W przepiękny sposób opisane blaski i cienie zawodu aktora. Opisane życie u boku człowieka silnego, ale i wrażliwego, bo aktor jest wrażliwcem.
Pani Agnieszka - malarka z wielką delikatnością opisała życie też z artystą.
Ktoś kto powiedział, że za mało w książce jest pana Macieja jest w błędzie. Cała książka jest o NIM trzeba tylko przeczytać ją z uwagą i empatią. Bardziej " przeżyć " niż " odklepać "
To nie jest harlequin czy portal sensacyjny. Codzienne zmaganie się z rzeczywistością każdego z nas nie jest spektakularne.
Mam wrażenie, że jako społeczeństwo postrzegamy aktorów przez pryzmat Hollywood i czerwonego dywanu. Nasze realia są niestety szarą codziennością.

" Teatr jest dla aktora tym samym, czym kościół dla księdza. Miejscem pracy i świątynią zarazem.
Warsztat aktorski to umiejętność stworzenia postaci, a nie kopii. Sztuka aktorska to nie tylko umiejętność przebywania na środku sceny, co oczywiście może być paraliżujące.
To także umiejętność stania w ciemnym kącie albo pojawiania się w świetle błyskawicy.
Aktor drugoplanowy musi pogodzić się z tym, że stanowi tylko przyprawę dania głównego. Ale na pocieszenie ma świadomość, że bez tej przyprawy danie główne byłoby pozbawione smaku.
Ograniczenia stawia także życie - oferując nieciekawe role, małe role, głupie role. "

W przepiękny sposób opisane blaski i cienie zawodu aktora. Opisane życie u boku człowieka silnego, ale i wrażliwego, bo aktor jest wrażliwcem.
Pani Agnieszka - malarka z wielką delikatnością opisała życie też z artystą.
Ktoś kto powiedział, że za mało w książce jest pana Macieja jest w błędzie. Cała książka jest o NIM trzeba tylko przeczytać ją z uwagą i empatią. Bardziej ...

Ta książka to ogromna niespodzianka. Gdy na jednej z grup zobaczyłam okładkę musiałam się upewnić czy dobrze widzę. Książka o Maćku (nie Macieju albo Marianie – ale o tym dowiedzą się ci, którzy po nią sięgną…) Kozłowskim – jednym z moim ulubionych polskich aktorów, którego dosłownie każde filmowe wcielenie uwielbiam. Nie jest to jednak jego biografia, chociaż czytelnik pozna sporo faktów na temat aktora.

Ta książka to wspomnienia napisane przez jego ukochaną, którą w końcu poślubił, z którą jednak nie spędził zbyt wiele czasu. To książka o ich miłości, codzienności i niecodzienności. Autorka-malarka w bardzo pięknych słowach wspomina tę ich wielką miłość, która ciągle trwa. To również książka o fizycznym rozstaniu z Maćkiem i o tym jak sobie z nim poradziła.

C.D.: https://czytany-blog.blogspot.com/

Ta książka to ogromna niespodzianka. Gdy na jednej z grup zobaczyłam okładkę musiałam się upewnić czy dobrze widzę. Książka o Maćku (nie Macieju albo Marianie – ale o tym dowiedzą się ci, którzy po nią sięgną…) Kozłowskim – jednym z moim ulubionych polskich aktorów, którego dosłownie każde filmowe wcielenie uwielbiam. Nie jest to jednak jego biografia, chociaż czytelnik...

Nie jest to biografia - co też autorka niejednokrotnie podkreślała. To po prostu jej osobiste wspomnienia związane z osobą Maćka Kozłowskiego. Zatem nie znajdzie się tu zbyt wiele faktów i anegdot, dotyczących życia aktora. Ale mimo wszystko książka zaciekawia, ma jakiś szczególny klimat, do tego napisana została bardzo dobrym językiem, bogatym w anegdoty i mądre cytaty, złote myśli. Z pewnością nie był to czas stracony, choć o samym Maćku Kozłowskim nie dowiedziałam się zbyt wielu rzeczy.

Nie jest to biografia - co też autorka niejednokrotnie podkreślała. To po prostu jej osobiste wspomnienia związane z osobą Maćka Kozłowskiego. Zatem nie znajdzie się tu zbyt wiele faktów i anegdot, dotyczących życia aktora. Ale mimo wszystko książka zaciekawia, ma jakiś szczególny klimat, do tego napisana została bardzo dobrym językiem, bogatym w anegdoty i mądre cytaty,...

