O autorze Katarzyna Beata Stachowiak (prawdziwe nazwisko Grabowska).Niepoprawna romantyczka, żyjąca w dwóch światach. W jednym z nich jest przykładną matką dwóch córek, absolwentką etnologii i stosunków międzynarodowych ze specjalnością orientalną, pochłoniętą pracą naukową i uczącą się języka chińskiego. W drugim świecie jest wiecznie osiemnastoletnią dziewczyną z głową pełną marzeń, które w nielicznych, wolnych chwilach stara się przelewać na karty swoich opowieści.Zainteresowania Katarzyny Stachowiak koncentrują się wokół Dalekiego Wschodu, a jej prawdziwą pasją jest kolekcjonowanie strojów hinduskich (ma pokaźny zbiór sari).Pisanie stało się jej pasją odkąd tylko poznała literki. Pisała zawsze i wszędzie. Zbiór rękopisów składający się z kilkudziesięciu zeszytów nadal czeka na przepisanie. W 2010 roku na prośbę starszej córki napisała powieść „W kolorze krwi. Wieczna miłość”, którą zaczęła publikować w odcinkach na blogu. Ponieważ utwór spodobał się czytelnikom, powstały kolejne trzy części. Dzięki pomocy wydawnictwa Bookio (obecnie Miasto Książek), powieść została wydana w wersji elektronicznej. W sprzedaży dostępne są już pierwsze dwie części, kolejne w przygotowaniu.


Czasem pozory mylą… Julia za sprawą magii zostaje przeniesiona ze współczesnej polskiej wsi wprost do tajemniczej krainy zatopionej, zdawałoby się, w mrokach średniowiecza. Dzielni rycerze, piękne damy, rytualne uczty, łowy na skrzydlaki, wielka tajemnica i miłość, która pojawia się niespodziewanie i skutecznie może skomplikować życie. Trudne wybory, walka z własnym sumieniem i odwieczny dylemat pomiędzy tym, co słuszne, a tym, czego pragnie serce. Jak Julia odnajdzie się wśród tak odmiennych dla siebie realiów? Czy zdoła powrócić do domu? Czy odkryje sekret Mateo, którego imię wszyscy wypowiadają z lękiem?



Zostałam przeniesiona do świata pełnego rycerzy, niebezpieczeństwa, tajemnic i miłości. Mnie to w zupełności wystarczyło, bym przepadła w tej opowieści z kretesem. Styl autorki jest niesamowicie lekki i barwny, a co za tym idzie, książkę czyta się w zastraszająco szybkim tempie.

Katarzyna Grabowska stworzyła naprawdę ciekawą historię, którą upiększają wspaniałe opisy miejsca, w których znalazła się Julia, dzięki temu bardzo łatwo mogłam sobie to wszystko wyobrazić i chłonąć klimat tej cudownej, ale i niebezpiecznej krainy.

Książka rozpoczyna się lekko, niemalże sielankowo: autorka rysuje przed nami obraz barwnej, polskiej wsi, poznajemy też główną bohaterkę, 19-letnią Julię, nieco upartą i w gruncie rzeczy zawziętą dziewczynę.Julia wraz z koleżankami planuje wakacje na wybrzeżu Corsa Brava, jednak jak to zwykle bywa przy tak starannie przygotowanych, zaplanowanych i wyczekiwanych podróżach los bywa przewrotny i do upragnionej wakacyjnej wycieczki nie dochodzi. Wyjeżdża do rodzinnego domu matki gdzie na miejscu opiekuje się babcią dotrzymuje jej towarzystwa, i tak dzień za dniem upływa im na miłych rozmowach na werandzie po zapracowanych dniach.Julia otrzymuje wiadomość o chorobie ukochanej babci, która mieszka daleko a do tego samotnie rezygnuje z pasjonującej wyprawy na rzecz opieki nad staruszką.

I choć początek wydaje się niemrawy i niezbyt obiecujący, jest to tylko złudzenie. Prawdziwa przygoda zaczyna się dopiero wtedy, gdy Julia dociera do pewnego magicznego kamienia, o którym opowiedział jej tajemniczy Mateo, którego poznała podczas zwiedzania okolicy oraz tajemniczego lasu stróża.

Zaciekawiona opowieścią o tajemniczym kamieniu oraz z powodu niechęci babci do zwierzeń na jego temat postanawia sama wybrać się do niego i sama zobaczyć go na własne oczy. Wymyka się z domu w tajemnicy przed babcią i dociera do niego podprowadzona przez Mateo, Jednak po dotarciu pod tajemniczy kamień niespodziewanie traci przytomność. Nie wiadomo ile czasu tak leżała, ale okazuje się, że za jego sprawą zostaje przeniesiona do średniowiecza.


