Świetnie było wrócić do lat 90-tych. Niestety były to czarne lata polskiej piłki, o czym mówi przede wszystkim wywiad z Maciejem Szczęsnym. Mocny jest, szacun że tak otwarcie wypunktował patologię tamtych lat.
Najbardziej mi się podobały teksty o Maradonie, Gascoigne, Jugosławii, Tapie czy Parmie. Wyjaśnione co i jak się działo wtedy z tymi osobami. Otwiera oczy, bo człowiek znał te historie tylko wyrywkowo w zasadzie.
Ciekawe było czytając o Weah, Dohertym (niespełnionym talencie MU),który tekst dał dużo do myślenia. Historia napisana przez Steca o tym jak dziś piłką atakują nas codziennie też zmusza do refleksji.
Ale niestety były też teksty słabe, najbardziej zawiodłem się tym o Citko. Żadnej puenty, nic odkrywczego i krótko. Zmarnowany potencjał. O piłce kobiecej nie chciało mi się za bardzo czytać mówiąc szczerze.
Ogólnie daje 9/10 bo szukałem czegoś co lata 90-te właśnie fajnie opisze. Stąd świetnie się czytało też "Gegenpressing i Tiki-taka" od Coxa.
Ktoś wie kiedy kolejny numer Kopalni?
Arkadiusz Onyszko co prawda nie zrobił wielkiej kariery, chociaż z drugiej strony liga duńska zawsze była wyżej notowana niż polska, ale i tak jest to niezwykle ciekawa autobiografia. Pokazuje zwłaszcza, że kariera sportowa może być zniszczona przez zasady politycznej poprawności, o czym prawie przekonał się teraz Szymon Marciniak. Fajerwerków więc może nie ma, ale jest to w wielu sprawach pouczająca lektura.