Chris Tvedt ugruntował pozycję w czołówce moich ulubionych twórców kryminałów! Kolejna świetna i trzymająca w napięciu pozycja. Wielki plus za pokazanie dylematów i wewnętrznych problemów mecenasa.

Chris Tvedt ugruntował pozycję w czołówce moich ulubionych twórców kryminałów! Kolejna świetna i trzymająca w napięciu pozycja. Wielki plus za pokazanie dylematów i wewnętrznych problemów mecenasa.

Bjørn Groven zastrzelił się pewnego wieczoru w swoim biurze. Żonę zaskoczył taki obrót spraw: jej zdaniem mąż nie miał żadnych problemów. Po jego śmierci wyszły na jaw poważne malwersacje. Traf chciał, że Groven był przyjacuelem Mikaela Brenne’a, który postanowił zainteresować się tematem.

Nie jest to jedyna sprawa, która wyciąga Mikaela z dołka, w którym zagrzebał się po dramatycznych wydarzeniach, o których czytaliśmy w finale powieści Na własną rękę. Dla mnie tego życia osobistego nadal jest trochę za dużo. Moim zdaniem, tracą na tym sprawy sądowe, choć - trzeba to przyznać - autor umiejętnie pokazuje, w jaki sposób depresja i kiepski stan psychiczny głównego bohatera znajdują swój oddźwięk w procesie.

Jest mrocznie, jest dość beznadziejnie i depresyjnie, a przy tym powieść przez cały czas trzyma w przy lekturze i nakazuje kontynuować „jeszcze jeden rozdział”. Polecam bardziej miłośnikom kryminałów z psychologicznym wątkiem niż thrillerów prawniczych.

Bjørn Groven zastrzelił się pewnego wieczoru w swoim biurze. Żonę zaskoczył taki obrót spraw: jej zdaniem mąż nie miał żadnych problemów. Po jego śmierci wyszły na jaw poważne malwersacje. Traf chciał, że Groven był przyjacuelem Mikaela Brenne’a, który postanowił zainteresować się tematem.

Nie jest to jedyna sprawa, która wyciąga Mikaela z dołka, w którym zagrzebał się po...

Słabszy tom od poprzedniego. Pierwszego nie czytałam niestety- już na niego poluje :) Mimo, że główny bohater miał w tym tomie wiele problemów (depresja, ataki paniki) to przez to stał się bardziej ludzki i realny, bo kto by dał sobie radę z taka ilością trupów w swoim życiu? Uwielbiam powieści, w których akcja rozgrywa się na sali sądowej dlatego też sięgnę po wcześniejsze tj 1 tom jak i 2 następne.

Słabszy tom od poprzedniego. Pierwszego nie czytałam niestety- już na niego poluje :) Mimo, że główny bohater miał w tym tomie wiele problemów (depresja, ataki paniki) to przez to stał się bardziej ludzki i realny, bo kto by dał sobie radę z taka ilością trupów w swoim życiu? Uwielbiam powieści, w których akcja rozgrywa się na sali sądowej dlatego też sięgnę po wcześniejsze...

Cóż tu dużo mówić? Jestem fanem kryminałów sądowych! Od czasów Grishama rzucam się na takie pozycje jak pelikan na ryby. I tu się nie zawiodłam.

Proszę Państwa! Targany demonami adwokat jest? Jest. Zagmatwana, nie do wygrania sprawa jest? Jest! Piękna niewiasta jest? Jest. Dużo powikłanych wątków pobocznych jest? Jest. Kulminacyjna rozprawa na której targany demonami adwokat błyskotliwie ratuje swoje klienta jest? Jest.

No i czegóż chcieć więcej...

Cóż tu dużo mówić? Jestem fanem kryminałów sądowych! Od czasów Grishama rzucam się na takie pozycje jak pelikan na ryby. I tu się nie zawiodłam.

Proszę Państwa! Targany demonami adwokat jest? Jest. Zagmatwana, nie do wygrania sprawa jest? Jest! Piękna niewiasta jest? Jest. Dużo powikłanych wątków pobocznych jest? Jest. Kulminacyjna rozprawa na której targany demonami...

Wróciłem do Tvedta po długiej przerwie i jak zwykle nie zawiodłem się. W tej książce parę wątków łączy się ze sobą, problemy osobiste głównego bohatera, przeplatają się losy jego bliskich i pojawiają się osoby, które na pierwszy rzut oka nie odegrają żadnej roli w tej historii. Brawo za budowanie napięcia, polecam.

Wróciłem do Tvedta po długiej przerwie i jak zwykle nie zawiodłem się. W tej książce parę wątków łączy się ze sobą, problemy osobiste głównego bohatera, przeplatają się losy jego bliskich i pojawiają się osoby, które na pierwszy rzut oka nie odegrają żadnej roli w tej historii. Brawo za budowanie napięcia, polecam.

Po raz kolejny nie zawiodłam się ! Zawroty akcji, rzeczywiste opisy wciągają czytelnika. Jestem najbardziej na tak.

Po raz kolejny nie zawiodłam się ! Zawroty akcji, rzeczywiste opisy wciągają czytelnika. Jestem najbardziej na tak.

niestety, każdy kolejny tom przygód mecenasa Brenne oceniam coraz niżej;

niestety, każdy kolejny tom przygód mecenasa Brenne oceniam coraz niżej;

Treściwie i w napięciu.

Treściwie i w napięciu.

3. część historii Mikaela. Tym razem spokojniej. Nie było większego dramatu, ale nudy również. Momentami autor próbuje pisać gornolotnie, aż nadto; nie ma to czekałem. Czytałem z dużym zaciekawieniem.

3. część historii Mikaela. Tym razem spokojniej. Nie było większego dramatu, ale nudy również. Momentami autor próbuje pisać gornolotnie, aż nadto; nie ma to czekałem. Czytałem z dużym zaciekawieniem.

Bardzo dobrze się czyta

Bardzo dobrze się czyta