Miałam duży problem z przyznaniem oceny tej książce, bo:
1. z jednej strony pięknie napisana, skłaniająca do refleksji, z ogromnym dystansem do choroby i śmierci pana Maćka Kozłowskiego.
2. z drugiej strony spodziewałam się zdecydowanie więcej faktów z życia aktora, tego co robił, czym się zajmował, może jakiś anegdotek, nieznanych szerszej publiczności faktów z życia autora.
Skończyłam czytać z ogromnym niedosytem dlatego tylko 5

Miałam duży problem z przyznaniem oceny tej książce, bo:
1. z jednej strony pięknie napisana, skłaniająca do refleksji, z ogromnym dystansem do choroby i śmierci pana Maćka Kozłowskiego.
2. z drugiej strony spodziewałam się zdecydowanie więcej faktów z życia aktora, tego co robił, czym się zajmował, może jakiś anegdotek, nieznanych szerszej publiczności faktów z życia...

Piękna, refleksyjna pozycja napisana po śmierci aktora Macieja Kozłowskiego przez jego żonę. Podziwiałam dystans autorki do opisywanej historii ich małżeństwa i walki z chorobą, a póżniej zaakceptowania śmierci pana Macieja. Ile siły było w tej kobiecie, by w takim stylu przejść tę drogę, godne szacunku. Polecam!

Piękna, refleksyjna pozycja napisana po śmierci aktora Macieja Kozłowskiego przez jego żonę. Podziwiałam dystans autorki do opisywanej historii ich małżeństwa i walki z chorobą, a póżniej zaakceptowania śmierci pana Macieja. Ile siły było w tej kobiecie, by w takim stylu przejść tę drogę, godne szacunku. Polecam!

Z podwójną przyjemnością przeczytałem tę pozycję: 1 - wylicytowałem na aukcji wiedząc na co zostaną wydatkowane środki, 2 - otrzymałem ją z osobistą dedykacją autorki. Powyższe pozwoliło przeczytać jak można stracić najważniejszą osobę i być w zgodzie ze światem. Duża dawka miłości i pozytywnego spojrzenia na kolejny dzień "po".

Z podwójną przyjemnością przeczytałem tę pozycję: 1 - wylicytowałem na aukcji wiedząc na co zostaną wydatkowane środki, 2 - otrzymałem ją z osobistą dedykacją autorki. Powyższe pozwoliło przeczytać jak można stracić najważniejszą osobę i być w zgodzie ze światem. Duża dawka miłości i pozytywnego spojrzenia na kolejny dzień "po".

Nikt inny nie mógł tego napisać ...

Piękne wspomnienie.

Nikt inny nie mógł tego napisać ...

Piękne wspomnienie.

Czytałam i płakałam. "Mazałam się i rozczulałam nad sobą" jak stwierdziła autorka.Ktoś mi najbliższy,ktoś,kto też odszedł zbyt szybko-nosił również imię Marian- a mówiono do niego i o nim "Maciek" (przypadek, a może - znak dla mnie?)
Piękna książka i mądra. Bardzo mi się te uwagi i przemyślenia filozoficzne podobały - pobudziły mnie do refleksji nad samą sobą i nad moją stratą.Podoba mi się też styl pisania Agnieszki Kowalskiej- jej dowcip, uśmiech przez łzy, dystans do siebie i życia.Na pewno sięgnę po jej inne książki.

Czytałam i płakałam. "Mazałam się i rozczulałam nad sobą" jak stwierdziła autorka.Ktoś mi najbliższy,ktoś,kto też odszedł zbyt szybko-nosił również imię Marian- a mówiono do niego i o nim "Maciek" (przypadek, a może - znak dla mnie?)
Piękna książka i mądra. Bardzo mi się te uwagi i przemyślenia filozoficzne podobały - pobudziły mnie do refleksji nad samą sobą i nad moją...

Dostałam nie to, czego oczekiwałam i stąd taka ocena a nie inna. Zakładałam, że jeśli biorę w ręce książkę o Macieju Kozłowskim to będzie ona przede wszystkim o Macieju Kozłowskim. Chciałam się dowiedzieć czegoś więcej o tym świetnym,chociaż zazwyczaj drugoplanowym aktorze. Większość opowieści to niestety (dla mnie: niestety) rozważania autorki a zarazem żony bohatera. Szkoda.

Dostałam nie to, czego oczekiwałam i stąd taka ocena a nie inna. Zakładałam, że jeśli biorę w ręce książkę o Macieju Kozłowskim to będzie ona przede wszystkim o Macieju Kozłowskim. Chciałam się dowiedzieć czegoś więcej o tym świetnym,chociaż zazwyczaj drugoplanowym aktorze. Większość opowieści to niestety (dla mnie: niestety) rozważania autorki a zarazem żony bohatera. Szkoda.

Wzruszająca i piękna.

Wzruszająca i piękna.