Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę pochłonęłam w jeden dzień, więc była ciekawa, ale miałam ochotę rzucić nią o ścianę, bo reakcje głównej bohaterki są tak nienaturalne i dziwne, że aż mnie wyprowadzały z równowagi. Temat jest ciekawy, ale robienie ze wspólnoty katolickiej swego rodzaju sekty, to grube nadużycie. Dlaczego? Bo, o ile w każdej wspólnocie znajdą się zdewociałe berety czy zaślepione i obłudne jednostki, to jednak całe społeczności już nie. Poszczególne sceny w książce stają się nagle intrygujące, aby urwać się w najmniej oczekiwanym momencie, np. wtedy, gdy główna bohaterka powinna zareagować, a nie przyjmować jak ubogi w torbę. Nikt normalny tak się nie zachowuje, a już tym bardziej prawie-neofitka z wyskokową przeszłością. Tak czy inaczej uznaję książkę za ciekawą.