Bardzo lubię serię wydawnictwa Egmont Poza czasem. Dosłownie każda książka, którą z tej serii przeczytałam mi się bardzo podobała i nie mogło być inaczej również z Magiczną Gondolą. Czyżby znowu ochy i achy nad książką? Innej opcji względem tej książki nie będzie. Bowiem oczarowała mnie ona totalnie i bezapelacyjnie ląduje na liście moich ulubionych!

Podróże w czasie ostatnio robią się coraz modniejsze - w filmach jak i w literaturze. Uważam więc, że wyzwaniem jest obrać sobie taki wątek i opisać go ciekawie, tak aby czytelnik nie mógł nie pałać zachwytem. Czy pani Voller się to udało? Moim zdaniem jak najbardziej tak. Stworzyła coś unikatowego, mimo iż pojawiającego się dosyć często w literaturze. Poradziła sobie z przedstawieniem tego w sposób taki, że nie można się od lektury oderwać, a pochłonięcie tych prawie pięciuset stron jest przyjemnością samą w sobie. Oczywiście język autorki jest tak lekki i przyjemny oraz dostosowany i połączony dwiema epokami w taki sposób, że przyjemność i szybkość czytania nie pozwala na dawkowanie sobie tej pozycji ani trochę. Bardzo dużą rolę odgrywa również czcionka i wielkość liter. Lubię kiedy są większe, bo wtedy wszystko wydaje mi się wyrazistsze, a nie jedno na drugim - jednym słowem łatwo przyswajalne (hmm... dwoma słowami jednak).

Przyznam szczerze, że od kiedy tylko usłyszałam o tej książce, chciałam ją zdobyć i przeczytać. Nie sądziłam jednak, że jest to książka o przemieszczaniu się w czasie! Opis bowiem nic takiego nie nasuwa. Więc jakie było moje zdziwienie i pozytywne zaskoczenie, że wszystko opiera się na właśnie takich podróżach. Do moich ulubionych serii należy Trylogia Czasu, która skradła moje serce już pierwszą częścią Czerwień Rubinu. Magiczna Gondola nieco przypomina mi właśnie moją ulubioną trylogię, a wszystko co związane z trylogią pani Gier po prostu uwielbiam więc Magiczna Gondola zajęła zaszczytne miejsce zaraz obok Trylogii Czasu. Przypomina - nie znaczy "jest taka sama". Po prostu podobny wątek, jednak zupełnie inaczej opracowany. Postaci zupełnie inne i różniące się pod wieloma względami.


Skoro o bohaterach wspomniałam, to może coś więcej o nich powiem. Ze mną jest tak, że jestem wybrednym czytelnikiem i nie każda postać mi się podoba. Niektóre mnie drażnią, inne doprowadzają do czystej pasji, zaś kolejne kocham dozgonną miłością. Z tą pozycją jest tak, że chyba żadna z postaci mnie nie drażniła, każda została idealnie wykreowana i miała swoje miejsce w książce, które idealnie sobą wypełniała. Kto miał być czarnym charakterem - był nim do końca, a nie udawał dobrego. Kto był od razu podejrzany ten swoimi zachowaniami dawał po sobie poznać, że "coś z nim nie tak" - dzięki czemu intrygi wzbudzały moją ciekawość i chęć rozgryzienia, czy rzeczywiście ta osoba działa w słusznej sprawie, czy może mi mydli oczy. Największym zaskoczeniem dla mnie był finał książki, gdzie postaci zamieniły się rolami z tych dobrych w złych... a może to gra? Tego nie zdradzę, zachęcam do zapoznania się z finałem.

Strasznie podobało mi się ukazanie piętnastowiecznej Wenecji. Bowiem niegdyś bardzo chciałam się tam wybrać, jednak... Moje marzenia rozwiał wykładowca, opowiadając co też znajduje się w wodach płynących w kanałach tej pięknej i romantycznej Wenecji. Potwierdziły to także opisy w książce. Dlatego już nie pałam taką chęcią zapoznania się bliżej i osobiście z tym pięknym miastem. Jednak nadal zadziwia mnie ono swoją oryginalnością... Tymi budowlami na wodzie, brakiem ulicznego zgiełku samochodowego. W Magicznej Gondoli jest to tak fajnie opisane, że czytałam ją z wielką przyjemnością nie tylko pod kątem fabuły, ale i historii miasta. Pani Voller świetnie sobie poradziła z umieszczeniem fabuły w tym okresie i ciekawie/realistycznie wszystko dopracowała.

Akcja książki jest przeplatana wartkością i tymi spokojnymi momentami, kiedy to można się napawać opisami tamtych czasów. Przygoda goni przygodę, a i o rodzącym się uczuciu nie można zapomnieć. Sebastiano należy do tych bohaterów, którzy kradną serca czytelniczek na lewo i prawo. Więc nie dziwi mnie, iż ten czarujący włoski przystojniak skradł serce pięknej Annie. Jednak trzeba również zaznaczyć, że wszystkie intrygi zawarte w powieści prowadzą do władzy. Otóż można stwierdzić, że to ona jest głównym elementem książki. Władza wiedzie prym w tamtych jak i w tych teraźniejszych czasach. Podróżnicy w czasie bowiem nie skaczą sobie tam i z powrotem dla rozrywki. Sebastiano ma pewną misję do wykonania. Tak jak i sama Anna. Posiada ona pewien dar i jej przyszłość powiązana jest z daleką przeszłością. Książkę pochłania się w zaskakującym tempie, a wszystko dzięki lekkiemu językowi jakiego użyła autorka oraz pierwszoosobowej narracji, która pozwala nam widzieć wszystko oczami głównej bohaterki i pozwala nam się w czuć w jej osobę.
"- Masz teraz dar - powiedziała staruszka.
- Dobrze go wykorzystaj - dodał jednooki starzec."
Grzechem byłoby nie wspomnieć o przepięknej okładce, która zaczarowała mnie od pierwszego wejrzenia. Czyż nie jest ona magiczna? Kocia maska, którą ma dziewczyna na okładce jest ważnym elementem książki jest śliczna. Kolorystyka i te zawijasy na okładce... Cudo! Uwielbiam książki, które nie tylko mają zacną zawartość, ale również i oprawę. I ta książka właśnie taką jest.

Ciekawi bohaterowie, magiczna przygoda, humor oraz ciekawie skrojona fabuła umożliwi czytelnikowi odbycie wspaniałej przygody w romantycznej piętnastowiecznej Wenecji. Tak więc nie zwlekajcie i czym prędzej wsiądźcie do Magicznej Gondoli, która przeniesie Was w świat pełen przygód!

http://sol-shadowhunter.blogspot.com/2012/10/magiczna-gondola-eva-voller.html

Bardzo lubię serię wydawnictwa Egmont Poza czasem. Dosłownie każda książka, którą z tej serii przeczytałam mi się bardzo podobała i nie mogło być inaczej również z Magiczną Gondolą. Czyżby znowu ochy i achy nad książką? Innej opcji względem tej książki nie będzie. Bowiem oczarowała mnie ona totalnie i bezapelacyjnie ląduje na liście moich ulubionych!

Podróże w czasie...