Uwielbiam trafiać na takie perełki za kilka złotych. Literatura pisarzy katolickich, a zwłaszcza francuskich to jest coś.

Książka z początku wydała mi się podobna do historii Doriana Graya, ale potem totalnie wsiąknęłam i zapomniałam o tym.
Jest cudownie napisana, nie czyta się tylko płynie. Postać Fabiena jest solidnie zbudowana, co prowadzi do naturalnych zaskoczeń i sarkastycznych uśmiechów.
Jest ucztą dla oczu, obrazy same się pojawiają, mieszane z uczuciami i rozmowami.
Do tego ma elementy horroru. Mrok czuć nawet w biały dzień.

Poza "wizualną" stroną bardzo wyraźnie widać drugie dno. Kilka zaznaczonych cytatów to nie wszystko. Jest nauczką nawet dla tych, którzy nie doznają znajomości z diabłem. Porusza temat bycia kimś innym (mówi to tytuł, więc to nie spoiler),co nadal jest aktualnie nie tylko u młodych osób, nie tylko biednych lub skrzywdzonych.

Plus za symbolizm 3 dni, akcji zaczętej od Wielkiej Środy i zakończenia książki.

Uwielbiam trafiać na takie perełki za kilka złotych. Literatura pisarzy katolickich, a zwłaszcza francuskich to jest coś.

Książka z początku wydała mi się podobna do historii Doriana Graya, ale potem totalnie wsiąknęłam i zapomniałam o tym.
Jest cudownie napisana, nie czyta się tylko płynie. Postać Fabiena jest solidnie zbudowana, co prowadzi do naturalnych zaskoczeń i...

Psychologia w nieco mrocznej formie..Pozornie historia wydaje się prosta, długa (nie ma spektakularnych zwrotów akcji)ale tak naprawdę to opowieść o tragizmie człowieka uwiezionego w samym sobie i skazujacego się na jeszcze większe cierpienie w wyniku poszukiwania lepszego "ja".Nie jest to martyrologiczna forma literacka,ale jest w niej coś przygnębiające.Może chodzi o podkreślanie dualizmu człowieka.Dualizmu jednak nie duszy i ciała,a realizmu i marzeń dotyczących własnej tożsamości.Jedna z lepszych książek na jakie natrafiłam.

Psychologia w nieco mrocznej formie..Pozornie historia wydaje się prosta, długa (nie ma spektakularnych zwrotów akcji)ale tak naprawdę to opowieść o tragizmie człowieka uwiezionego w samym sobie i skazujacego się na jeszcze większe cierpienie w wyniku poszukiwania lepszego "ja".Nie jest to martyrologiczna forma literacka,ale jest w niej coś przygnębiające.Może chodzi o...

Często wydaje nam się, że życie innych ludzi jest lepsze, piękniejsze, bardziej wartościowe i proste.
Prawda okazuje się różna, niejednoznaczna i właśnie o tym traktuje ta lektura- o pozornie pozytywnych rozwiązaniach.
Nie jest to fantastyka we współczesnym rozumieniu tego gatunku, ale za to pełna przystępnie przedstawionej psychologii.
Ta krótka powieść osobiście szalenie mnie zainspirowała twórczo, więc warto było ją nabyć i przeczytać.
Lubię książki wyważone i kulturalne w formie, a ta właśnie taka jest w swej estetyce.

Często wydaje nam się, że życie innych ludzi jest lepsze, piękniejsze, bardziej wartościowe i proste.
Prawda okazuje się różna, niejednoznaczna i właśnie o tym traktuje ta lektura- o pozornie pozytywnych rozwiązaniach.
Nie jest to fantastyka we współczesnym rozumieniu tego gatunku, ale za to pełna przystępnie przedstawionej psychologii.
Ta krótka powieść osobiście...

Mieliście kiedyś tak dosyć siebie, że chcieliście porzucić swoje życie i być kimś innym? Kimś bogatszym, ładniejszym, lepiej radzącym sobie w codzienności? To właśnie największe marzenie młodego Fabiena Especel - ze wszech miar przeciętnego, paryskiego urzędnika. Dzięki znajomości, nawiązanej z tajemniczym panem Brittomart, Fabien będzie mógł je zrealizować. Czy przywłaszczenie cudzego życia naprawdę sprawi, że będzie szczęśliwy?

Francuzów i pisarzy francuskojęzycznych chyba szczególnie fascynuje motyw mniej lub bardziej dosłownego "wchodzenia w cudzą skórę" - to któraś z kolei powieść o tej tematyce, jaką miałem okazję przeczytać (by wymienić choćby "Tak wyszło" A. Nothomb czy "Portret nieobecnej" S. Jougli).

Akcja tej nie jest zbyt wartka, autor koncentruje się głównie na przemyśleniach, stanach emocjonalnych, wewnętrznych przeżyciach bohaterów. Opowieść jest dość pesymistyczna w wyrazie - ostatecznie Fabien przekonuje się, że każdy ma jakieś problemy i ograniczenia, coś, co stoi na drodze do szczęścia, nawet jeśli na pierwszy rzut oka tego nie widać.

Zważywszy, że Greene'a określa się jako "pisarza chrześcijańskiego", podejrzanie dobrze mi się go czytało. Spodobał mi się język powieści, sposób prowadzenia narracji.
Z pewnością sięgnę po kolejne dzieła tego autora.

Mieliście kiedyś tak dosyć siebie, że chcieliście porzucić swoje życie i być kimś innym? Kimś bogatszym, ładniejszym, lepiej radzącym sobie w codzienności? To właśnie największe marzenie młodego Fabiena Especel - ze wszech miar przeciętnego, paryskiego urzędnika. Dzięki znajomości, nawiązanej z tajemniczym panem Brittomart, Fabien będzie mógł je zrealizować. Czy...