Właśnie dobiłem do strony numer 200 i się poddałem. Żal i rozgoryczenie. Zamówiłem książkę pana Wolskiego, nie znając wcześniej jego twórczości. Czytając krótkie opisy, byłem jednak podjarany maksymalnie. Alternatywna historia XX wieku, Polska mocarstwem, toż to materiał na jakieś uniwersum! Tak myślałem. Czekałem na opisy miast, ludzi, gospodarki, sceny politycznej i podobnych tematów, wykreowanych przez autora. Pięknie wplecionych w jakąś historię powodującą rumieńce na licach. Do tego wartkiej akcji z bohaterem przeniesionym do innej rzeczywistości. Nic takiego nie zastałem, może oczekiwałem zbyt wiele? Ślamazarne tempo, jakieś tam historyczne opisy na poziomie podręcznika szkolnego (suchość beznamiętnych faktów). Bohaterowie nijacy i szczątkowi. Nie porwało mnie, ani na poziomie narracji czy dialogów. Takie to byle jakie. Coś w stylu pięknego samochodu, a jak wsiądziesz to szyby na korbkę, klima wali grzybem, welur podziurawiony od petów i tylko 85 koni, że bardziej się toczy niż jedzie. Jest mi przykro, idę się opchać ze smutku naleśnikami z czekoladą.

Właśnie dobiłem do strony numer 200 i się poddałem. Żal i rozgoryczenie. Zamówiłem książkę pana Wolskiego, nie znając wcześniej jego twórczości. Czytając krótkie opisy, byłem jednak podjarany maksymalnie. Alternatywna historia XX wieku, Polska mocarstwem, toż to materiał na jakieś uniwersum! Tak myślałem. Czekałem na opisy miast, ludzi, gospodarki, sceny politycznej i...

Po przeczytaniu Wallenroda od razu sięgnąłem po Mocarstwo, bo byłem bardzo ciekawy, jak potoczyły się losy Polski w alternatywnym świecie. Alternatywny świat okazał się bardzo ciekawy, autor sprytnie umieścił w nim bohaterów poprzedniej książki, a także postacie historyczne, które tutaj dostały nową rolę. Fabuła jest ciekawa, przygody głównego bohatera śledzi się z zaciekawieniem i pewnie nie jedna osoba sobie pomyślała, co by było, gdyby sama trafiła do takiego alternatywnego świata. Zakończenie książki jest raczej otwarte, mam nadzieję, że autor napisze kolejną część tej historii. Polecam tym, którzy lubią rozważania "co by było gdyby".

Po przeczytaniu Wallenroda od razu sięgnąłem po Mocarstwo, bo byłem bardzo ciekawy, jak potoczyły się losy Polski w alternatywnym świecie. Alternatywny świat okazał się bardzo ciekawy, autor sprytnie umieścił w nim bohaterów poprzedniej książki, a także postacie historyczne, które tutaj dostały nową rolę. Fabuła jest ciekawa, przygody głównego bohatera śledzi się z...

Jedna z najlepszych książek Pana Wolskiego. Porywająca akcja, świetne dialogi oraz mnóstwo aluzji do współczesnego świata sprawia, że świetnie czyta się tę pozycję.

Jedna z najlepszych książek Pana Wolskiego. Porywająca akcja, świetne dialogi oraz mnóstwo aluzji do współczesnego świata sprawia, że świetnie czyta się tę pozycję.

Książka ta fajnie komponuje się z "Wallenrodem", fabuła jest bardzo ciekawa i przede wszystkim w wielu miejscach zabawna. Czuję jednak niedosyt - autor mógł bardziej puścić wodzę fantazji, jak by ta mocarstwowa Polska wyglądała. Zdecydowanie za mało opisów otoczenia!

Książka ta fajnie komponuje się z "Wallenrodem", fabuła jest bardzo ciekawa i przede wszystkim w wielu miejscach zabawna. Czuję jednak niedosyt - autor mógł bardziej puścić wodzę fantazji, jak by ta mocarstwowa Polska wyglądała. Zdecydowanie za mało opisów otoczenia!

Marcin Wolski pisze dużo i nie zawsze jest w wysokiej formie. Większość jego książek, na które trafiałem ostatnio było na znacznie niższym poziomie niż "Agent dołu", "Pies w studni" czy "Według św. Malachiasza".

