Sześćdziesięcioletnia Agatha Raisin wbrew znajomym postanawia zamknąć firmę, którą prowadzi w Londynie i przenosi się do spokojnej wioski Carsely. Ma nadzieję, że pozna tam przyjaciół, których nigdy nie miała, a jej życie nabierze barw, samotność bowiem nie jest jej mocną stroną. Agatha powoli przyzwyczaja się do spokojnego życia, próbuje odnaleźć się w tutejszej rzeczywistości i ma nadzieję, że pewnego dnia wieś również ją dostrzeże. Pewnego dnia wybiera się do sklepu, lecz jej wzrok pada na plakat, na którym mowa jest o konkursie wypieków z ciasta francuskiego. Gotowanie jest jednak słabą stroną Agahy, więc postanawia, że ciasto kupi po kryjomu w znakomitej londyńskiej piekarni. Agatha ma nadzieję, że konkurs wygra bez problemu i tym samym wioska w końcu o niej usłyszy. Wynik konkursu nikogo natomiast nie dziwi, ponieważ wygrywa go ta sama kobieta co zwykle. Wkrótce okazuje się, że sędzia po skosztowaniu ciasta Agathy umiera, tym samym rzucając na Agathe pierwsze podejrzenia.

Książka zapowiadała się obiecująco. Miało się nadzieję, że jest ona równie dobra, jak powieści Agathy Christie. Okazuje się jednak, że mało tutaj tajemniczości, już w połowie książki domyślamy się kto jest sprawcą zbrodni. Cały czas mamy wrażenie, że może jednak na koniec wyjdą jakieś zwroty akcji, lecz nic takiego się nie dzieję. Książka jest więc przewidywalna ale nie zmienia to faktu, że czyta się ją bardzo przyjemnie.

Sześćdziesięcioletnia Agatha Raisin wbrew znajomym postanawia zamknąć firmę, którą prowadzi w Londynie i przenosi się do spokojnej wioski Carsely. Ma nadzieję, że pozna tam przyjaciół, których nigdy nie miała, a jej życie nabierze barw, samotność bowiem nie jest jej mocną stroną. Agatha powoli przyzwyczaja się do spokojnego życia, próbuje odnaleźć się w tutejszej...