Nie ma to jak zgrabny opis na okładce zachęcający do czytania. Wydawca, niczym przekupka na targu woła: wojna o pierścień od drugiej strony, czytajcie, dowiedzcie się więcej jeśli nie boicie się skonfrontować swoich poglądów. Gloria Victis!

Przesadzam? Jasne – tak jak i autor tej pozycji. Pomysł zacny, ale wykonanie totalnie spaprane. Nie piszę tego z perspektywy zagorzałego fana Tolkiena, który to każdą wariację uważa za świętokradztwo. Raczej z punktu widzenia czytelnika, który chętnie poznałby drugą stronę medalu. Tu jednak poczułam się jak w polskim rządzie – my jesteśmy dobrzy, oni są źli i kropka. Zupełny brak głębi. Autor mógłby się odrobinę pofatygować i rozwinąć kwestie, na fundamentach których odmalował postaci po obu stronach barykady – dlaczego tak zawzięcie bronili swych racji czy to związanych ze starym porządkiem i magią czy to wizjonerskim nowym porządkiem opartym na rozumie i nauce.

Kreacja świata również przerosła Yeskova. Brak mu tego epickiego rozmachu, konsekwencji, umiejętności lingwistycznych, stylu. Powieść uszyta jest z opowiadań, które co prawda łączą się w całość, ale dość niezgrabnie. Niektóre fragmenty koszmarnie nudzą, z niektórymi fragmentami autor wyskakuje jak Filip z konopi, że nie wspomnę o imionach bohaterów, którzy przynajmniej w mojej głowie mylili mi się na potęgę. Całość poszarpana, niedopowiedziana, sprawia wrażenie porzuconej i nie dokończonej. Może autor po prostu w pewnym momencie zarzucił pomysł pisania i na szybko sklecił zakończenie?

Nie ma to jak zgrabny opis na okładce zachęcający do czytania. Wydawca, niczym przekupka na targu woła: wojna o pierścień od drugiej strony, czytajcie, dowiedzcie się więcej jeśli nie boicie się skonfrontować swoich poglądów. Gloria Victis!

Przesadzam? Jasne – tak jak i autor tej pozycji. Pomysł zacny, ale wykonanie totalnie spaprane. Nie piszę tego z perspektywy...