W poprzedniej części przyjaciele przeszli przez tajemniczy pierścień, przez który zamiast przenieść się w czasie, przenieśli się do świata alternatywnego. Teraz sytuacja się pogarsza. Super paczka dalej "skacze" do coraz bardziej odległych światów. Coraz mniej rzeczy zgadza się z ich domem. Ze światem zero. Do tego cały czas natrafiają na Złotego Jeża. Kim jest i czego chce od przyjaciół? Czy Felix, Net i Nika w końcu dotrą do domu? A co z ich alterami?

„-A jak coś zepsuliśmy? – zapytał cicho Net. – Popsułem kiedyś opiekacz do tostów, no i… jeszcze kilka mało istotnych urządzeń. Ale to zupełnie inna przykrość, zepsuć cały wszechświat!”

Nie wiem czemu, dziesiątą część jednej z moich ulubionych serii czytałam chyba z cztery miesiące. Aż wstyd się przyznać. No, w końcu przeczytałam. Ale nie powiem, żebym była zachwycona. Owszem, nie jest zła, ale jednak trochę nudziłam się w niektórych momentach.

Wszyscy wiemy, że Rafał Kosik strasznie lubi się rozpisywać. Wygląd miejsc, w których znalazła się super paczka, nowe technologie... Niektóre takie opisy miały po kilka stron. Według mnie jest to odrobinę męczące, ale już w poprzednich częściach się do tego przyzwyczaiłam. Akcja toczy się jak dla mnie trochę zbyt wolno i dopiero na sam koniec akcja nabiera tempa. Więc jeśli przejdziecie przez pierwsze 450 stron, to później jest przyjemnie z górki.

Oczywiście jak zwykle nie zabrakło ciekawych momentów, zabawnych wydarzeń, ale było ich... za mało. w porównaniu z ogromną ilością opisów, które i tak mnie nie obchodziły. Dalej jednak możemy liczyć na nieprzewidywalnego Neta, pomysłowego Felixa i przeczucie Niki. I innych bohaterów, którzy pojawiają się w całej książce. Podobały mi się również coraz dziwniejsze światy do których przenosili się przyjaciele. Można się nieźle uśmiać.

„- To tylko maszyna realizująca zadany program - powiedziała Nika. - Nie ma ducha bez ciała. Ludzki umysł nie może istnieć bez mózgu, bez układu nerwowego i zmysłów. Człowiek to jedność. - Łał! - Net pokiwał głową z uznaniem. - Paulo Coelho mógłby się od ciebie wiele nauczyć.”

Nie powiem, żeby to był mój ulubiony tom serii. Pierwsza część "Świata Zero" bardziej przypadła mi do gustu. Ale... i tak pozostaje fanką autora i serii. Jednak jest coś niezwykłego w tych książkach. Czekam na kolejną część.

W poprzedniej części przyjaciele przeszli przez tajemniczy pierścień, przez który zamiast przenieść się w czasie, przenieśli się do świata alternatywnego. Teraz sytuacja się pogarsza. Super paczka dalej "skacze" do coraz bardziej odległych światów. Coraz mniej rzeczy zgadza się z ich domem. Ze światem zero. Do tego cały czas natrafiają na Złotego Jeża. Kim jest i czego chce...