Akcja rozgrywa się w małym amerykańskim miasteczku Virgin River, gdzie wszyscy o wszystkich wiedzą, choć posiadłości oddalone są od siebie o kilka, kilkanaście minut jazdy samochodem.
W trakcie lektury zmieniają się główni bohaterowie, których losy łączą tytułowe ulotne chwile szczęścia, z czasem zmieniające się w godziny, dni, miesiące...

Na początku poznajemy 30-letnią Vanessę będącą w zaawansowanej ciąży. Jej mąż Matt właśnie zginął w Iraku. Kobiecie pomaga 36-letni najlepszy przyjaciel Matta, Paul. Jest dla niej nie tylko duchowym wsparciem, ale też uczestniczy podczas porodu małego Matta. Stają się dla siebie naprawdę bliscy. Tymczasem teściowa Vanessy postanawiają ją zeswatać.
Autorka pokazuje w książce różne związki między kobietą a mężczyzną i te szczęśliwe, i te problematyczne. Jedną z bohaterek jest miejscowa położna Mel. Nie brak zatem narodzin kolejnych dzieci.

Książkę czyta się szybko i zainteresowaniem. Autorka ciekawie zbudowała fabułę, którą chce się poznać jak najszybciej. Ale też umiejętnie opisała różne kłopoty i wzajemne fascynacje kolejnych bohaterów.
Z wielką przyjemnością poznam inne książki autorki.

Akcja rozgrywa się w małym amerykańskim miasteczku Virgin River, gdzie wszyscy o wszystkich wiedzą, choć posiadłości oddalone są od siebie o kilka, kilkanaście minut jazdy samochodem.
W trakcie lektury zmieniają się główni bohaterowie, których losy łączą tytułowe ulotne chwile szczęścia, z czasem zmieniające się w godziny, dni, miesiące...

Na początku poznajemy 30-letnią...

Być może nie ma tu wartkiej akcji, a historie bohaterów przeplatają się ze sobą w sielsko-słodkim otoczeniu i wzajemnej sąsiedzkiej pomocy, ale książkę czyta się przyjemnie wiec polecam tak dla odprężenia :-)

Być może nie ma tu wartkiej akcji, a historie bohaterów przeplatają się ze sobą w sielsko-słodkim otoczeniu i wzajemnej sąsiedzkiej pomocy, ale książkę czyta się przyjemnie wiec polecam tak dla odprężenia :-)

Bardzo miła, ciepła książka i........ z Happy End'em:D
Świetna na wieczory, weekendy. Lekka i miła;)
Bardzo fajnie mi się ją czytało, dlatego polecam na gorsze dni:)
koniec tak o jakim myślałam i jaki chciałam.

Bardzo miła, ciepła książka i........ z Happy End'em:D
Świetna na wieczory, weekendy. Lekka i miła;)
Bardzo fajnie mi się ją czytało, dlatego polecam na gorsze dni:)
koniec tak o jakim myślałam i jaki chciałam.

Nie mój jak się później okazało typ książki. Miała być mocno uczuciowa, no i w gruncie rzeczy była. Co mi nie pasowało? Zbyt dużo przewija się postaci, które w książce maja jakieś znaczenie. Rozterki Vanessy nie były punktem kulminacyjnym książki tylko jednym z wielu. Może to moja wina ale było tyle imion, że nie potrafiłam się połapać do końca kto jest kim? kto jest z kim? co ma wspólnego z? Książka o uczuciach w różnej postaci.

Nie mój jak się później okazało typ książki. Miała być mocno uczuciowa, no i w gruncie rzeczy była. Co mi nie pasowało? Zbyt dużo przewija się postaci, które w książce maja jakieś znaczenie. Rozterki Vanessy nie były punktem kulminacyjnym książki tylko jednym z wielu. Może to moja wina ale było tyle imion, że nie potrafiłam się połapać do końca kto jest kim? kto jest z kim?...

Przedstawia szereg tak nieprawdopodobnych zdarzeń, że można zaliczyć ją do kategorii science fiction. Mdła, niedorzeczna i do bólu przewidywalna. Gdyby skończyła się w połowie (czyli tam, gdzie właściwie kończy się wątek opisany na tylnej okładce),byłaby nawet sympatycznym czytadłem, ale nagromadzenie tylu happy endów w treści jest grubą przesadą. Do tego wszystkiego nadmiar imion, w których można się pogubić. Nie, żebym oczekiwała zbyt wiele po tego rodzaju "odprężaczu", ale wszystko wymienione + lekkie grafomaństwo, to dla mnie zdecydowanie za dużo.

Przedstawia szereg tak nieprawdopodobnych zdarzeń, że można zaliczyć ją do kategorii science fiction. Mdła, niedorzeczna i do bólu przewidywalna. Gdyby skończyła się w połowie (czyli tam, gdzie właściwie kończy się wątek opisany na tylnej okładce),byłaby nawet sympatycznym czytadłem, ale nagromadzenie tylu happy endów w treści jest grubą przesadą. Do tego wszystkiego...

