81/2021
Kazimierz Brusikiewicz, Janusz Bukowski, Jacek Chmielnik, Grzegorz Ciechowski, Krzysztof Klenczon, Marian Łącz, Ada Rusowicz, Ewa Sałacka, Katarzyna Sobczyk, Aleksandra Śląska, Daria Trafankowska, Roman Wilhelmi, Andrzej Zaucha...
Niektórzy pamiętani, inni nieco zapomnieni, inni zapominani.

Na książkę Małgorzaty Puczyłowskiej składają się minibiografie poszczególnych postaci oraz zapisy rozmów z ich dziećmi, dziś już dorosłymi i dojrzałymi ludźmi patrzącymi wstecz i rozumiejącymi lepiej (lub całkowicie) wybory i decyzje swych rodziców podejmowane onegdaj.
Życie, jak wiadomo, potrafi pisać scenariusze, jakich nie wymyśliliby laureaci Oscarów w tej kategorii - zatem przedstawione historie opisują różne dramatyczne sytuacje, decyzje i ich konsekwencje.
Niektórzy wielcy Artyści nie sprawdzali się jako rodzice, inni rezygnowali z karier poświęcając się rodzinie. Jeszcze inni - godzili różne sfery życia. Wszyscy jednak odcisnęli swe piętno na polskiej kulturze i odeszli za wcześnie. A odchodzili także w dramatycznych okolicznościach np. w wyniku morderstwa, wypadków komunikacyjnych, ukąszenia osy...

O ile - choćby mniej więcej - znamy losy tych postaci, to nie mamy raczej pojęcia o drogach życiowych wybranych przez ich dzieci.
I tu dowiadujemy się równie ciekawych historii.
Bo czasem jabłko pada niedaleko od jabłoni. A czasem... potoczy się tak daleko, jak to tylko możliwe. Synowie i córki gwiazd kina czy estrady niekiedy realizują się w podobnych zawodach, inni nie mają z tymi domenami nic wspólnego, nawet zmieniają nazwisko, jeszcze inni mierzą się z traumami dzieciństwa i chcieliby zapomnieć o wielu rzeczach...

Ta książka to samo życie.
Do czytelnika dociera, że jego idole to wybitni artyści, ale jednocześnie - zwykli ludzie, wraz ze swymi słabościami, głupotą, niedojrzałością, fobiami i dziesiątkami ludzkich przywar.

Wielkim atutem tego wydawnictwa jest bardzo obfity materiał zdjęciowy, głównie z archiwów rodzinnych, dzięki czemu mamy okazję podpatrzeć życie codzienne artystycznych rodzin w czasach minionego ustroju.
Choć, czy tak do końca, minionego... to już pytanie na inną okazję ;)

81/2021
Kazimierz Brusikiewicz, Janusz Bukowski, Jacek Chmielnik, Grzegorz Ciechowski, Krzysztof Klenczon, Marian Łącz, Ada Rusowicz, Ewa Sałacka, Katarzyna Sobczyk, Aleksandra Śląska, Daria Trafankowska, Roman Wilhelmi, Andrzej Zaucha...
Niektórzy pamiętani, inni nieco zapomnieni, inni zapominani.

Na książkę Małgorzaty Puczyłowskiej składają się minibiografie...

Świetna. Wspomnienia przyjaciół i dzieci znanych ludzi, których już nie ma. Jedne smutne, inne wesołe, ale wszystkie bardzo ciekawe.

Świetna. Wspomnienia przyjaciół i dzieci znanych ludzi, których już nie ma. Jedne smutne, inne wesołe, ale wszystkie bardzo ciekawe.

Wspomnienia o artystach przedwczewśnie zmarłych . Relacje znajomych i dzieci naznaczone tragiczną śmiercią . Dość smutne , pełne żalu i niedomówień, rozbite rodziny , nieszczęśliwe dzieci. Dość przygnębiające.

Wspomnienia o artystach przedwczewśnie zmarłych . Relacje znajomych i dzieci naznaczone tragiczną śmiercią . Dość smutne , pełne żalu i niedomówień, rozbite rodziny , nieszczęśliwe dzieci. Dość przygnębiające.

Na samym początku najważniejsze. Wielki szacunek należy się autorce za dwie rzeczy. Po pierwsze - za zebranie mnóstwa unikatowych, interesujących prywatnych materiałów (nie tylko fotograficznych!),nie do znalezienia nigdzie indziej. Po drugie - za uniknięcie grzechu śmiertelnego wielu innych autorów, jakim jest wciskanie na siłę siebie i swoich opinii w książce do tego nieprzeznaczonej. Niewielu potrafi oprzeć się pokusie brzydkiej, ale często skutecznej autopromocji na grzbiecie kogoś znanego, tym bardziej podziwiam ludzi, którym taka postawa jest obca.

