Bardzo sceptycznie podchodzę do literatury gatunkowo określanej jako fantasy. W młodzieńczych latach zaczytywałam się Terakowską i tylko po niej pozostały mi dobre wspomnienia, jeśli chodzi o czarownice, magów, inne światy. Ale takie bajki dla dzieci, a wybitny kunszt Brandona Sandersona dzieli ogromna przepaść. I tak też było z moimi wyobrażeniami na temat tego opasłego tomiska, na które zwracali uwagę goście błądząc oczami po moich regałach. Co to za książka? Taka gruba? - Pytali. A ja jeszcze wtedy czekałam na chwile z "Drogą królów"

Początek jest dla mnie szokiem. Gatunkowym. Zaczytuje się w literaturze faktu, powieści klasycznej, literaturze pięknej i współczesnej. Jakie fantasy? Ano takie - wybitne.

Wątki sa mistrzowsko poprowadzone, akcja zwięźle zespolona, a postaci...o tych można by wiele napisać.
Kaladin. Mój numer jeden. Postać dzięki retrospekcjom do młodości nabiera wyjątkowej barwy, widzi się go całego ze słabościami i cechami, które wyjaśniają jego naturę oraz postępowanie.
Shallan - cudowna dziewczyna, nieco zagubiona w wielkim świecie, ale intrygująca.
Delinar - Postać bardzo moralna, według mnie czyniło ją nudną.
Szeth - Ciekawa równowaga do pozostałych, ale nie chcę spojlerować.
Trefniś - mistrz słowa, inteligenty "błazen" i bardzo ciekawa postać, której niestety mamy bardzo mało.

Przełamałam się co do gatunku i w ogóle nie żałuję, a wręcz rozbudziła się we mnie ciekawość co do dalszych losów bohaterów tej sagi, oraz innych, które wyszły spod pióra Sandersona.
Polecam!

Bardzo sceptycznie podchodzę do literatury gatunkowo określanej jako fantasy. W młodzieńczych latach zaczytywałam się Terakowską i tylko po niej pozostały mi dobre wspomnienia, jeśli chodzi o czarownice, magów, inne światy. Ale takie bajki dla dzieci, a wybitny kunszt Brandona Sandersona dzieli ogromna przepaść. I tak też było z moimi wyobrażeniami na temat tego opasłego...