Opis tej książki jest nietrafiony i bardzo rozmija się z rzeczywistą fabułą. Nawet opis bohaterki - ja ją odebrałam inaczej.
Odchodząc od tego, to rzeczywista fabuła mi się spodobała. Skupia się na dziwnej przeszłości rodziny i niepokojących wydarzeniach, które bohaterka obiera jako włamanie/duchy, bo trochę zbyt uwierzyła plotkom. Utworzony klimat mrocznej tajemnicy i małego osiedla przemówił do mnie. Choć fabuła posuwa się powoli, to zaskakująco dobrze mi się to czytało.

Opis tej książki jest nietrafiony i bardzo rozmija się z rzeczywistą fabułą. Nawet opis bohaterki - ja ją odebrałam inaczej.
Odchodząc od tego, to rzeczywista fabuła mi się spodobała. Skupia się na dziwnej przeszłości rodziny i niepokojących wydarzeniach, które bohaterka obiera jako włamanie/duchy, bo trochę zbyt uwierzyła plotkom. Utworzony klimat mrocznej tajemnicy i...

Po przeczytaniu książki Dziecko we mgle chętnie sięgnęłam po kolejna powieść autorki, niestety szybko się rozczarowałam ponieważ Złodziejka Dusz nie przypadła mi do gustu, fabuła początkowo wydawała się interesująca jednak po krótkim czasie stała się nudna i mało ciekawa.
Najbardziej w książce denerwowały mnie cytaty,które były zdecydowanie zbyt często przywoływane przez główna bohaterkę powieści.

Po przeczytaniu książki Dziecko we mgle chętnie sięgnęłam po kolejna powieść autorki, niestety szybko się rozczarowałam ponieważ Złodziejka Dusz nie przypadła mi do gustu, fabuła początkowo wydawała się interesująca jednak po krótkim czasie stała się nudna i mało ciekawa.
Najbardziej w książce denerwowały mnie cytaty,które były zdecydowanie zbyt często przywoływane przez...

Wciągająca fabula

Wciągająca fabula

“Złodziejka dusz” Renaty Kosin to historia całkowicie odmienna od cyklu Siostry Jutrzenki,w którym się zakochałam i który kiedyś znajdzie się na mojej półce. Historia Anastazji Niebieskiej nie porwała mnie tak jak losy Arachny, ale i tak przeczytałam ją z ogromnym zainteresowaniem.

Anastazja Niebieska, z wykształcenia bibliotekarka, kocha książki (a ja lubię czytać o osobach kochających książki :)) . Jej raczej uporządkowane życie zostaje zaburzone przez prośbę kuzynostwa, aby podczas ich nieobecności zajęła się ich domem i bogatym księgozbiorem.

Stary dom kuzynostwa, własność dawnej przodkini Anastazji - o ironio - także Anastazji Niebieskiej, ma bogatą historię i prawdopodobnie jest nawiedzony. Mimo ogromnego strachu, Anastazja próbuje rozwiązać zagadkę dziwnych odgłosów i odkrywa list zaadresowany do niej przez poprzednią Anastazję Niebieską. Na drodze do wyjaśnienia wszystkich paranormalnych zjawisk i mnożących się pytań staje okultyzm, wścibscy sąsiedzi, niedokończone sprawy z przeszłości. Zakończenie historii zaskakuje i nie jest przewidywalne :)

Książkę przeczytałam z zainteresowaniem, ale nie czułam tu tej burzy uczuć jaka towarzyszyła mi podczas cyklu Siostry Jutrzenki. Byłam bardzo ciekawa zakończenia, ale jednak czegoś zabrakło mi w tej historii. Ale! Przeczytajcie sami! Bo nie wszyscy lubimy to samo.

“Złodziejka dusz” Renaty Kosin to historia całkowicie odmienna od cyklu Siostry Jutrzenki,w którym się zakochałam i który kiedyś znajdzie się na mojej półce. Historia Anastazji Niebieskiej nie porwała mnie tak jak losy Arachny, ale i tak przeczytałam ją z ogromnym zainteresowaniem.

Anastazja Niebieska, z wykształcenia bibliotekarka, kocha książki (a ja lubię czytać o...

Życie roztrzepanej bibliotekarki Anastazji Niebieskiej jest dość monotonne i nudne. Dlatego, kiedy dostaje propozycję od dalszej rodziny, aby zająć się ich domem, przyjmuje z dość dużą ulgą. Okazuje się jednak, że z domem tyczy się pewna tajemnica związana z przodkinią kobiety, która również nazywała się Anastazja. W rozwiązaniu zagadki pomaga jej Tadek, mieszkający naprzeciwko majster osiedla.