Czy kiedykolwiek pogodzę się ze śmiercią męża? Czy to wstyd, że coraz częściej myślę o innym mężczyźnie? Czy naprawdę kocham Paula, czy tylko pragnę bliskości i boję się być samotną matką?
Vanessa musi sobie odpowiedzieć na wiele ważnych pytań. Wie, że od decyzji, które teraz podejmie, zależy jej przyszłość. Chce znowu kochać i być kochaną.
Ale to nie takie proste. Mężczyzna, z którym chciałaby spędzić resztę życia, co prawda wyznał jej miłość, ale zaraz potem oznajmił, że oczekuje dziecka z inną kobietą.

Vanessa to młoda wdowa, która po śmierci męża uświadamia sobie, że kocha jego najlepszego przyjaciela Paula. Paul to osoba, która miała piecze nad Vanessa zaraz po tragicznej śmierci jej męża. To Paul był obecny podczas porodu i narodzin Matta. To on wspierał Vanesse w ciężkich dla niej chwilach. Paulowi Vanessa również nie jest obojętna. Kiedy to Vanessa uświadamia sobie co czuje do Paula ten w tym samym czasie boryka się z problemem niespodziewanej ciąży swojej koleżanki, z którą łączył go układ seksu bez zobowiązań. Czy ta niespodziewana ciąża dużo zmieni w życiu Paula i Vanessy? Wychodzi na to, że nie gdyż prawdziwa miłość jaka łączy Paula i Vanesse zwycięży wszelkie przeszkody. Kiedy para planuje ślub, Paul dowiaduje się, że ciążą koleżanki nie jest efektem ich wspólnej nocy. Terri chciała tylko delikatnie wrobić Paula w ojcowstwo tłumacząć się, tym że kiedyś może dzięki temu łączyłoby ich coś znacznie więcej. Że żekome ojcostwo Paula połączyłoby ich. Tak więc Paul może spokojnie rozpocząć swoje życie z Vanessą. Bo teraz już nic nie stoi im na przeszkodzie, albo raczej nic nie zaburza ich szczęścia.

Książkę bardzo fajnie i lekko się czyta. Bardzo wciągająca i nieskomplikowana fabuła.

Czy kiedykolwiek pogodzę się ze śmiercią męża? Czy to wstyd, że coraz częściej myślę o innym mężczyźnie? Czy naprawdę kocham Paula, czy tylko pragnę bliskości i boję się być samotną matką?
Vanessa musi sobie odpowiedzieć na wiele ważnych pytań. Wie, że od decyzji, które teraz podejmie, zależy jej przyszłość. Chce znowu kochać i być kochaną.
Ale to nie takie proste....

Niecałe pół roku temu miałam okazje poznać twórczość Robyn Carr, kiedy to w moje ręce wpadła książka „Pożegnanie z przeszłością”. Teraz, kiedy trafiłam na jej kolejną książkę, bez chwili wahania, bez chwili zastanowienia, szybciutko się za nią zabrałam.

Virgin River to niewielkie miasteczko, liczące gdzieś koło sześciuset mieszkańców, położone jest wysoko w górach. Jego mieszkańcy to dość specyficzna grupa ludzi, cześć z nich to byli żołnierze, którzy chcą zapomnieć o tym co wiedzieli i przeżyli w Iraku, a część marzy o wojsku, o wstąpieniu do armii. Jednak to co najbardziej łączy tych ludzi, to wspólne przeżywanie bólu i pomoc tym, którzy ucierpieli w skutek śmierci bliskiej osoby.

Vanessa jakiś czas temu też straciła męża w Iraku, i choć nie tak sobie wyobrażała swoje życie, to jednak teraz wie, że jedynie w Virgin River jest w stanie dojść do siebie po tak ogromnej stracie. Na szczęście nie jest sama, jest z nią ojciec, i jej i Matta najlepszy przyjaciel - Paul, który postanowił zostać z Vanessą, póki ta nie urodzi dziecka. Obydwoje czują wielka pustkę i razem starają się dojść do siebie, wspierać się nawzajem.

Jednak, po jakimś czasie, Vanessa uświadamia sobie, że nie chce całego życia spędzić sama, że brakuje jej bliskości drugiej osoby, a szczególnie bliskości Paula. Przez całe swoje krótkie małżeństwo ani razu nie pomyślała o innym mężczyźnie, nie zdradziła męża, gdy ten stacjonował w Iraku, jednak teraz czuje, że łączy ją z Paulem coś więcej niż tylko przyjaźń. Tylko czy tak wolno, czy to nie za szybko i co ludzie powiedzą. Czy Vanessa ma jeszcze prawo do szczęścia, do tego by być kochaną?

A Paul, który zakochał się w Vanessie od pierwszego wejrzenia, czy ma w końcu u niej szansę, biorąc pod uwagę, że spodziewa się właśnie dziecka z inną kobietą?