Historie opowiedziane w "Być dzieckiem legendy" zasadniczo dzielą się na dwa rodzaje. Przyjemnie czyta się te, w których pomimo wszelkich perturbacji relacje rodzinne pozostawały zdrowe, a uczestnicy wydarzeń ogólnie byli/są szczęśliwi. Problem zaczyna się przy pozostałych... Nie jest to broń Boże zarzut. Raczej pewien przyczynek do refleksji nad cienką granicą pomiędzy opowiadaniem o swoim życiu, a praniem prywatnych brudów. Najlepiej podsumowuje to myśl, która przyszła mi do głowy w trakcie lektury: "Wolałabym tego nie wiedzieć".

Mimo zapowiedzi ukazania się drugiej części minęło już 5 lat, a kontynuacji ani widu ani słychu. Pani Małgorzato, czekamy!

Na samym początku najważniejsze. Wielki szacunek należy się autorce za dwie rzeczy. Po pierwsze - za zebranie mnóstwa unikatowych, interesujących prywatnych materiałów (nie tylko fotograficznych!),nie do znalezienia nigdzie indziej. Po drugie - za uniknięcie grzechu śmiertelnego wielu innych autorów, jakim jest wciskanie na siłę siebie i swoich opinii w książce do tego...

Bardzo ciekawa pozycja.Sporo informacji o wybranych,znanych postaciach,takich faktów z życia zawodowego i sporo z prywatnego.Najpierw wspomnienia autorki,potem to co zostało w pamięci dorosłym już dzieciom.Z tych pierwszych wspomnień dowiadujemy się jakim kto był artystą,człowiekiem,z tych drugich jakim rodzicem w oczach własnych pociech.Duża dawka po prostu ludzkich postaw:tych dobrych i tych gorszych.Czyta się szybko,wspomnienia wciągają,często zestawiałam je z tym co sama wiedziałam o danej osobie.No i dużo,i bardzo ciekawych zdjęć.Warto!

Bardzo ciekawa pozycja.Sporo informacji o wybranych,znanych postaciach,takich faktów z życia zawodowego i sporo z prywatnego.Najpierw wspomnienia autorki,potem to co zostało w pamięci dorosłym już dzieciom.Z tych pierwszych wspomnień dowiadujemy się jakim kto był artystą,człowiekiem,z tych drugich jakim rodzicem w oczach własnych pociech.Duża dawka po prostu ludzkich...

Nie cierpię książek wspomnieniowo-biograficznych, ponieważ uważam, że codzienne życie jest zwyczajnie nudne i wolę poczytać o czymś "z palca wyssanym". Po tę pozycję sięgnęłam ze względu na umieszczone na okładce zdjęcie Grzegorza Ciechowskiego z córką. Słucham Republiki od lat i po prostu byłam ciekawa wspomnień o Obywatelu GC. Ku swojemu zdziwieniu przeczytałam całą w naprawdę krótkim czasie i jestem nią zachwycona. Może dlatego, że jest dowodem na to, że bycie sławnym nie jest tak proste jak się wszystkim wydaje? Że żyjąc w blasku fleszy dużo trzeba poświęcić?

Nie cierpię książek wspomnieniowo-biograficznych, ponieważ uważam, że codzienne życie jest zwyczajnie nudne i wolę poczytać o czymś "z palca wyssanym". Po tę pozycję sięgnęłam ze względu na umieszczone na okładce zdjęcie Grzegorza Ciechowskiego z córką. Słucham Republiki od lat i po prostu byłam ciekawa wspomnień o Obywatelu GC. Ku swojemu zdziwieniu przeczytałam całą w...

W książce poznajemy sylwetki przedwcześnie zmarłych artystów. Poznajemy ich od strony prywatnej, wypowiadają się ich najbliżsi. Przeczytałam ją jednym tchem. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, dowiedziałam się jakimi byli ludźmi. W niektórych przypadkach może lepiej byłoby nie wiedzieć...
Roman Wilhelmi - tak go lubię jako aktora. I takie przeżyłam rozczarowanie, gdy się dowiedziałam jakim był człowiekiem...
Kasia Sobczyk. Po prostu szkoda słów. Aż mnie nerwy ponosiły jak o niej czytałam. Parę razy padało tłumaczenie - no bo ona była przede wszystkim artystką.
Dla mnie rzekomy artysta, który jako człowiek jest nic nie wart - jest żadnym "artystą".

W książce poznajemy sylwetki przedwcześnie zmarłych artystów. Poznajemy ich od strony prywatnej, wypowiadają się ich najbliżsi. Przeczytałam ją jednym tchem. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, dowiedziałam się jakimi byli ludźmi. W niektórych przypadkach może lepiej byłoby nie wiedzieć...
Roman Wilhelmi - tak go lubię jako aktora. I takie przeżyłam rozczarowanie, gdy...

Ciekawa książka. Czekam na cdn!

Ciekawa książka. Czekam na cdn!