Kolejna świetna część przygód dwóch koleżanek Anfisy i Żenii, których umiejętność pakowania się w kłopoty jest imponująca. Mało tego, gdzie by się nie znalazły tam trup ściele się gęsto :P A to wszystko jak zawsze opowiedziane w super humorystyczny sposób.
Polecam na poprawę nastroju ;)

Kolejna świetna część przygód dwóch koleżanek Anfisy i Żenii, których umiejętność pakowania się w kłopoty jest imponująca. Mało tego, gdzie by się nie znalazły tam trup ściele się gęsto :P A to wszystko jak zawsze opowiedziane w super humorystyczny sposób.
Polecam na poprawę nastroju ;)

Fabuła / 7
Zwroty akcji / 6
Bohaterowie / 8
Humor / 8
Oryginalność / 7

Fabuła / 7
Zwroty akcji / 6
Bohaterowie / 8
Humor / 8
Oryginalność / 7

Trzpiotowata, nieco hipochondryczna główna bohaterka i jej nieco szalona psiapsiółka organizacyjnie pozbierana stanowią doskonały team co rusz pakujący się w prześmieszne i oczywiście niezawinione przez siebie kłopoty, z których musi wyciągać je mąż jednej z nich, będący przypadkowo zarazem żołnierzem Specnazu o rozległych znajomościach.
Pogodna historyjka, dla rozrywki, ładnie napisana.

Trzpiotowata, nieco hipochondryczna główna bohaterka i jej nieco szalona psiapsiółka organizacyjnie pozbierana stanowią doskonały team co rusz pakujący się w prześmieszne i oczywiście niezawinione przez siebie kłopoty, z których musi wyciągać je mąż jednej z nich, będący przypadkowo zarazem żołnierzem Specnazu o rozległych znajomościach.
Pogodna historyjka, dla rozrywki,...

powieść ta ma dużo zagmatwanych akcji, im dalej się czyta tym jest ciekawsza. Dwie bohaterki,przyjaciółki ich ciekawość doprowadza do stale nowych tajemniczych zdarzeń kryminalnych napisana na wesoło.

powieść ta ma dużo zagmatwanych akcji, im dalej się czyta tym jest ciekawsza. Dwie bohaterki,przyjaciółki ich ciekawość doprowadza do stale nowych tajemniczych zdarzeń kryminalnych napisana na wesoło.

Jest to kolejna książka Tatiany Polakowej. Z którą dość miło spędziłam czas. Na szczęście seria ta nie jest jakoś specjalnie ze sobą połączona, wszystkie książki z tej serii (o Anfisie i Żenice) mają tylko wspólne postacie. Energiczną i zwariowaną Żenikę i rozsądną Anfisę i jej męża, na drugim planie. Dlaczego na szczęście? Bo bardzo trudno jest znaleźć, więc nie czytam jej książek po kolei tylko skacze z pierwszego tomu na czarty, a z czwartego na trzeci i tak dalej.
W tym tomie nasze bohaterki po raz kolejny rozwiązują jedną ze spraw. Jadą do wsi, Lipatowo, skąd przychodzą listy, że bardzo się źle dzieje. Ludzie wierzą w Kukuja i inne zjawy. Na początku jak zwykle nic do siebie nie pasuję. Anfisię i Żenicę przydarzają się co raz o bardziej dziwne rzeczy które do siebie nie bardzo pasują. Jak na razie to ten tom najmniej mi się podobał, ale wiem na pewno że jeśli uda mi się znaleźć kolejną książkę tej autorki na pewno chętnie przeczytam.

czytaniewekrwii.blogspot.com

Jest to kolejna książka Tatiany Polakowej. Z którą dość miło spędziłam czas. Na szczęście seria ta nie jest jakoś specjalnie ze sobą połączona, wszystkie książki z tej serii (o Anfisie i Żenice) mają tylko wspólne postacie. Energiczną i zwariowaną Żenikę i rozsądną Anfisę i jej męża, na drugim planie. Dlaczego na szczęście? Bo bardzo trudno jest znaleźć, więc nie czytam jej...

Trzecia część przygód Anfisy i Żeni niestety nie przypadła mi do gustu,aż tak jak poprzednie kryminały. W tym tomie spotykamy się z zupełnie innymi okolicznościami morderstw i to jest na plus,jednak sama akcja nie jest tak porywająca,brakuje w niej nutki poważnego kryminału, nie wiem czy to sprawił Kukuj,czy nie do końca trzymająca się kupy fabuła. Autorce stanowczo lepiej wychodzi prowadzenie akcji w mieście,niż w zapyziałej,przesądnej wiosce,która na aktualne czasy jest mało wiarygodna. Nie mniej jednak książkę czyta się nadal szybciutko,ale raczej nie jest wciągająca.

Trzecia część przygód Anfisy i Żeni niestety nie przypadła mi do gustu,aż tak jak poprzednie kryminały. W tym tomie spotykamy się z zupełnie innymi okolicznościami morderstw i to jest na plus,jednak sama akcja nie jest tak porywająca,brakuje w niej nutki poważnego kryminału, nie wiem czy to sprawił Kukuj,czy nie do końca trzymająca się kupy fabuła. Autorce stanowczo lepiej...

Sympatyczny, zabawny, często wariacki kryminał (a miejscami nawet horror) z przymrużeniem oka. Akcja toczy się szybko, niespodziewane zwroty akcji i niesamowite pomysły bohaterk sprawiają, że książkę czyta się bardzo dobrze. Na uznanie zasługuje praca tłumaczki. Zdecydowanie polubiłam kryminałki Tatiany Polakowej :).

Sympatyczny, zabawny, często wariacki kryminał (a miejscami nawet horror) z przymrużeniem oka. Akcja toczy się szybko, niespodziewane zwroty akcji i niesamowite pomysły bohaterk sprawiają, że książkę czyta się bardzo dobrze. Na uznanie zasługuje praca tłumaczki. Zdecydowanie polubiłam kryminałki Tatiany Polakowej :).

Według mnie lepsza od poprzednej części (Mąż do zadań specjalnych),bo przypomina mi książki Pilipiuka. Nawet bardziej niż Chmielewskiej.

Według mnie lepsza od poprzednej części (Mąż do zadań specjalnych),bo przypomina mi książki Pilipiuka. Nawet bardziej niż Chmielewskiej.

Jak zwykle u Polakovej - lekko, miło, niezbyt zagmatwanie, a momentami wesoło. Polecam do poczytania rozrywkowego - gdy chce się poczytać coś dla ,,bezmyślenia"...

Jak zwykle u Polakovej - lekko, miło, niezbyt zagmatwanie, a momentami wesoło. Polecam do poczytania rozrywkowego - gdy chce się poczytać coś dla ,,bezmyślenia"...

Książka o tyle mi się podobała, że były zabawne dialogi i sytuacje. Lekka, można się przy niej pośmiać i odprężyć.

Książka o tyle mi się podobała, że były zabawne dialogi i sytuacje. Lekka, można się przy niej pośmiać i odprężyć.