„Wąsy” Emmanuela Carrere są pierwszym thrillerem psychologicznym, jaki przeczytałam. Są również powieścią debiutancką tego francuskiego pisarza ( a przynajmniej tak napisane jest z tyłu okładki, której postanowiłam ufać. Na LC za to przedstawiona jest jako DRUGA. )
Emmanuel Carrere jest również między innymi reżyserem i sam jest autorem ekranizacji „Wąsów” w 2003 roku. Studiował w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu.
Kilka pozycji, które napisał Emmanuel możecie znaleźć w polskiej wersji językowej, na przykład „Przeciwnik” albo „Limonow”.

Historia zawarta w tej książce wydaje się być prosta. Głowny bohater imieniem Marc, francuz, pewnego dnia podejmuje decyzję zgolenia wąsów, które od wielu lat nieprzerwanie stanowią ważny element jego twarzy. Początkowo, kiedy nikt nie zauważa zmiany, Marc jest przekonany, że to głupi kawał ze strony przyjaciół. Gdy jednak nawet współpracownicy wmawiają mu, że nigdy tych wąsów nie miał, sprawa się komplikuje. Marc swoim zachowaniem wywołuje u swojej żony łzy, a jej, w mniemaniu bohatera, upór, doprowadza go do rozpaczy. Mężczyzna podejrzewa chorobę psychiczną u Agnes, a Agnes u niego. Po stronie żony znajdują się jednak dowody w postaci zaświadczeń ich znajomych o prawdziwości argumentów Agnes.
„ To zabawa, absurdalny żart czy może powolna, ale nieunikniona spirala szaleństwa i autodestrukcji?”
Akcja książki nabiera obrotów, kiedy kolejne fakty zdają się rujnować życie Marca, które dotychczas, jak mu się wydawało, przyjmował inaczej.
Chociaż akcja powieści rozgrywa się dosłownie w przeciągu kilku dni, nie nudziłam się podczas jej czytania. Porusza jeden z ciekawych i trochę strasznych tematów: ludzki umysł. Choroba psychiczna zawsze wydawała się być dla mnie pułapką bez wyjścia, stanem, w którym nic nie jest pewne, nie możesz ufać nawet swoim myślom i wspomnieniom (no, zależy jeszcze, o jakiej dokładnie chorobie mowimy).
Wczytując się w zawiłe perypetie Marca, którego świat nagle okazuje się być, przynajmniej częściowo, jakimś nieporozumieniem, nie sposób nie próbować wczuć się w jego położenie. Wszechobecna niepewność przyszłości, jak również przeszłości, a nawet teraźniejszości i strach o własne życie, które może stać się nagle inne, niż wydaje nam się, że dotychczas było, po spisaniu ma potencjał dobrze napisanej książki fantastycznej albo horroru (zresztą to thriller i zasługuję na tę nazwę), w którym zaciera się granica pomiędzy rzeczywistością, a fikcją. Jest to jednak powieść psychologiczna, opisująca autodestrukcję zwyczajnego mężczyzny, ale to własnie dzięki temu realizmowi staje się bardziej przerażająca. Zazdroszczę pomysłu.

Postacie – „prawdziwe”. Tak naprawdę bohaterami „Wąsów” mogłyby być osoby wyjęte z naszego świata i upchnięte między karty historii stworzonej przez pisarza. Dialogi, przemyślenia głównego bohatera, wszystko to było realistyczne, nie było w nich wymuszonej sztuczności, która tak często pojawia się w książkach. Dzięki temu mogłam uczestniczyć w opisywanych wydarzeniach, jakbym tam była.
Emmanuel Carrere pisze prosto i przystępnie, ale w jego słowach nie brakuje inteligencji. Wie, jak powinna wyglądać powieść. Nie przesadza, nie rozpisuje się. Książkę przeczytałam szybko i choć było to ledwie 200 stron, zdarzały mi się pozycje o podobnej objętości, a czytałam je długo (pewnie też dlatego, że ich czytanie sprawiało mi niemal fizyczny ból – „Stary człowiek i morze” mi się przypomina…).

W „Wąsach” najważniejszą sferę stanowi umysł. Skomplikowany, pełen zawiłości umysł człowieka, jest według mnie nie tylko oryginalnym, ale i interesującym tematem na powieść. Wciąż skrywa przed nami wiele tajemnic.
Książka Emmanuela Carrera porywa czytelnika, jest pełna zwrotów akcji.
Nie wiedziałam, że THRILLER PSYCHOLOGICZNY może być tak wciągający, jak książka przygodowa czy fantastyczna. Spodobał mi się zdecydowanie ten gatunek. Polecam ją tym, którzy lubią zagłębiać się w otchłanie ludzkiego rozumu, wyobraźni, poznawać siebie i innych. Którzy lubią przemyślenia i wszelkiego typu „rozkminy”. :)

Zaznaczę, że takiego zakończenia się nie spodziewałam. :)

„Wąsy” Emmanuela Carrere są pierwszym thrillerem psychologicznym, jaki przeczytałam. Są również powieścią debiutancką tego francuskiego pisarza ( a przynajmniej tak napisane jest z tyłu okładki, której postanowiłam ufać. Na LC za to przedstawiona jest jako DRUGA. )
Emmanuel Carrere jest również między innymi reżyserem i sam jest autorem ekranizacji „Wąsów” w 2003 roku....