Biografie nie były w centrum moich zainteresowań czytelniczych. Nie były nawet na obrzeżach tych zainteresowań. Właściwie były omijane przeze mnie szerokim łukiem. Miałam to szczęście i nieszczęście jednocześnie trafić na książkę pana Urbanka. Dostałam ją od męża który uznał za zabawne, że książkę o moim ukochanym Tuwimie napisał pan noszący panieńskie nazwisko mojej mamy.
Od czasu tej książki czytam głównie biografie, bezskutecznie poszukując czegoś równie dobrego.
Nie mam pojęcia co autor sądzi o dyskusyjnej przecież postawie poety, co świadczy o niezwykłym obiektywizmie autora. Rzetelnie przedstawia życie poety, pozwalając czytelnikowi na własną ocenę. Lektura jest przy tym niezwykle przyjemna, ponieważ fakty, daty w sposób niezwykle sprawny przeplatane są anegdotami i ciekawostkami z życia elity artystycznej 20-lecia międzywojennego.
Ostrzegam jedynie, że po tej lekturze inne, nawet nieźle napisane biografie powodują tęsknotę za sposobem pisania pana Urbanka.
Wiem, że na szczęście dla mnie autor popełnił ich jeszcze kilka, mam nadzieję, że równie dobrych.

Biografie nie były w centrum moich zainteresowań czytelniczych. Nie były nawet na obrzeżach tych zainteresowań. Właściwie były omijane przeze mnie szerokim łukiem. Miałam to szczęście i nieszczęście jednocześnie trafić na książkę pana Urbanka. Dostałam ją od męża który uznał za zabawne, że książkę o moim ukochanym Tuwimie napisał pan noszący panieńskie nazwisko mojej...