udało się! zmęczyłem ją! żeby była jasność - czytanie tego tomiszcza nie miało nic wspólnego z męczeństwem. ale po kolei.

pomimo wielkości, obszerności, objętości i wielu innych gabarytowych dolegliwości Drogę Królów czyta się niezwykle przyjemnie i wbrew pozorom szybko. mnie zajęło to ponad cztery tygodnie, ale to i tak nieźle, bo wychodzi ponad 30 stron dziennie - a strony są sporego formatu z niewielkim drukiem.

o rzeczach ważniejszych słów garstka. Sanderson nie tworzy miliona wątków, nie gmatwa międzyludzkich zażyłości w stopniu, którego nie powstydziłby się George Martin. on po prostu obiera sobie za cel kilka postaci i sumiennie opisuje ich historie. robi to w sposób niezwykle zaangażowany, autentyczny i lekkostrawny. napisana epicko, ale przystępnie. nie mogę się nachwalić tej książki wśród znajomych zainteresowanych fantastyką.

jestem bardzo zadowolony, że znalazłem ten - nie tak w końcu nieznany - tytuł i przeczytałem go z prawdziwą przyjemnością. jak ktoś słusznie zauważył - po lekturze Drogi Królów cała reszta fantastyki idzie do ponownej oceny. Sanderson wymiata i życzyłbym sobie takiej fantastyki w polskim wydaniu, wreszcie! pożyjemy, zobaczymy ;]

edit: zapomniałbym - dlaczego nikt jeszcze nie zrobił serialu na podstawie tej powieści? Gra o Tron się chowa!

udało się! zmęczyłem ją! żeby była jasność - czytanie tego tomiszcza nie miało nic wspólnego z męczeństwem. ale po kolei.

pomimo wielkości, obszerności, objętości i wielu innych gabarytowych dolegliwości Drogę Królów czyta się niezwykle przyjemnie i wbrew pozorom szybko. mnie zajęło to ponad cztery tygodnie, ale to i tak nieźle, bo wychodzi ponad 30 stron dziennie - a...