i wyraziści bohaterowie bazujący na realnych postaciach, intrygujące wydarzenie i spinająca to wszystko w jedno zaskakująca końcówka.
Szkoda, że książka jest tak mało znana, bo to naprawdę kawał dobrej historii, może nie genialnej, ale zdecydowanie dobrej, może nawet i bardzo dobrej.
PS. To zdecydowanie nie jest powieść historyczna, ale fantastyczna.

Ciekawa, wciągająca i z lekka zaskakująca powieść, która zadziwiająco dobrze się czyta (z uwagi na strony litego tekstu).
Sprawnie skonstruowani i wyraziści bohaterowie bazujący na realnych postaciach, intrygujące wydarzenie i spinająca to wszystko w jedno zaskakująca końcówka.
Szkoda, że książka jest tak mało znana, bo to naprawdę kawał dobrej historii, może nie...

Jestem właśnie po drugim tomie i przypominam sobie co mnie denerwowało w pierwszym.
Czytelniku, daj się wciągnąć w tą historię, gdyż im dalej tym lepiej, ja jestem wręcz zachwycony kolejnymi przygodami. Książa ta zaczeła mi się podobac dopiero w trzeciej części gdyż część I i II rozczarowywały mnie pod sam koniec, wręcz denerwowały, ostatecznie pokazując że to co się działo, wszystko miało swój cel który rozkwita w ostatniej części i w kolejnym tomie. Ostatni tom trylogii jeszcze przedemną i wręcz nie moge się doczekac by znowu ten świat mnie pochłonął.
Muszę przyznać iż czyta się jak "Cmentarz Zapomnianych Książek" Carlosa Ruiza Zafóna którego również uwielbiam i wręcz jestem zachwycony, że odnalazłem autora który ponownie pozwolił mi wkroczyć w cudowny świat, który potrafi całkowicie pochłonąć.

Jestem właśnie po drugim tomie i przypominam sobie co mnie denerwowało w pierwszym.
Czytelniku, daj się wciągnąć w tą historię, gdyż im dalej tym lepiej, ja jestem wręcz zachwycony kolejnymi przygodami. Książa ta zaczeła mi się podobac dopiero w trzeciej części gdyż część I i II rozczarowywały mnie pod sam koniec, wręcz denerwowały, ostatecznie pokazując że to co się...

Muszę przyznać, że miałam ogromny problem z ocenieniem tej książki. Chyba jeszcze nigdy nie targały mną tak sprzeczne emocje przy czytaniu jakiegoś dzieła. Książka z całą pewnością nie jest płytka, warsztat autora wydaje mi się godny uwagi. Jeśli jednak ktoś spodziewa się wartkiej akcji trzymającej w napięciu i emocjonujących podróży w czasie, w epoce wiktoriańskiej, to się rozczaruje. Owo rozczarowanie towarzyszyło mi prawie przez całą lekturę, dostałam kompletnie nie to, na co liczyłam, sięgając po tę pozycję. Dodatkowo autor lubuje się w bardzo długich opisach życia i przeszłości niemal wszystkich bohaterów, którzy pojawiają się na kartach powieści, bez których to opisów moglibyśmy się obyć, ponieważ nic istotnego nie wnoszą. Niewiele jest tu dialogów, przez co książka wydaje się dość ciężka w odbiorze. Powtórzę słowa poprzednich opinii, z którymi w całości się zgadzam: narrator powtarzający, jaki jest wszechwiedzący i stale podkreślający swoją obecność, niezmiernie irytuje. Przebrnięcie przez tę powieść zajęło mi jakieś 3 tygodnie, a więc dość dużo, jak na mnie, przez większość czasu bowiem książka ta najzwyczajniej w świecie mnie usypiała. Nie mogę jednak odmówić autorowi pomysłowości - mimo że nie dostałam tego, na co liczyłam, to pomysł na fabułę jest dość ciekawy i w kilku momentach nawet zaskakuje. Mniej więcej gdzieś za połową powieści utwór zaczyna nabierać tempa i końcówkę książki przeczytałam z zaciekawieniem.
Podsumowując: nie żałuję spędzonych chwil na lekturze, zwłaszcza że w kilku miejscach porusza dość istotne kwestie życia ludzkiego i skłania do refleksji, a więc na pewno nie jest to dzieło bezużyteczne, jednak nie mogę pozbyć się uczucia, że przez opis książki zostałam po prostu bezczelnie oszukana - ale może właśnie taki był zamysł. :)

Muszę przyznać, że miałam ogromny problem z ocenieniem tej książki. Chyba jeszcze nigdy nie targały mną tak sprzeczne emocje przy czytaniu jakiegoś dzieła. Książka z całą pewnością nie jest płytka, warsztat autora wydaje mi się godny uwagi. Jeśli jednak ktoś spodziewa się wartkiej akcji trzymającej w napięciu i emocjonujących podróży w czasie, w epoce wiktoriańskiej, to się...

-Eh! Panie Palma - chciałoby się rzec, klepiąc się w udo i jednocześnie kręcąc z niedowierzaniem głową - nieźleś to Pan wykoncypował!
Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści, które nieco psuje jeden fragment z książki na temat II wojny światowej, a mianowicie: "Śmierć nadciągała z nieba, obwieszczając swoje przybycie przerażającym świstem. I choć z racji skomplikowanych sojuszy ta potworna wojna wciągnęła siedemdziesiąt krajów, wkrótce tylko Anglia była zdolna jeszcze stawić czoło wrogowi, podczas gdy reszta świata w oszołomieniu przyjmowała ustanawianie nowego porządku."
-Nic to! - rzekłam do siebie, - autorowi na pewno chodziło o świat równoległy!

-Eh! Panie Palma - chciałoby się rzec, klepiąc się w udo i jednocześnie kręcąc z niedowierzaniem głową - nieźleś to Pan wykoncypował!
Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści, które nieco psuje jeden fragment z książki na temat II wojny światowej, a mianowicie: "Śmierć nadciągała z nieba, obwieszczając swoje przybycie przerażającym świstem. I choć z racji skomplikowanych...

Bardzo dobra powieść.

Bardzo dobra powieść.