Książka zaskakująco przyjemna. Czyta się ją szybko i nie męczy. Typowa przygodówka, którą pochłania się w kilka dni i choć nie zapada przesadnie w pamięć, to jednak nie marnuje czasu. Intrygi, które przedstawia nie są skomplikowane i cechują się przewidywalnością, ale nie przeszkadza to w czytaniu, gdy ktoś nie wymaga od niej wiele. Zdecydowanie na plus przemawiają opisane realia. Fantastyka wychodzi nareszcie poza obręb Średniowiecza. Rzeczywistość przełomu XVIII i XIX wieku zaskakująco dobrze zgrywa się ze światem magii, przedstawionym przez autora. Również brylują tu ciekawe pomysły i staranne opracowanie Prochowych Magów, wraz ze szczegółami odnośnie ich słabości, czy powiązania z realną magią. Postacie choć powielają utarte schematy nie irytują, a wręcz przeciwnie – potrafią wzbudzić sympatię. Wprawdzie przez całość ich przygód przebija odrobina doza naiwności czy wybielania w niektórych momentach, nie psują one czytania w tak bolesny sposób, w jaki mogłyby. Poza tym naiwności towarzyszy, o ironio, brutalny realizm. Gdzie jest więc naiwność? Cóż, w sytuacjach takich jak wysyłanie szlacheckiego chłopca o słabym zdrowiu na wieś by rozpoczął nowe życie. Domyślam się, że autor po prostu nie do końca pochylił się nad realiami wsi.
(A chłopiec najprawdopodobniej dogorywałby już po kilku miesiącach.)
Podsumowując jest to jednak szybka i przyjemna literatura. Jeśli ktoś lubi od czasu do czasu przeczytać coś prostego i z wartką akcją to polecam, chociażby przez wzgląd na ciekawe realia świata fantasy, które nareszcie wychodzą poza utarty i powielany schemat.

Książka zaskakująco przyjemna. Czyta się ją szybko i nie męczy. Typowa przygodówka, którą pochłania się w kilka dni i choć nie zapada przesadnie w pamięć, to jednak nie marnuje czasu. Intrygi, które przedstawia nie są skomplikowane i cechują się przewidywalnością, ale nie przeszkadza to w czytaniu, gdy ktoś nie wymaga od niej wiele. Zdecydowanie na plus przemawiają opisane...