Książka wprawdzie jest już uważana za klasyk w dziale literatury młodzieżowej. Zyskała rzesze czytelników, przez co doczekała się ekranizacji w 2013 roku. Sama oglądałam film i jestem nieco zawiedziona. Wiem, że nie da się zrobić filmu identycznego jak książka, ale moim zdaniem w filmie za dużo pozmieniali. Aktorzy spisali się świetnie, ale inaczej wyobrażałam sobie Jace'a. W moim odczuciu w filmie był taki sztywny i ponury, a przy tym stracił na swoim ciętym języku. Niemniej jednak fani książki powinni zapoznać się z ekranizacją.


Książka sama w sobie nie jest wielkim arcydziełem, ale warto zapoznać się z jej treścią. W tej recenzji jakoś się nie wyróżnię, gdyż jestem fanką pani Clare i jej twórczości.


A więc przenosimy się do świata Nocnych Łowców. Na początku poznajemy szesnastoletnią Clary Fray i jej najlepszego przyjaciela Simona. Clary nie ma rodzeństwa, żyje sama, ze swoją matką, oraz z Lukiem, przyjacielem rodziny, który często je odwiedza.

Pewnego wieczoru Clary wraz z Simonem wybierają się do nocnego klubu- Pandemonium. Dobrze się bawią, lecz w pewnym momencie Clary zwraca uwagę na tajemniczą parę -niebieskiego punka i dziewczynę w długiej białej sukni, która kieruje się do magazynu, aby najprawdopodobniej się tam całować. Byłoby to normalnym zachowaniem, gdyby nie to, że dziewczyna ma na swojej ręce owinięty bicz, gotowy do użycia w każdej chwili. Zaniepokojona Clary śledzi ich i potajemnie wchodzi za nimi do magazynu. Okazuje się, że na parę czeka dwoje chłopców - blondyn i brunet. Następnie wraz z dziewczyną przywiązują punka do betonowej kolumny, po czym próbują go zabić, jednocześnie wypytując o demony. Wtem nieustraszona (!) Clary próbuje go uratować, nie mając przy sobie żadnej broni. Punk korzystając z nieuwagi, wyplątuje się z kabli i atakuje pozostałą grupę. Koniec końców "ekipa" zabija chłopaka, a Clary ucieka, w celu znalezienia Simona i ochrony. Po ich odnalezieniu prowadzi na miejsce zbrodni, gdzie okazuje się że nadal tam są, lecz nikt ich nie widzi, oprócz Clary.

Od tego momentu dziewczyna w krótkim czasie dowiaduje się, iż jest Nocną Łowczynią , której zadaniem jest zabijanie demonów i innych złych stworzeń, a tamten Punk w magazynie był demonem. Poznaje Jace'a, Aleca oraz jego siostrę Isabelle. W tym samym czasie tajemniczy ludzie porywają matkę Clary , Jocelyn, a w mieszkaniu znajdują tylko demona. Clary musi się uporać z problemami, odnalezieniem matki i tajemniczym Jace'm. Clary zmuszona jest zamieszkać w Instytucie, który jest "domem" Nocnych Łowców, gdyż tam nie grozi jej niebezpieczeństwo. Będzie musiała wybierać czy chce być normalną dziewczyną, czy chce żyć z Nocnymi Łowcami i zabijać demony. I wtedy zaczyna swoją przygodę ...


Książka bardzo mi się spodobała, ale to zależy kto co lubi. Ja uwielbiam pozycje fantastyczne , więc to coś dla mnie. Język jest prosty, dzięki czemu można gładko i szybko książkę przeczytać. Akcja nie jest powolna, co bardzo mnie cieszy. Muszę też zaznaczyć, że bardzo podobają mi się bohaterowie, gdyż są oryginalni i różni od siebie. Uwielbiałam momenty, gdzie występował Jace, gdyż nie obyło się bez sarkastycznych wypowiedzi :

"-Nie zakochałeś się jeszcze we właściwiej osobie?
-Niestety, moją jedyną miłością pozostaję ja sam -Przynajmniej nie martwisz się odrzuceniem, chłopcze.
-Niekoniecznie. Od czasu do czasu się odtrącam, żeby było ciekawiej."

Myślę, że książka kierowana jest bardziej do nastolatków, gdyż dorośli mogą uznać tę pozycję za nieco infantylną. Końcówka mnie bardzo zaskoczyła. Byłam lekko rozczarowana i zdziwiona że autorka tak przedstawiła relacje pomiędzy dwójką głównych bohaterów, a raczej ją zniszczyła. Ale przez to nie postawiła na przewidywalność i zaskoczyła czytelników. Nie podobał mi się (ale to już bardziej rzecz techniczna) opis książki, gdyż o ile się nie mylę, w starym wydaniu był dokładniejszy i lepszy. Natomiast w nowym wydaniu, wydaję mi się, że okładka lepiej się prezentuje. Często zwracamy najpierw uwagę na okładkę, która musi przyciągnąć oko czytelnika, więc jest to istotna rzecz. Z jednej strony lubię książki Clare, zaś z drugiej, irytuje mnie fakt, że znowu stracę całą noc. Zawsze tak jest (przynajmniej u mnie) że jak zaczynam czytać coś jej autorstwa , to po prostu nie mogę przestać.

Książka wprawdzie jest już uważana za klasyk w dziale literatury młodzieżowej. Zyskała rzesze czytelników, przez co doczekała się ekranizacji w 2013 roku. Sama oglądałam film i jestem nieco zawiedziona. Wiem, że nie da się zrobić filmu identycznego jak książka, ale moim zdaniem w filmie za dużo pozmieniali. Aktorzy spisali się świetnie, ale inaczej wyobrażałam sobie Jace'a....