Na tym tle "Mocarstwo" wyróżnia się na plus. Pomysł alternatywnej rzeczywistości, w której Polska wygrywa II wojnę światową może nie jest zbyt oryginalny, ale autor porusza się w nim zgrabnie i z humorem. Akcja jest wartka i zaskakująca. Dobra rozrywka.

Marcin Wolski pisze dużo i nie zawsze jest w wysokiej formie. Większość jego książek, na które trafiałem ostatnio było na znacznie niższym poziomie niż "Agent dołu", "Pies w studni" czy "Według św. Malachiasza".

Na tym tle "Mocarstwo" wyróżnia się na plus. Pomysł alternatywnej rzeczywistości, w której Polska wygrywa II wojnę światową może nie jest zbyt oryginalny, ale...

Historia alternatywna. Napisana tak, że czyta się z zapartym tchem.

Historia alternatywna. Napisana tak, że czyta się z zapartym tchem.

Alternatywna wersja historii.
Ciekawy pomysł, dobrze się czyta.
Polecam

Alternatywna wersja historii.
Ciekawy pomysł, dobrze się czyta.
Polecam

Wolski lubuje się w wizjach alternatywnych historii do czego wielokrotnie przyzwyczaił swoich czytelników.Niestety z tych wszystkich tytułów książek opisujących alternatywne wizje historii ta jest najsłabsza.Autor za dużo uwagi poświęca róznym koneksjom rodzinnych w alternatywnej historii.Za dużo szczegółów.Lubie książki Wolskiego choć nie zgadzam się z jego wiarą w idealizm jaka to Polska byłaby wspaniała jakby nie było 2 wojny i komunizmu.Wiara Wolskiego w Polaków jest bardzo idealistyczna,niestety wystarczy poczytać jakikolwiek rocznik statystyczny np z 1938 roku i porównać go z poziomem życia na zachodzie to różnice w ilości auta,odbiorników radiowych ,standardem mieszkań była porażająca.Polska byłą bardzo biednym krajem,rozdartym narodowościowo ,bez identyfikacji państwowej 90% obywateli. Nie wierze by świat z marzeń Wolskiego jaka Polska byłaby wspaniała mógł się ziścić nawet gdyby nie było 2 wojny i nie byłoby komunizmu.

Wolski lubuje się w wizjach alternatywnych historii do czego wielokrotnie przyzwyczaił swoich czytelników.Niestety z tych wszystkich tytułów książek opisujących alternatywne wizje historii ta jest najsłabsza.Autor za dużo uwagi poświęca róznym koneksjom rodzinnych w alternatywnej historii.Za dużo szczegółów.Lubie książki Wolskiego choć nie zgadzam się z jego wiarą w...

(recenzja pierwotnie ukazała się na Szortal.com)

Siłą rozpędu?

Hubert Przybylski

Z kontynuacjami książek bywa różnie. Takie jest zbójeckie prawo natury, że raz się autorom udaje napisać coś równie jak pierwsza książka dobrego, a raz wręcz przeciwnie. Przykład z naszego fantastycznego podwórka: Kres i Sapkowski. U Kresa wszystkie części Księgi Całości są na mniej więcej równym poziomie, podczas gdy saga wiedźmińska Sapkowskiego z tomu na tom słabnie w oczach (tak, to moja subiektywna opinia),choć przyznaję, że nie jest to tak spektakularny spadek jakości, jak w przypadku Hellera i kontynuacji "Paragrafu 22" (konwencja genewska zabrania podawania jej tytułu). A jak to jest z Marcinem Wolskim i "Mocarstwem" - jego nową powieścią, której akcja dzieje się w znanym z "Wallenroda" alternatywnym uniwersum? Cóż...

Jest maj 1982 roku, w naszej Polsce trwa właśnie stan wojenny. Marek Kopiński jest zwykłym facetem dochodzącym do trzydziestki. Rozwiedziony, mieszka z matką, pracuje w telewizji, trochę udziela się w Solidarności, a szarość życia codziennego urozmaica sobie miłosnymi podbojami. I to przez jeden z nich, a konkretnie - uciekając przed zazdrosnym narzeczonym swojego kolejnego "podboju" - przenosi się do świata alternatywnego, w którym nie było września '39 i okupacji hitlerowskiej, ani prawie czterdziestu lat komuny, a Polska jest światowym mocarstwem. Tyle, że alternatywni Polacy muszą bardzo mocno starać się, żeby państwo utrzymało swoją pozycję. Z każdej strony czyhają wrogowie, wszędzie kłębią się spiski, intrygi i konflikty, a nasz bohater wpada w sam środek tego chaosu. Czy bohaterka poprzedniej części, Halina Szymańska, pomoże mu się z tego wyplątać? Czy też przeważą racje stanu i Marek zostanie poświęcony dla ocalenia Polski?

