Pierwszy tom "Dogs" sprawił, że mój apetyt na tą mangę wrósł bardzo wysoko. Humor - często wulgarny - potrafił rozbawić mnie do łez. Sceny akcji - efekciarsko narysowane - zachwycały. Warto też wspomnieć o wyrazistych bohaterach.

"Dwójka" kontynuuje ten trend, aczkolwiek nieco miesza proporcje. O ile zarówno w "jedynce, jak i w "Stray Dogs Howling in the Dark" Shirow Miwa przeplata humor z powagą mniej więcej w równym stopniu tak, w drugiej części "Bullets & Carnage" pierwsza połowa jest jakby spokojniejsza, poważniejsza (ale to też nie oznacza, że jest CAŁKIEM spokojna i poważna ;P), tak w drugiej połowie, wraz z pojawieniem się bliźniaczek jest już jazda po całości.

Brawa należą się dla autora za fabułę. Mimo, że dużo tu akcji, i zdarzają się momenty, kiedy przewraca się strony oglądając tylko naparzające się postacie, ten aspekt też wypadł wyśmienicie. Fabuła autentycznie mnie wciągnęła, Shirow Miwa świetnie przeplata z sobą wątki, oraz różnych bohaterów. Podoba mi się też wplecenie w historię kilku wątków z "części zerowej". To naprawdę ma potencjał.

Bohaterowie - tak jak poprzednim razem też są bardzo fajni. Świrnięci Badou, oraz Heine to już klasyka, jednak tym razem to nie tylko oni są głównym daniem. Więcej tutaj mamy Naoto, która jest jakby równowagą dla tej szalonej dwójki. Jest bardziej poważna, spokojna (choć kiedy trzeba też potrafi pokazać katanę). Podoba mi się taka kreacja bohaterów. Są żywi, a nie płascy i papierowi jak w niektórych historiach.

Czy muszą jeszcze dodawać, że kreska, tak jak poprzednim razem, jest kapitalna? Dużo tu rysunków bez tła, skupiających uwagę Czytelnika na najważniejszych rzeczach. Jednocześnie, kiedy autor się na tło pokusi, to nie ma przebacz, masa detali i odpowiedniego "przyciężkawego" klimatu robi dobre wrażenie. Z kolei, kiedy bohaterowie się biją rysunki nabierają dynamiki, zdają się wręcz poruszać wraz z bohaterami.

Mimo nieco zachwianej równowagi poprzednich dwóch części to nadal świetna, pełna humoru i akcji manga. Zwolennikom takiego zestawienia nie muszę polecać, bo pewnie już znają. Innych zachęcam do dania szansy serii "Dogs".

Pierwszy tom "Dogs" sprawił, że mój apetyt na tą mangę wrósł bardzo wysoko. Humor - często wulgarny - potrafił rozbawić mnie do łez. Sceny akcji - efekciarsko narysowane - zachwycały. Warto też wspomnieć o wyrazistych bohaterach.

"Dwójka" kontynuuje ten trend, aczkolwiek nieco miesza proporcje. O ile zarówno w "jedynce, jak i w "Stray Dogs Howling in the Dark" Shirow Miwa...