“Złodziejka dusz” to książka, którą nabyłam jakiś czas temu zachęcona opisem, a zwłaszcza postacią zwariowanej bibliotekarki Anastazji. Niestety ostatecznie cała powieść okazała się dość nudna. Sama fabuła zapowiadała się na dość zawiłą i interesującą. Wyszła jednak trochę dziwnie, a wszystkie sekrety szybko okazywały się nieważne. Wszelkie intrygi również wyszły bez sensu i ostatecznie dla postaci bez znaczenia. Pod koniec czytania miałam wrażenie, jakby cała ta historia była bardziej nadmuchana niż to wszystko jest warte. I finał niestety mnie w tym utwierdził. Myślałam, że tajemnica okaże się naprawdę szokująca, a okazała się mega przewidywalna.

To, co wkurzało mnie od pierwszych stron to sposób prowadzenia narracji oraz wszelkie opisy. Autorka zrobiła to w dość poetycki sposób, po którym nie wiedziałam, w jaką stronę pójdzie ta historia. I szczerze mówiąc, zastanawiałam się nad tym przez pierwsze 100 stron, bo w tak sposób towarzyszyły mi przemyślenia bohaterki. Czy miały one sens dla całej historii? No nie i pisząc tę recenzje, nie pamiętam nawet o co w nich chodziło. Kreacje bohaterów również nie powalają. Anastazja miała być trochę barwnym ptakiem, a wyszła roztrzepana histeryczka. Natomiast Tadek okazał się tak nijaki, że w pewnym momencie zastanawiałam czy przypadkiem nie pojawi się jakiś inny amant, a on zniknie bezpowrotnie. I gdyby tak się wydarzyło, to jestem przekonana, że szybko bym o nim zapomniała.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Renaty Kosin i na razie ostatnie. Historia Anastazji nie porwała, a wręcz rozczarowała, bo po opisie oczekiwałam czegoś zdecydowanie lepszego. “Złodziejka dusz” dostaje ode mnie 3/10 i raczej wam ją nie polecam.

Życie roztrzepanej bibliotekarki Anastazji Niebieskiej jest dość monotonne i nudne. Dlatego, kiedy dostaje propozycję od dalszej rodziny, aby zająć się ich domem, przyjmuje z dość dużą ulgą. Okazuje się jednak, że z domem tyczy się pewna tajemnica związana z przodkinią kobiety, która również nazywała się Anastazja. W rozwiązaniu zagadki pomaga jej Tadek, mieszkający...

Zaczęło się ciekawie. Na początku byłam zaintrygowana tajemnicą, później jednak czułam się zmęczona i wynudzona przebiegiem historii. Koniec rozczarowuje... serio, o to chodziło?
Pomysł na powieść naprawdę dobry, jednak moim zdaniem pani Renacie zabrakło pomysłu na rozwinięcie tematu i na puentę. Raczej nie polecam.

Zaczęło się ciekawie. Na początku byłam zaintrygowana tajemnicą, później jednak czułam się zmęczona i wynudzona przebiegiem historii. Koniec rozczarowuje... serio, o to chodziło?
Pomysł na powieść naprawdę dobry, jednak moim zdaniem pani Renacie zabrakło pomysłu na rozwinięcie tematu i na puentę. Raczej nie polecam.

" Złodziejka dusz " rozczarowała mnie, chociaż zapowiadało się fajnie-rodzinna tajemnica, niewyjaśnione zaginięcie prababci, być może nawet morderstwo. Pomysł doskonały, ale wykonanie nieudane, jakby pani Renacie zabrakło koncepcji. Książka strasznie mi się dłużyła, a niekończące się przemyślenia bohaterki oraz wtrącenia cytatów po prostu mnie drażniły.

" Złodziejka dusz " rozczarowała mnie, chociaż zapowiadało się fajnie-rodzinna tajemnica, niewyjaśnione zaginięcie prababci, być może nawet morderstwo. Pomysł doskonały, ale wykonanie nieudane, jakby pani Renacie zabrakło koncepcji. Książka strasznie mi się dłużyła, a niekończące się przemyślenia bohaterki oraz wtrącenia cytatów po prostu mnie drażniły.

Interesująca fabuła, ciekawe wątki, rodzinna tajemnica, dziwni krewni, intrygujący sąsiedzi. Książka mi się podobała, choć nieco zawiodło mnie zakończenie. Mogłoby być nieco bardziej tajemnicze, magiczne, nieco niedopowiedziane. Polecam jednak, bo całościowo książka bardzo fajna.

Interesująca fabuła, ciekawe wątki, rodzinna tajemnica, dziwni krewni, intrygujący sąsiedzi. Książka mi się podobała, choć nieco zawiodło mnie zakończenie. Mogłoby być nieco bardziej tajemnicze, magiczne, nieco niedopowiedziane. Polecam jednak, bo całościowo książka bardzo fajna.

Niestety opowieść o złodziejce dusz nie przemówiła do mnie,wręcz nudziłam się przy tej historii.

Niestety opowieść o złodziejce dusz nie przemówiła do mnie,wręcz nudziłam się przy tej historii.

Ciekawy pomysł ale jakoś znudziła mnie fabuła.

Ciekawy pomysł ale jakoś znudziła mnie fabuła.