CZYTAJCIE TORAŃSKĄ!
Książka w modnej ostatnio formie wywiadu rzeki. Sięgnąłem po nią bo gdzieś wyczytałem, że Urban odsłania kulisy sprawowania władzy w latach 80tych. Bohatera nie trzeba przedstawiać starszym, chociaż dla młodszych to już ktoś z innego świata. Przypomnijmy, że był rzecznikiem rządu komunistycznego w latach 80, powszechnie wtedy znienawidzonym. W tej rozmowie odsłania się jako człowiek z jakąś duchową czy emocjonalną skazą dla którego zakochanie się jest kłopotem, bo nie może kontrolować sytuacji; albo nie był w stanie pojąć fenomenu Jana Pawła II i tego, tego że wszyscy tak mu ulegali. Licho wie na ile ten wywiad jest świadomą autokreacją a na ile prawdą bo niezły z niego manipulator a i dziennikarka niezbyt dociekliwa. Np. mówi że jako dziecko był nieznośnym bachorem, ciągle sprawiającym kłopoty, prawda czy autokreacja? Z drugiej strony był to w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych to pierwszej klasy dziennikarz, pisujący znakomite felietony w ‘Kulisach’ i ‘Szpilkach’, przenikliwy, dowcipny, inteligentny. Fajnie opowiada o życiu towarzyskim w stolicy w latach 60tych i 70tych gdzie wszyscy się znali, i pili wódkę ze sobą: dziennikarze, artyści, opozycjoniści. Ale jego wytłumaczenie dlaczego przystąpił do obozu władzy w roku 1981 jest nieprzekonujące: bo Wałęsa to cham i prostak, bo Solidarność szykowała zbrojną rewoltę. Każdy w tych czasach kto miał choć trochę przyzwoitości i moralnej busoli, wiedział bo czyjej stronie winien stanąć. A potem to już najważniejsza część książki, opis jego pracy jako rzecznika rządu, i tutaj się znowu wywija; w sprawach najgorszych: Popiełuszko, Przemyk ma sobie niewiele do zarzucenia, a i dziennikarka nie dociska, no nie jest ona ś.p. Teresą Torańską. Chociaż... ciekawa jego charakterystyka władzy komunistycznej pod koniec lat osiemdziesiątych, ci ludzie debatowali godzinami o duperelach i nie znali się na niczym, rządziła nami banda ignorantów... Po przeczytaniu tej książki wróciłem do wywiadu Torańskiej z Urbanem, z książki `Byli’, różnica klasy dziennikarskiej jest porażająca. Z wywiadu Torańskiej wyłania się obraz totalnego cynika, który udaje że wszystkie informacje bezpieki są prawdziwe, ale robiącego z siebie ofiarę intryg MSW, bezczelnie kłamiącego na potęgę, który nie wie co to wyrzuty moralne, co to sumienie, nie będący w stanie powiedzieć `przepraszam', odrażający obraz. Tak, że radzę czytać Torańską bo ta książka niewiele nowego wnosi.

CZYTAJCIE TORAŃSKĄ!
Książka w modnej ostatnio formie wywiadu rzeki. Sięgnąłem po nią bo gdzieś wyczytałem, że Urban odsłania kulisy sprawowania władzy w latach 80tych. Bohatera nie trzeba przedstawiać starszym, chociaż dla młodszych to już ktoś z innego świata. Przypomnijmy, że był rzecznikiem rządu komunistycznego w latach 80, powszechnie wtedy znienawidzonym. W tej...