"Wallenrod" nie miał wg. mnie prawie żadnych wad, dlatego teraz zacznę od tego, co mi się w "Mocarstwie" nie podoba. Pierwsza rzecz, to powtórzenia względem pierwszej części cyklu (chyba mogę tak powiedzieć). Jestem względnie świeżo po jej przeczytaniu i może dlatego tak mnie raziły przypomnienia dotyczące nawet nie tyle samej jego fabuły, co alternatywnej historii Polski i świata. Wolski wykonał w "Wallenrodzie" ogromną robotę pisząc od nowa i z takim stopniem złożoności tę historię, ale teraz się to na nim "zemściło". Owe przypomnienia zajmują dobre kilkanaście stron książki i pewnie żeby zniechęcony nimi czytelnik nie rzucił książki w kąt, zostały podzielone na kilka części. I choć dość sprawnie zostały wplecione w fabułę, to mimo wszystko, jest ich według mnie stanowczo za dużo. Zwłaszcza, że zbyt często występują razem z przytaczanymi przez Kopińskiego porównaniami do naszej prawdziwej historii, przez co całość ma troszeczkę "łopatologiczny" charakter i przez co straciłem przynajmniej połowę przyjemności płynącej z samodzielnego odkrywania różnic.

Ale jest coś, co mi się w "Mocarstwie" nie podobało jeszcze bardziej, niż te powtórzenia i porównania. Tym czymś jest główny bohater powieści, Kopiński. Jak na mój gust, zbyt dużo w nim nielogicznych skrajności - np. kiedy sobie uświadamia, że jest zakochany na zabój w jednej dziewczynie, ale nie przeszkadza mu to zaraz potem próbować upić i uwieść innej. Na szczęście, oprócz Kopińskiego pojawiają się także inne postacie (m.in. wspomniana już Halina Szymańska),które są dużo lepiej "skrojone" i bardziej wiarygodne. Poza tym złe wrażenie po części wynagradza sama alternatywna historia - tak samo ważna jak w "Wallenrodzie", równie kompleksowo i logicznie opisująca sytuację geopolityczną na przestrzeni lat 1945 - 1982. Pod tym względem Wolski ani trochę mnie nie zawiódł.

To, co odróżnia "Mocarstwo" od pierwszej części cyklu, jest sposób poprowadzenia fabuły. O ile w "Wallenrodzie" śledziliśmy życie Szymańskiej na przestrzeni piętnastu lat, to akcja drugiej powieści rozgrywa się w przestrzeni kilku, kilkunastu tygodni. To zagęszczenie spowodowało, że momenty przyspieszenia akcji są dużo bardziej widoczne i miejsce powolnego dramatu szpiegowsko-politycznego z "Wallenroda" zajął thriller, w którym sytuacja nierzadko zmienia się z minuty na minutę.

Cóż... "Mocarstwo" nie jest powieścią tak kapitalną jak "Wallenrod". Wprowadzenie bohatera z naszej rzeczywistości sprawiło, że nie dało się ominąć problemu ciągłego porównywania obu wersji historii. W połączeniu z przydługą "ściągawką" z pierwszej części cyklu i przeciętnie wykreowanym głównym bohaterem obniża to moją ocenę książki. Na szczęście, wszystko inne w "Mocarstwie" jest na równie wysokim, jak w "Wallenrodzie", poziomie. A że książkę czyta się jednym tchem, więc bez oporów daję powieści 7/10. I choć troszeczkę się na niej zawiodłem, to i tak czekam niecierpliwie na kolejne podróże do alternatywnego świata Wolskiego. Bo warto się w nie wybierać.

(recenzja pierwotnie ukazała się na Szortal.com)

Siłą rozpędu?

Hubert Przybylski

Z kontynuacjami książek bywa różnie. Takie jest zbójeckie prawo natury, że raz się autorom udaje napisać coś równie jak pierwsza książka dobrego, a raz wręcz przeciwnie. Przykład z naszego fantastycznego podwórka: Kres i Sapkowski. U Kresa wszystkie części Księgi Całości są na mniej więcej...

Historia całkiem do przełknięcia, ale znacznie słabsza niż "Wallenrod".

Historia całkiem do przełknięcia, ale znacznie słabsza niż "Wallenrod".