Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo polubiłam tego autora za to, że się przyznaje, że jest trochę narcystyczny, za jego dążenie do stworzenia jakiejś dobrej książki i za to, że pokazuje swoje słabości podczas medytacji, normalizując to. W pewien sposób się z nim utożsamiłam. Po tej książce mam ochotę na więcej Emmanuela Carrare i czekam na coś nowego tego autora. Teraz lepiej zrozumiałam joge i medytację, mimo że od czasu do czasu coś robiłam w tym kierunku. Spodobały mi się jego spostrzeżenia co do tego czym może być oddech - branie, wydech - dawanie, metoda tai-chi z chodzeniem jak najwolniej (dzisiaj pokazałam dzieciom tą sztukę i rzeczywiście im się podobało) i wiele innych tym podobnych odnośników do jogi i medytacji wplecionych w biografię bohatera. Być może książka nie jest dla każdego, ale ja jestem nią szczerze zafascynowana.