Książka zalicza się do jednej z tych,które powinnam była przeczytać w dzieciństwie.Ale że zaczęłam swoją przygodę z czytelnictwem w nastoletnim już wieku,nie dane mi było tego zrobić.Postanowiłam więc nadrobić swoje wieloletnie zaległości i sięgnąć po nią,kiedy tylko nadarza mi się taka okazja.Okazało się,że nie musiałam długo na to czekać.

Wydarzenia opisywane w książce mają miejsce w Wenecji,do której to uciekają główni bohaterowie przed swoją ciotką Esterą.Dlatego też mogliśmy poznać to miasto w dosyć szerokim stopniu,dzięki dobrze skonstruowanym opisom.Czytając,chciało się znaleźć w tym samym miejscu,co bohaterowie i spędzić o wiele więcej czasu niż oni na samą obserwację tych miejsc.

Bohaterów polubiłam od pierwszej chwili.Najbardziej to chyba dwójkę najważniejszych postaci,wokół których kręci się cała historia.Chodzi mi mianowicie o Prospera i Bo,którzy są moim zdaniem idealnym przykładem idealnego rodzeństwa.Bawiło mnie to,jak Prosper zabraniał czegoś Bo z troski o niego,a ten był tak uparty,że zawsze postawił na swoim.Nie można nie wspomnieć także o tytułowym ''Królu Złodziei'',który nazywa się Scipio i jest chyba najbardziej ciekawym bohaterem.I w dodatku mającym swoją wielką tajemnicę,którą ukrywa przed swoimi przyjaciółmi.

Przyjemnie czytało mi się o przygodach młodocianych bohaterów,którzy zaskakiwali mnie swoimi pomysłami na każdej drodze.Miałam nieodparte wrażenie,że te dzieci są mądrzejsze od niektórych dorosłych,o co nie jest już wcale tak trudno.Na pewno godne podziwu jest to,że mimo swojego wieku byli niezwykle zaradni i tak naprawdę musieli ze wszystkim radzić sobie sami.Dzięki dobrze skonstruowanej akcji zostały tylko uwydatnione ich najpozytywniejsze cechy,takie jak mądrość,odwaga,ostrożność,rozwaga itd.

Książka dostarczyła mi wiele przyjemności,samo jej czytanie było dla mnie czymś wspaniałym.Urzeka swoją prostotą,a jednocześnie odznacza się doskonałą,literacką precyzją.Na pewno będzie to idealna książka dla dzieci,a kto wie,może również dorosłe osoby coś w niej dla siebie odnajdą.

Książka zalicza się do jednej z tych,które powinnam była przeczytać w dzieciństwie.Ale że zaczęłam swoją przygodę z czytelnictwem w nastoletnim już wieku,nie dane mi było tego zrobić.Postanowiłam więc nadrobić swoje wieloletnie zaległości i sięgnąć po nią,kiedy tylko nadarza mi się taka okazja.Okazało się,że nie musiałam długo na to czekać.

Wydarzenia opisywane w książce...