Mamy lato więc tytuł "Kolory tamtego lata" bardzo na czasie.
Zawsze chętnie sięgam po każdą powieść Richarda Paula Evansa, szczególnie po te starsze. Nie zawiodłam się też tym razem.
Piękna historia miłosna. Może nie tak wyjątkowa, jak się reklamuje, ale wystarczająco dobra, by ją przeczytać.
Akcja dzieje się we Włoszech, w magicznej Toskanii, wśród wzgórz Chianti, niedaleko pięknej Florencji pełnej zabytków i dzieł sztuki. W uroczej zabytkowej willi żyje Amerykanka Eliana, która wyszła za Włocha. Wydaje się, że jej życie powinno być bajką, ale tak nie jest. Jej synek Alessio choruje na astmę, a męża ciągle nie ma w domu. Zdradza żonę, a z synem nie ma dobrego kontaktu. Samotna Eliana ulega urokowi nowego lokatora Rossa, który staje się jej bliższy niż własny mąż.
Scenariusz raczej oczywisty, ale historia jest ciepła i nastrojowa, z przyjemnością się czyta. Jest też morał, że o miłość trzeba dbać i pielęgnować ją. Do tego piękne krajobrazy, włoskie jedzenie, rytuał winobrania oraz wszechobecna sztuka. To chyba wystarczy, by chcieć przeczytać tę książkę.

Mamy lato więc tytuł "Kolory tamtego lata" bardzo na czasie.
Zawsze chętnie sięgam po każdą powieść Richarda Paula Evansa, szczególnie po te starsze. Nie zawiodłam się też tym razem.
Piękna historia miłosna. Może nie tak wyjątkowa, jak się reklamuje, ale wystarczająco dobra, by ją przeczytać.
Akcja dzieje się we Włoszech, w magicznej Toskanii, wśród wzgórz Chianti,...