Dziewczyna trafia do zupełnie obcego jej miejsca i musi stawić czoła rzeczywistości. Nie wie, jak wrócić do domu i czy to jest w ogóle możliwe. Z impetem wkracza w obcy jej świat, nieznane, ciężko jest jej się dostosować do panujących tam reguł.
Przychylność mieszkańców zaskarbia sobie kilkoma gadżetami zabranymi w plecaku. Niby nic takiego a jednak bardzo zaciekawiło średniowiecznych mieszkańców Buri tj. latarka, telefon komórkowy, mp3.



"Mówiłem, że to nie jest taki zwykły kamień. Mówiłem, a panienka nie słuchała. To miejsce szczególne, jedyne takie... Ono sprawia, że nic już nie jest takie, jak się nam wydaje".


Czy Juli uda się odnaleźć w minionej epoce, gdzie boją się ognia, nie ma światła, oraz wszystkich innych wygód i wynalazków cywilizacji. Czy przeżyje a może znajdzie miłość swego życia. I co okaże się mocniejsze chęć przed powrotem do babci czy małżeństwo z pięknym nieznajomym tego i wiele więcej dowiecie się po przeczytaniu tej fantastycznej powieści.


Autorka niezaprzeczalnie umie rysować, kreślić słowami wymowne, dosadne obrazy w wyobraźni czytelnika. Sprawia, że książka żyje własnym życiem, wydając odpowiednie owoce. Wszystko tu ze sobą idealnie koresponduje, współbrzmi—logiczność i prawidłowość konstrukcji fabularnej, język, którym posługują się bohaterowie jest adekwatny do epoki, ludzka mentalność, poziom techniki, racjonalność zachowani poszczególnych jednostek oraz żywe konflikty i emocje.
W efekcie końcowym otrzymujemy nieszablonowy materiał filmowy na znakomite fantasy przygodowe.


(…) Nagle świat zawirował i zapadł się w czarną dziurę. Miałam wrażenie, że lecę gdzieś w dół, że jakiś nieznany wir, wciąga mnie w głąb czegoś. Czego? Nie miałam pojęcia. Chyba straciłam przytomność.



Przez historię przewija się cały poczet różnorodnych, wszelakich osobowości i charakterów. Każda postać czy to Julia, babcia, Mateo czy rycerz średniowieczny po służące tej epoki jest wyjątkowo intrygująca, barwna, wyrazista, cechująca się nadzwyczajnością a zarazem, ujmująca czytelnika swoją indywidualnością. Najważniejszą postacią w niniejszej historii jest oczywiście Julia, która niejednemu czytelnikowi poprzez swoje zachowanie, jest w stanie dostarczyć wiele, często ambiwalentnych odczuć.


Bardzo polubiłam Julię i kibicowałam jej już od samego początku powieści aż do końca. Aby wszystkie jej plany się ziściły, a miłość opanowała jej serce. Z wielkim zaciekawieniem i przejęciem śledziłam jej losy, cieszyłam się razem z nią, ale i martwiłam się o nią. Książka napisana z wielką lekkością, co sprawia, że czytelnik nie może się od niej oderwać, tak bardzo pochłonięty przygodami bohaterów oraz wszelakimi tajemnicami, które skrywają karty powieści.


Dzięki temu, iż Autorka posiada lekki, bogaty, a także niebywale plastyczny język niejednokrotnie miałam wrażenie jakbym sama znajdowała się tuż obok rozgrywających się wydarzeń ucztach średniowiecznych czy polowaniach. Zachwycałam się pięknem krajobrazów, aurą i klimatem, które otaczały Julię. Katarzyna Grabowska, naprawdę potrafi zainteresować czytelnika, kiedy już rozpoczęłam zagłębiać się w treść książki, trudno było mi ją odłoży. I jeszcze to zakończenie. Ach... Jak tak można? Nie pozostaje nic innego, jak oczekiwać kolejnego tomu!

Serdecznie zachęcam do lektury ,k tóra przeniesie Cię w inny świat.
Ocena 9/10

O autorze Katarzyna Beata Stachowiak (prawdziwe nazwisko Grabowska).Niepoprawna romantyczka, żyjąca w dwóch światach. W jednym z nich jest przykładną matką dwóch córek, absolwentką etnologii i stosunków międzynarodowych ze specjalnością orientalną, pochłoniętą pracą naukową i uczącą się języka chińskiego. W drugim świecie jest wiecznie osiemnastoletnią dziewczyną z głową...