To moja druga wizyta w Virgin River i cieszę się, że mogłam tu wrócić, zajrzeć do baru, usiąść przy stole z Jackiem, Mel, Proboszczem, i innymi. Autorka kolejny raz zaserwowała nam niezwykłą lekcje przyjaźni, lojalności i zaufania. Pokazała, że cokolwiek w życiu się dzieje, czy to dobre rzeczy, czy złe, to warto się z nimi dzielić z przyjaciółmi, warto wierzyć też, że nic nie dzieje się bez przyczyny i po burzy zawsze wychodzi słońce.

Autorka pokazuje nam też, jak bardzo po stracie bliskiej osoby, potrzebujemy wsparcia, ale też w końcu i bliskości. Bo przecież nikt nie chce do końca życia pozostać sam, tylko pytanie, jak długo trzeba czekać, jak długo trzeba kazać swoim uczuciom milczeć. Boimy się nie tylko pokochać znów, ale przede wszystkim nie wiemy czy to wypada, czy nie za wcześnie, czy zmarły małżonek nie miałby nic przeciwko. A w końcu przecież nie warto oglądać się na to co ludzie powiedzą, trzeba korzystać z życia, bo jest ono zdecydowanie za krótkie !

„Ulotne chwile szczęścia” to książka o miłości, przyjaźni, o wsparciu i potrzebie bliskości. To książka, która pokazuje, jak ważne jest by cieszyć się każdą chwilą, by czerpać z życia jak najwięcej, bo nigdy nie wiemy, kiedy przyjdzie nam się z nim pożegnać. Robyn Carr po raz drugi daje nam nadzieję, na lepsze jutro, daje nowe życie.

Niecałe pół roku temu miałam okazje poznać twórczość Robyn Carr, kiedy to w moje ręce wpadła książka „Pożegnanie z przeszłością”. Teraz, kiedy trafiłam na jej kolejną książkę, bez chwili wahania, bez chwili zastanowienia, szybciutko się za nią zabrałam.

Virgin River to niewielkie miasteczko, liczące gdzieś koło sześciuset mieszkańców, położone jest wysoko w górach. Jego...

Książka lekka i z przyjemnością ją przeczytałam... W sam raz na jesienne wieczory... :)

Książka lekka i z przyjemnością ją przeczytałam... W sam raz na jesienne wieczory... :)

Prawdę mówiąc czytałam tą książkę z zapartym tchem, a czasem nawet z uśmiechem na twarzy. Ta książka ukazuje jak warto cieszyć się każdą chwilą, bo chwila to tylko zaledwie kilka minut czy sekund w naszym życiu, które później już nie wraca. Zakochałam się w tej książce.

Vanessa to kobieta mająca dziecko męża, który już nie żyje. Matt był cudownym człowiekiem dlatego też żona ma problem, aby pogodzić się z tym faktem, że już go więcej nie zobaczy. Co lepsze zastanawia się czy naprawdę kocha Paula czy to tylko złudzenie spowodowane brakiem bliskości jakiegokolwiek mężczyzny. Jednak to wcale nie jest takie proste, gdyż okazuje się, że mężczyzna oczekuje dziecka z inną kobietą. Jak Vanessa sobie poradzi z tym wszystkim?

Robyn Carr stworzył przepiekną historię, która może spotkać kogoś z nas i miejmy nadzieję, że kiedyś się tak stanie. Jakby tego było mało poznajemy tutaj mnóstwo postaci, którym autor również poświęca uwagę dzięki czemu lepiej poznajemy ludzi otaczających Vanessę. Wszystko jest niesamowite, a książka z każdej strony pachnie miłością i cudownymi chwilami. Można by pomyśleć, że to namiętny romans, ale wydaje mi się, że morał jest zupełnie inny. Autor doskonale wczuł się w klimat i pokazał nam prawdziwe uczucia ludzi do których pewnie każdy z nas kiedyś będzie zdolny.

Okładka książki nie mówi mi zupełnie o książce. Bo co może ukazywać ławka, a na niej kwiatki? Niewiele, aczkolwiek po skończeniu lektury przyznaję, że trochę wiąże się z fabułą zamieszczoną w książce.

"Ulotne chwile szczęścia" to książka, która najwyraźniej stała się dla mnie priorytetem i niełatwo będzie o niej zapomnieć. Dodatkowo jeszcze nie raz po nią siegnę, bo przy okazji podnosi na duchu chociaż nie mam pojęcia jakim cudem. Polecam wszystkim, gdyż różne są gusta, ale wydaje mi się, że książka spodoba się zdecydowanej większości.

Prawdę mówiąc czytałam tą książkę z zapartym tchem, a czasem nawet z uśmiechem na twarzy. Ta książka ukazuje jak warto cieszyć się każdą chwilą, bo chwila to tylko zaledwie kilka minut czy sekund w naszym życiu, które później już nie wraca. Zakochałam się w tej książce.

Vanessa to kobieta mająca dziecko męża, który już nie żyje. Matt był cudownym człowiekiem dlatego...

Fajna książka

Fajna książka