Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Do kobiet dla których spalony może być kotlet na patelni nie zaliczam się od dawna, jednak zasady piłki nożnej znałam do tej pory dość pobieżnie.

Jako, że od Euro 2012 mecze oglądam bardzo chętnie i, co tu dużo mówić, ekspresyjnie, uznałam, że to pozycja obowiązkowa.

Dariusz Rekosz bardzo zręcznie i lekko wprowadza nas w tajniki piłki nożnej : od historii powstania tej dyscypliny (co do tego skąd się ona wzięła nadal nie ma jednej wersji),przez zasady, hipotetyczne sytuacje aż po złotą dwudziestkę piłkarzy. Tekst doskonale dopełniają ilustracje, dzięki którym łatwiej zrozumieć opisywane fragmenty gry. Momentami można się nieźle uśmiać, co uważam za dodatkową zaletę książki, gdyż w gąszczu wszystkich zasad można by przysnąć.

Najbardziej zaskoczyły mnie dwie rzeczy, o których wcześniej nie miałam bladego pojęcia :

*Wiadomo, że gdy dogrywka nie zakończy się rozstrzygnięciem meczu, dyktowane są rzuty karne. Gdy seria 5 rzutów nadal nie wyłoni zwycięzcy, powtarza się je. Ok, ale... w ostateczności można wylosować zwycięzcę !

Taka sytuacja miała miejsce w 1968 roku w meczu między ZSRR a Włochami. Rzut monetą zapewnił zwycięstwo Włochom.

*Grę w meczu towarzyskim symbolicznie może rozpocząć osoba postronna np. król, prezydent, szejk czy... żona prezesa klubu ! Chciałabym zobaczyć jak królowa Elżbieta wprowadza piłkę do gry :)

Czy mecz może się odbyć, gdy na boisku jest siedmiu zawodników?

A pięciu?

Jak zakłada się wózek?

Czy da się wygrać mecz, strzelając gola ręką? (Podpowiem, że, wbrew temu co Wam się zdaje, da się)

Co to znaczy podać w uliczkę?

A założyć siatkę?

Sprawdźcie sami ! Zaręczam, że warto.

Do kobiet dla których spalony może być kotlet na patelni nie zaliczam się od dawna, jednak zasady piłki nożnej znałam do tej pory dość pobieżnie.

Jako, że od Euro 2012 mecze oglądam bardzo chętnie i, co tu dużo mówić, ekspresyjnie, uznałam, że to pozycja obowiązkowa.

Dariusz Rekosz bardzo zręcznie i lekko wprowadza nas w tajniki piłki nożnej : od historii powstania tej...

Skusiłam się na dziełko pod wdzięcznym tytułem "Futbologika" i obiecałam sobie, że drugi raz tego samego błędu nie popełnię, ze zrozumiałą więc nieufnością podchodziłam do książeczki Rekosza. Że okładka dziecinna? Że obrazki słodkie, miękką kreską rysowane? Jeśli nawet w założeniu książka była skierowana do czytelnika poniżej 18 roku życia, to trzeba oddać autorowi, że potraktował odbiorców z większym szacunkiem, niż grupa z bożej łaski autorów "Futbologiki", ponieważ "przystępnie, jasno i zrozumiale" w tym wypadku nie oznacza "robiąc z czytelnika idiotę".
Dariusz Rekosz rzeczywiście przedstawia zasady gry w piłkę jasno i przystępnie, co nie znaczy absolutnie, że cokolwiek upraszcza - w książce nie brakuje bowiem omówień sytuacji spornych, konfliktowych lub kontrowersyjnych, zawartych w formie pytań i odpowiedzi.
Do tego jeszcze trochę ciekawostek i biogramów największych piłkarzy, garść faktów i fakcików z historii piłki nożnej, szczypta humoru i w ten sposób powstał przewodnik co najmniej godny uwagi.

Skusiłam się na dziełko pod wdzięcznym tytułem "Futbologika" i obiecałam sobie, że drugi raz tego samego błędu nie popełnię, ze zrozumiałą więc nieufnością podchodziłam do książeczki Rekosza. Że okładka dziecinna? Że obrazki słodkie, miękką kreską rysowane? Jeśli nawet w założeniu książka była skierowana do czytelnika poniżej 18 roku życia, to trzeba oddać autorowi, że...